Η Μάχη της Κρήτης και η αντίσταση του κρητικού λαού ήταν ένα μικρό δείγμα, ένας πυρήνας για τα μετέπειτα αντιστασιακά κινήματα στην Ευρώπη ( οι αντάρτες στην Ελλάδα, οι παρτιζάνοι στη Γιουγκοσλαβία, οι Μακί στη Γαλλία κ. α). Η αντίσταση του απλού λαού που χωρίς όπλα και με ότι μέσον είχε, πολεμούσε τον κατακτητή, δεν κίνησε τότε την περιέργεια των Γερμανών. Να τους κάνει να είναι επιφυλακτικοί. Θεώρησαν το φαινόμενο μεμονωμένο. Έκαναν λάθος όμως… Και αυτό τους στοίχισε. Τους στοίχισε σε όσες χώρες είχαν κατακτήσει αλλά περισσότερο στη Σοβιετική Ένωση και στο Στάλινγκραντ. Εκεί που σε ένα χειμώνα έχασαν ενάμισι εκατομμύριο στρατιώτες και ανυπολόγιστο όγκο πολεμικού υλικού. Εκεί που πολεμούσαν έναν αόρατο εχθρό που έβγαινε από τα σκοτάδια τους εξολόθρευε και εξαφανιζόταν…
Τι είπαν όμως μετά τη μάχη της Κρήτης ο Τσόρτσιλ, ο Χίτλερ αλλά και πολλοί επιτελάρχες και ανώτατοι αξιωματικοί τόσο των συμμάχων όσο και του Άξονα.
–Ουίστον Τσόρτσιλ: « Οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί, οι Ουαλοί και οι Αγγλοι, μαζί με τους αφάνταστα ηρωϊκούς και πεισματάριδες Κρητικούς, που επολέμησαν στον αποκαρδιωτικόν μάταιο αυτόν αγώνα, μπορούν, δίκαια νομίζω, να αισθάνονται ότι έπαιξαν αποτελεσματικό ρόλο, σε μια μάχη, που μας ανακούφισε σοβαρά.
Η απώλεια των πιο καλών Γερμανών πολεμιστών απεμάκρυνε το τρομερό όπλο των αλεξιπτωτιστών από κάθε περαιτέρω συμμετοχή στα γεγονότα που διεδραματίσθησαν στη Μέση Ανατολή. Ο Γκαίριγκ κέρδισε μόνο μια ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ στη Κρήτη. Η αντίσταση στην Κρήτη προκάλεσε την καταστροφή επίλεκτων γερμανικών δυνάμεων, που θα μπορούσαν να παίξουν κεφαλαιώδη ρόλο στα μεταγενέστερα γεγονότα της Μέσης Ανατολής… Στην Κρήτη ο Goering με τις δυνάμεις που σπατάλησε εκεί θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και ίσως ακόμη και την Περσία… Διέπραξε την ανοησία να αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, με το να θυσιάσει τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σε έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα…”
–Αδόλφος Χίτλερ: ” Η Κρήτη απέδειξε ότι οι μεγάλες μέρες των αλεξιπτωτιστών τελείωσαν.”
–Στρατηγός Φράιμπεργκ (διοικητής συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη): “Ολίγα έθνη έχουν τα ευγενικά προτερήματα των Κρητικών”.
–Πτέραρχος Φον Στούντεντ: “Δι εμέ ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος”.
–Στρατάρχης Ουέιβελ: “Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο, διότι καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των αεραγημάτων του εχθρού και μέγας αριθμός αεροπλάνων. Προθύμως αναγνωρίζομεν ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που τας υπερόχους νίκας των εις την Βόρειον Ήπειρον άνοιξαν τον δρόμον και κατάφερον πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Αι επιτυχίαι δεν είχαν μόνον τοπικήν σημασίαν, αλλά επηρέασαν την όλην εξέλιξιν του πολέμου. Η άμυνα της Κρήτης έσωσε την Κύπρον, την Συρίαν, το Ιράκ και ίσως το Τομπρούκ. ”
-Ο εκ των ηγετικών στελεχών του Γ Ράιχ, και υπουργός προπαγάνδας του καθεστώτος, ο Τζόζεφ Γκέμπελς έγραφε στο προσωπικό του ημερολόγιο: “Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα… Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχητές…. Τα καταληφθέντα χαρακώματα είναι γεμάτα πτώματα… Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων. Ίσως υπάρχει ακόμη ένα ίχνος της παλαιάς ελληνικής καταγωγής σ’ αυτούς.”
-Ο Πάτρικ Φέρμορ Άγγλος ταγματάρχης που συμμετείχε στην απαγωγή του Κράιπε και που λάτρεψε την Κρήτη (οι Κρητικοί μάλιστα του έδωσαν και το παρατσούκλι “Φιλεντέμ”) είπε: “Κατά τη Μάχη της Κρήτης, η ανδρεία και το πνεύμα των Κρητών γέμισαν τις σελίδες του παγκόσμιου τύπου. Η μάχη αυτή έγινε θρύλος και στα μάτια ολόκληρου του κόσμου η λέξη “Κρητικός” έγινε συνώνυμη με τις λέξεις “Πολεμιστής” και “Ήρως”
–Άλαν Κλάρκ (Βρετανός ιστορικός): «Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο ρους της ιστορίας, αν ένα χρόνο πριν οι κάτοικοι της Δύσης είχαν δείξει το ίδιο θάρρος με τους Κρητικούς κατά την εισβολή των Γερμανών στα χωριά τους».
–Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας: “Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε.”
-Οι TIMES του Λονδίνου τόνιζαν: “Η Μάχη της Κρήτης υπήρξε το συναρπαστικότερο γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. και η αποθέωση του ανθρώπινου ηρωισμού”
-Ακόμη και οι σύμμαχοι των Γερμανών, οι Ιάπωνες οι οποίοι έβαζαν τον κώδικα τιμής πάνω και από τη ζωή τους, είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα από τον ηρωισμό των κρητικών. Η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ του Τόκιο έγραψε: “Προτείνουμε ως ζήτημα υπέρτατου καθήκοντος τιμής, όπως δημιουργηθεί έκτακτο “Τάγμα των Ιπποτών της Κρήτης”, για να τιμηθεί με ειδικό παράσημο κάθε πολίτης, κάθε στρατιώτης και κάθε αξιωματικός που έλαβε μέρος στην ενδοξότερη μάχη της ιστορίας, τη Μάχη της Κρήτης”
