Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
ΟΧΙ δεν νίκησε το μνημόνιο
ΟΧΙ ο φασισμός δεν έχει ριζώσει πουθενά
και καλά θα κάνουν διάφοροι αρθογράφοι σε μπλογκ και εφημερίδες που δίνουν τέτοιες εικόνες να κοιτάξουν λίγο καλύτερα πως έχουν τα πράγματα.
Ας είμαστε ξεκάθαροι ότι:
1) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο η κυβέρνηση δεν θα είχε ανάγκη να επανέρχεται συνέχεια με καινούργια μέτρα που στην ουσία είναι μια προσπάθεια να εφαρμόσουν όσα εμπόδισαν οι απεργίες και το εργατικό κίνημα.
2) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο δεν θα υπήρχαν απεργίες και καταλήψεις. Αντίθετα, άλλη μια Πανεργατική Απεργία βρίσκεται μπροστά μας (Τετάρτη 6 Νοεμβρίου) και μόνο εαν την οργανώσουμε σωστά, μαζί με τις απεργιακές επιτροπές, με τα πρωτοβάθμεια σωματεία και τις διάφορες εργατικές κινήσεις και σχήματα, θα νικήσει.
3) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη δεν θα είχαν ανάγκη να χρησιμοποιήσουν το οπλοστάσιο της καταστολής, των δύο άκρων, των διώξεων κτλ
4) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο δεν θα είχαν αχρηστευθεί κάποια άλλα εργαλεία καταστολής, όπως η επιστράτευση εργαζομένων.
5) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο δεν θα υπήρχε η κατάληψη διαρκείας της ΕΡΤ (και οι Σκουριές) όπου οι εργαζόμενοι χωρίς τα βαρίδια του κυβερνητικού ελέγχου παράγουν πρωτότυπο απεργιακό πρόγραμμα με ενημέρωση από όλα τα μικρά και μεγάλα μέτωπα αγώνα, με πολιτιστικές δράσεις και δίνοντας φωνή σε άνεργους, φοιτητές, μετανάστες, στο εργατικό κι αντιφασιστικό κίνημα και σε όσους αγωνίζονται.
6) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο δεν θα υπήρχαν προσπάθειες για ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς (άρα και του ελέγχου της κεντρικής πολιτικής σκηνής) αφού το ΠΑΣΟΚ δικαιωμένο από το μεταρρυθμιστικό έργο του θα ήταν ο κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού και η ΝΔ δεν θα είχε ανάγκη να συγκυβερνήσει με ΠΑΣΟΚ (και ΔΗΜΑΡ), θα το έκανε μόνη της
7) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο τότε δεν θα βρίσκονταν σε σύγκρουση η κυβέρνηση με την Τρόικα για τα μέτρα που δεν εφαρμόζονται αλλά αρμονικά και δίχως συγκρούσεις θα συνέχιζαν την εξόντωση του λαού μας.
8) Αν είχε νικήσει το μνημόνιο θα ήταν άχρηστη η Χρυσή Αυγή ως δύναμη κρούσης ενάντια στους εργαζόμενους και για λογαριασμό της άρχουσας τάξης.
Αλλά η Χρυσή Αυγή ούτε τα μέλη της δεν μπορεί να συσπειρώσει, κι αυτό εξαιτίας της μαζικής κι οργανωμένης παρέμβασης του αντιρατσιστικού και εργατικού κινήματος – η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η μεγάλη πορεία προς την Κεντρική Διοίκηση της Χρυσής Αυγής είναι κομμάτι αυτής της εικόνας. Γιατί ο φασισμός κι ο ρατσισμός δεν έχουν ριζώσει πουθενά.
9) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός τότε η Χρυσή Αυγή και οι άλλες ακροδεξιές φασιστικές συμμορίες θα είχαν την κυριαρχία στους δρόμους, στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, θα είχαν επιβάλλει φασιστική τρομοκρατία και η αντίσταση θα γινόταν σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες για το εργατικό και αντιφασιστικό κίνημα.
10) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός τότε η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής δεν θα είχε ανάγκη την προστασία από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις κάθε φορά που θα έβγαινε στους δρόμους για να χύσει το ρατσιστικό δηλητήριό της, το παράδειγμα της αποτυχημένης απόπειρας των νεοναζί το Σάββατο 26/12 να ξαναβγούν στους δρόμους της Αθήνας είναι χαρακτηριστικό. Όση προστασία και να τους παρείχε η αστυνομία του Δένδια οι νεοναζί με τη βία συγκέντρωσαν 500 δικούς τους απέναντι σε ένα αντιφασιστικό κύμα 2.000 αγωνιστών, καταφέρνοντας να καταγράψουν την αδυναμία τους να χτίσουν ένα αντιδραστικό κίνημα που θα τσακίζει τις εργατικές αντιστάσεις.
11) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός δεν θα υπήρχε ανάγκη να στηθεί μια μεγάλη βιομηχανία διώξεων εναντίον αντιφασιστών που και τους νεοναζί αντιμετωπίζουν και τα εγκλήματά τους αποκαλύπτουν, όπως και τις συνδέσεις τους με το επίσημο κράτος, αλλά δίνουν και τις μεγάλες μάχες απέναντι στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή χωρίς καμία έκπτωση μπροστά στις ανάγκες της εποχής μας. Οι διώξεις των Σάββα Μιχαήλ (γραμματέα του ΕΕΚ, ο οποίος αθωώθηκε πανηγυρικά) αλλά και οι διώξεις κατά του συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ Πέτρου Κωνσταντίνου και της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη με χρυσαυγίτικη μήνυση κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση και χρέος μας είναι να καταδικάσουμε αυτές τις πολιτικές και όλοι μαζί με τα συνδικάτα, τις μεταναστευτικές κοινότητες, την αριστερά να διεκδικήσουμε ιθαγένεια για όλα τα παιδιά των μεταναστών, με νόμιμους όλους τους μετανάστες και να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επίσης να διώξουμε οι φασίστες από τις γειτονιές και τα σχολεία μας.
"google ad"
12) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός (και είχε νικήσει το μνημόνιο) τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη να στιγματίζονται ρατσιστικά ολόκληρες ομάδες πληθυσμού, από κυβέρνηση, αστυνομία και νεοναζί, ως η αιτία του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα. Κι όμως όλο και πληθαίνουν οι επιθέσεις ενάντια στους Ρομά, τους μουσουλμάνους, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους ανάπηρους είτε με ευθεία στοχοποίηση, είτε μέσω της καταστροφής της κοινωνικής πολιτικής ενώ προστατεύονται τα οικονομικά συμφέροντα του κάθε μεγαλόσχημου.
13) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός η ρατσιστική προπαγάνδα θα είχε αποκτήσει ρίζες μέσα στην κοινωνία, αντίθετα το αντιρατσιστικό αίσθημα των συμπολιτών μας είναι υψηλό. Η καλύτερη απόδειξη είναι η παρέλαση χιλιάδων μαθητών για την 28η Οκτωβρίου μαζί με συμμαθητές τους από άλλες χώρες, ακόμα και ως σημαιοφόρους, όλοι μαζί, μια μεγάλη παρέα φίλων που δεν υπολογίζουν σε διακρίσεις και φυλετικούς διαχωρισμούς. Ακόμα και στο Διαδίκτυο οι φασίστες δεν έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν παρόλες τις γενναίες επιχορηγήσεις που έχουν λάβει, ακόμα και εκεί κυριαρχεί ο αντιφασιστικός, αντιρατσιστικός και αντιμνημονιακός λόγος.
14) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός, τότε τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής δεν θα ήταν στη φυλακή, ούτε η ίδια η Χρυσή Αυγή θα βρίσκονταν σε κρίση αλλά θα συνέχιζαν τη δράση τους ελεύθερα. Κι όμως αυτό είναι μια κατάκτηση του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος που όπως γράφω και παραπάνω, διαδήλωσε μέχρι την Κεντρική Διοίκηση της Χρυσής Αυγής.
15) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός καμία γειτονιά και σχολείο δεν θα ήταν ελεύθερο, αντίθετα θα είχαμε συγκροτημένες ομάδες φασιστών μαθητών και κατοίκων που θα επέβαλλαν τη γνώμη τους. Κι όμως, ακόμα και εκεί που υπήρχε φασιστική παρουσάι και τρομοκρατία, πάντα με την προστασία των αρχών και την ανοχή του Δήμου Αθηναίων (Άγιος Παντελεήμονας), το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα οδήγησε στην απελευθερώση τους κι αυτό είναι η συνέπεια των πιέσεων που μπήκαν στην κυβέρνηση.
16) Αν είχε ριζώσει ο φασισμός καμία κίνηση δεν θα έκανε η κυβέρνηση ενάντια στη Χρυσή Αυγή, αντίθετα επειδή δεν έχει ριζώσει και καθώς ούτε το μνημόνιο έχει νικήσει, η κυβέρνηση φοβούμενη την πτώση της προχώρησε σε αυτή την κίνηση, πάλι κάτω από την πίεση της κοινωνίας. Αλλά εαν έπεφτε η κυβέρνηση, και με την απουσία άλλης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης από το αστικό μπλοκ εξουσίας, τότε ποιός θα ήταν αυτός που θα προσπαθούσε να εφαρμόσει τα “νέα” μέτρα;
Και ένα τελευταίο: πότε θα νικήσουν τα μνημόνια και θα ριζώσει ο ρατσισμός;
Όταν η Αριστερά αδιαφορήσει για τις ανάγκες αυτού του τόπου μα και του κόσμου ολόκληρου, όταν θα κρίνει ότι δεν χρειάζεται η αντικαπιταλιστική ανατροπή και η σοσιαλιστική επανάσταση, όταν θα επικρατήσουν οι λογικές ότι “κοιτάξτε σύντροφοι, δεν είναι ώριμοι οι καιροί” ή “ας κοιτάξουμε να κυβερνήσουμε και το βράδυ των εκλογών θα καταργήσουμε το μνημόνιο”. Όταν συμμαχήσουμε με τμήματα της επίσημης πολιτικής σκηνής που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση, όταν αντιμετωπίζουμε τους υπόλοιπους αριστερούς ως πρόβλημα μπροστά στην γραφειοκρατία του πολιτικού γραφείου μας, όταν αφήσουμε τη συνδικαλιστική γραφειοκράτια να ξεπουλάει τους αγώνες εκεί που ριζώνουν, εαν υποτιμήσουμε τη φασιστική απειλή και αναθέσουμε στην επίσημη εξουσία την αντιμετωπισή της, εαν δεν συνεχίσουμε τη μάχη μας στον δημόσιο και ιδιωτικό χώρο και δώσουμε ελεύθερο πεδίο να ριζώσει η ρατσιστική προπαγάνδα και η φασιστική τρομοκρατία. ΝΑΙ τότε και μόνο τότε, θα έχουν νικήσει το μνημόνιο και ο φασισμός. Ως τότε εμπρός για να οργανώσουμε τη μάχη και να τσακίσουμε το σύστημα που γεννάει φτώχεια, πολέμους και εκμετάλλευση. Όλα είναι στο χέρι μας.