Ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση έκρινε το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κρήτης, τον 63χρονο κατηγορούμενο για τη δολοφονία του Κώστα Κατσουλάκη τον Μάιο του 2019 στο κατάστημα του στο Βαμβακόπουλο.
Ο 63χρονος είχε και πρωτόδικα καταδικαστεί σε ισόβια. Κατά τη σημερινή διαδικασία η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του και ζήτησε να μην αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό, ζητώντας την ισόβια κάθειρξή του.
Τελικά το Δικαστήριο επέβαλλε στον 63χρονο την ίδια ποινή με την πρώτη δίκη, δηλαδή την ισόβια κάθειρξη.
Ο Κώστας Κατσουλάκης, επιχειρηματίας και πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Ορθουνίου εκτελέστηκε ουσιαστικά από τον δράστη μέσα στο κατάστημά του επειδή “υπερασπίσθηκε με σθένος τη Δημόσια περιουσία και το Δημόσιο και κοινό συμφέρον“, όπως ανέφερε σχετική ανακοίνωση του Δήμου Πλατανιά μετά τη δολοφονία του.
Το τραγικό γεγονός συνέβη στις 12 Μαϊου του 2019, όταν ο 63χρονος σταμάτησε το αγροτικό του έξω από το μίνι μάρκετ ιδιοκτησίας του θύματος στο Βαμβακοπουλου, εισήλθε και με μία αυτοσχέδια καραμπίνα τον δολοφόνησε.
Σε πρώτο βαθμό το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρεθύμνου είχε επιβάλει στον κατηγορούμενο, ισόβια για ανθρωποκτονία και 3 χρόνια για τα πλημμελήματα και 1500 ευρώ πρόστιμο για τη στυγερή δολοφονία του Κώστα Κατσουλάκη.
Με αφορμη την αναβίωση σήμερα των τραγικών γεγονότων επαναδημοσιεύουμε άρθρο μας από εκείνες τις ημέρες που θεωρούμε ότι αποτυπώνει την πραγματικότητα για την δολοφονια Κώστα Κατσουλάκη, του άνθρωπου που προσπάθησε να προασπίσει το αυτονόητο: το δημόσιο συμφέρον, την προοπτική του τόπου του, που ήρθε αντιμέτωπος με την ασυδοσία και γι’ αυτό και δολοφονήθηκε…
Διαβάστε το:
Η δολοφονία του Κώστα Κατσουλάκη δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο γεγονός. Αποτελεί την κατάληξη μίας πραγματικότητας πολύ ευρύτερης που ισχύει σε πολλά χωριά της Κρήτης.
Ελάχιστοι άνθρωποι, τραμπούκοι, καταδυναστεύουν τους κατοίκους των χωριών οι οποίοι, με την επίσημη πολιτεία απούσα, ζουν υπό ένα καθεστώς διαρκούς φόβου αφού οι ασκούντες τη βία αισθάνονται ότι δεν τους αγγίζει τίποτα.
Περιστατικά όπως αυτά που κατήγγειλε η οικογένεια Κατσουλάκη, όπου ο δολοφόνος είχε σε βάθος χρόνου παραβατική συμπεριφορά εις βάρος των συγχωριανών του, με πρόκληση ζημιών σε καλλιέργειες και απειλές, παρουσιάζονται σε πολλά χωριά.
Γίνονται καταγγελίες στην αστυνομία, η οποία όμως δηλώνει αδυναμία να δώσει λύση.
Πολλές φορές αυτοί οι βίαιοι άνθρωποι έχουν και πολιτικές πλάτες. Πράττουν υπό την προστασία πολιτικών. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για δικαστήρια που έχουν γίνει για αξιόποινες ποινές με ξυλοδαρμούς αθώων ανθρώπων, που έχουν αθωωθεί λόγω της “καλής μαρτυρίας” βουλευτών…
Έτσι, δίχως οι παραβατικές συμπεριφορές να έχουν συνέπειες, επικρατεί ο νόμος της σιωπής, οι τραμπούκοι αισθάνονται παντοδύναμοι και καταδυναστεύουν τις ζωές των συνανθρώπων τους.Δεν καταδυναστεύουν όμως μόνο τις ζωές των συγχωριανών τους.
Τα παιδιά μαθαίνουν ότι ο τραμπούκος είναι αυτός που κάνει πραγματικά ότι θέλει. Γίνεται πρότυπο ο άνθρωπος που πράττει παραβατικά και δίχως σεβασμό στο συνάνθρωπό του. Ο πιο “άνδρας” στο χωριό είναι ο τραμπούκος, όχι ο αγρότης που καινοτομεί και φροντίζει την οικογένειά του, ούτε ο Κώστας Κατσουλάκης που προάσπιζε τη δημόσια περιουσία.
Άραγε, τέτοια πρότυπα δε θα είχαν και οι “φίλοι” του Βαγγέλη Γιακουμάκη;
Το φαινόμενο αναπαράγεται. Γίνεται κυρίαρχο και γκρούβει τις ζωές στα χωριά. Γκρούβει τους ανθρώπους.
Και με αυτό τον τρόπο υποσκάπτεται συνολικά η προοπτική ενός τόπου. Γιατί, ποιος νέος άνθρωπος θα φύγει από την πόλη να πάει να κτίσει τη ζωή του σε χωριά δίχως υποδομές και υπηρεσίες; Ποιος νέος άνθρωπος θα δημιουργήσει σε χωριά όπου ο κάθε τραμπούκος μπορεί να μετατρέψει τη ζωή των υπολοίπων σε μία κόλαση δρώντας υπό καθεστώς μίας ιδιότυπης ασυλίας;
Ο θάνατος του Κώστα Κατσουλάκη δεν ήταν ένα τυχαίο, μεμονωμένο περιστατικό. Ήταν η κατάληξη μίας συνθήκης που είναι παρούσα σε πάρα πολλά χωριά της Κρήτης.
Ο Κώστας Κατσουλάκης προσπάθησε να προασπίσει το αυτονόητο: το δημόσιο συμφέρον, την προοπτική του τόπου του.
Ήρθε αντιμέτωπος με την ασυδοσία.
Γι’ αυτό και δολοφονήθηκε…