Αρχηγός των Τρικολόρ στο πρώτο Μουντιάλ (1930) και έπειτα κυνηγός Εβραίων για χάρη των Ναζί. Ο Αλεξ Βιλαλπάν υπήρξε η μεγαλύτερη ντροπή του γαλλικού ποδοσφαίρου. Εξιστορεί ο Γιώργος Καραμάνος.
Υπάρχουν εγκλήματα που δεν θα έπρεπε να τιμωρούνται με θανατική ποινή. Ούτε καν σε περίοδο πολέμου. Θα έπρεπε να τους κρατούν ζωντανούς με κάθε τρόπο και να τους κάνουν να υποφέρουν για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Αυτό θα έπρεπε να έχει συμβεί και με τον Αλεξ Βιλαλπάν. Στα μέρη μας ο εν λόγω κύριος μπορεί να είναι παντελώς άγνωστος, αλλά στη Γαλλία εξακολουθούν να τον θυμούνται με μίσος και να τον κατονομάζουν ως την μεγαλύτερη ντροπή του ποδοσφαίρου της χώρας τους.
Γεννημένος το 1905 στο Αλγέρι της Αλγερίας, που τότε τελούσε υπό γαλλική κατοχή, έγινε ο πρώτος μη γεννημένος στη Γαλλία, που φόρεσε το περιβραχιόνιο της Εθνικής ομάδας. Μάλιστα αυτό δεν συνέβη όπου κι όπου, αλλά στο Μουντιάλ του 1930. Στην πρώτη διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Βιλαλπάν χρίστηκε αρχηγός για το ταξίδι στα γήπεδα της Ουρουγουάης. Εκεί έπαιξε τρία ματς με τους Τρικολόρ και συνολικά 25 στην καριέρα του, η οποία ήταν περιπετειώδης.
Αρχηγός στο Μουντιάλ της Ουρουγουάης ο Αλεξ Βιλαπλάν όρθιος, πρώτος από δεξιά με την ανθοδέσμη
Εξαιρετικός επιθετικός μέσος στην εποχή του, βρέθηκε τη σεζόν 1932-’33 να πρωταγωνιστεί για αρνητικό λόγο στο πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Με τη φανέλα της Αντίμπ θεωρήθηκε πρωταίτιος σε κύκλωμα στημένων αγώνων και αμαύρωσε τη φήμη του, με την καριέρα του έκτοτε να παίρνει την κάτω βόλτα. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν έχει μείνει στην ιστορία για τα στημένα, αλλά για κάτι τρομερά πιο σοβαρό και που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τη μπάλα.
Στον Βιλαλπάν άρεσε το χρήμα. Μόνο που όσα κι αν έβγαζε, οι τσέπες του ήταν πάντοτε αδειανές. Ηταν άρρωστος με τον τζόγο. Οσο διάσημος υπήρξε για τις επιδόσεις του εντός γηπέδων, ακόμα πιο καλά τον ήξεραν στα καμπαρέ και στις στοιχηματικές λέσχες, όπου έχανε διαρκώς όλο το χρήμα. Με το που ξέσπασε λοιπόν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, εκείνος βρήκε την ευκαιρία να τα… κονομήσει…
Δημιούργησε μία παραστρατιωτική ομάδα με Γάλλους γεννημένους στην Αλγερία, όπως κι αυτός και συνεργάστηκε με τους Ναζί κατακτητές. Η συμφωνία που ήταν επικερδής και για τις δύο πλευρές ήταν η εξής: Ο Βιλαλπάν έβρισκε τους Εβραίους συμπατριώτες του που κρύβονταν. Τους απειλούσε ότι θα τους καταδώσει εκτός εάν του έδιναν ό,τι είχαν. Τον πλήρωναν σε είδος, ακόμα και σε χρυσά δόντια και εκείνος τους υποσχόταν ότι θα τους έστελνε στην Πορτογαλία, για να σωθούν. Αφού όμως τους τα έπαιρνε όλα, τους έστελνε αλλού και όχι εκεί όπου είχαν συμφωνήσει.
Αρχηγός της παραστρατιωτικής διοργάνωσης ο Βιλαπλάν, αριστερά με το καπέλο
Οταν τα φορτηγά σταματούσαν, οι Εβραίοι έβλεπαν ξαφνικά μπροστά τους τους άντρες με τις μαύρες στολές των SS. Υπολογίζεται ότι αυτό συνέβη σε περισσότερες από 120 οικογένειες και ότι εξαιτίας του Βιλαλπάν έχασαν τη ζωή τους πάνω από 400 άτομα. Για όλα όμως υπάρχει η θεία δίκη και εκείνος τιμωρήθηκε σε αυτόν τον κόσμο. Με τη λήξη του πολέμου, συνελήφθη, κρίθηκε ένοχος για εγκλήματα πολέμου και τουφεκίστηκε. Ποτέ τους όμως οι Γάλλοι δεν έπαψαν να αισθάνονται ντροπή για το ότι κάποτε του έδωσαν με υπερηφάνεια το εθνόσημο…