Προφυλακιστέοι κρίθηκαν η ιδιοκτήτρια και η κόρης της, ο γιατρός που ήταν και υγειονομικός υπεύθυνος του γηροκομείου, καθώς και ο ψυχίατρος, ενώ ελεύθεροι μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης αφέθηκαν οι δυο νοσηλευτές και ο διοικητικός υπάλληλος.
Εχθές έντονη υπήρξε η αποδοκιμασία των συγγενών των θυμάτων έξω από τα δικαστήρια, όταν οι 7 κατηγορούμενοι οδηγούνταν στον ανακριτή. Συγγενείς των ηλικιωμένων που βίωσαν τη φρίκη στο γηροκομείο – «κολαστήριο» στα Χανιά, ξέσπασαν βλέποντας τους 7 βασικούς κατηγορούμενους.
«Για να τεθεί κάποιος που κατηγορείται για κακούργημα σε προσωρινή κράτηση πρέπει να συντρέχουν ενδείξεις ενοχής»
Στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι!» μίλησε η συνήγορος των οικογενειών και πρώτη καταγγέλλουσα για την υπόθεση, κ. Μαρία Παπαδάκη.
«Για να τεθεί κάποιος που κατηγορείται για κακούργημα σε προσωρινή κράτηση πρέπει να συντρέχουν και αρκετές ενδείξεις ενοχής. Το πώς έμεινε ανοιχτή η Δομή πρέπει να μας απαντήσει η αντιπεριφέρεια Χανίων, και πώς 10 μήνες μετά την εκταφή της ηλικιωμένης που η υπόθεση είδε το φως της δημοσιότητας, η δομή παραμένει ανοιχτή. Από όσο γνωρίζω υπάρχουν ακόμα φιλοξενούμενοι», είπε η κ. Παπαδάκη.
«Με έβλεπαν από τις κάμερες»
«Εγώ πήρα τον πατέρα μου την 3η ημέρα από την εισαγωγή του. Αμέσως μετά την εισαγωγή του διαπίστωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Υπήρξε ραγδαία επιδείνωση της υγείας του, με απέτρεπαν από το να τον δω, με διαβεβαιώνουν ότι χαίρει άκρας υγείας ενώ η κλινική του εικόνα ήταν άθλια. Μετά την εισαγωγή του, όταν έφτασα για το πρώτο επισκεπτήριο, με είδαν από τις κάμερες που υπάρχουν έξω και βγήκε η υπεύθυνη και μου είπε ότι άργησα και ότι πατέρας μου κοιμόταν. Πείστηκα και έφυγα. Την επόμενη μέρα με άφησαν να τον δω. Ενώ περπατούσε όταν μπήκε ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο και είχε ελάχιστη επαφή με το περιβάλλον.
Ζήτησα εξηγήσεις και μου είπαν ότι κάποιος που πάσχει από άνοια δυσκολεύεται σε νέο περιβάλλον και σε αυτό οφείλεται η κλινική του εικόνα. Την επόμενη μέρα ξαναπήγα φοβούμενη ότι κάτι δεν πάει καλά. Η υπεύθυνη μου είπε και πάλι ότι άργησα και ότι ο πατέρας μου κοιμάται. Την απώθησα και είδα τον πατέρα μου από την τζαμαρία να κάθεται δεμένος», περιέγραψε η ίδια.
«Στόχος ήταν να μη φεύγει ο ασθενής από τη δομή, παρά μόνο νεκρός»
«Στη συγκεκριμένη δομή ο στόχος ήταν να διατηρείται πολύ χαμηλό το κόστος φροντίδας των ηλικιωμένων. Με βάση τη δικογραφία, το κόστος σίτισης κάθε ηλικιωμένου ήταν στα 0,55 λεπτά την ημέρα ανά άτομο. Η αμοιβή τους ήταν από 900-1200 ευρώ το μήνα. Στόχος ήταν να μη φεύγει ο ασθενής από τη δομή, παρά μόνο νεκρός. Γιατί αν πήγαινε στο νοσοκομείο θα αποκαλυπτόταν η κακοποίηση. Η λίστα αναμονής ήταν τεράστια, ένας πέθαινε και έμπαινε ο επόμενος. Είναι μεγάλη και η ευθύνη των γιατρών», εξήγησε η κ. Παπαδάκη.
«Με τις κάμερες κέρδιζαν χρόνο για να προετοιμάσουν τους ηλικιωμένους ή να βρίσκουν προφάσεις»
Στην εκπομπή μίλησε και η κ. Κική Στεφανίδου, πρώην εργαζόμενη της δομής.
«Επιβεβαιώνω όσα είπε η κ. Παπαδάκη. Ήταν μια πολύ καλή βιτρίνα, δεν άφηναν τους συγγενείς να δουν πίσω από την κουρτίνα. Υπήρχε κύκλωμα με κάμερες και έξω από τη μονάδα και μέσα, ώστε να βλέπουν πότε έρχεται κάποιος. Κέρδιζαν έτσι χρόνο για να ετοιμάζουν μέσα τους τρόφιμους, ή να βρίσκουν προφάσεις ότι ο τρόφιμος κοιμάται ή κάτι άλλο. Δημιουργούσαν απομάκρυνση, αποξένωση», εξήγησε η κ. Στεφανίδου.
«Τους έπλεναν με παγωμένο νερό τους ανθρώπους και έκλαιγαν»
«Όταν πήγα ξεκινήσαμε κατευθείαν τη δουλειά. Μας έλεγαν ότι παρακολουθούμε τους υπεύθυνους βάρδιας και μαθαίνουμε από αυτούς. Εγώ πήγα σαν βοηθός νοσηλευτή, θα εκπαιδευόμουν εκεί. Μιλούσα από την αρχή, ρωτούσα. Τους έπλεναν με κρύο παγωμένο νερό τους ανθρώπους και έκλαιγαν. Έπλενα σε μία ώρα 20 ηλικιωμένους. Φανταστείτε ταχύτητες. Οι γιατροί ήταν ανύπαρκτοι. Ερχόταν ο παθολόγος κάθε Τρίτη και Πέμπτη από τις 13.30 μέχρι τις 14.10 και ερχόταν ο ψυχίατρος όταν ήταν να πείσει τους συγγενείς ότι όλα ήταν καλά. Ερχόταν μία φορά την εβδομάδα, ένα 40λεπτο. Τους έβλεπε από μακριά, ούτε που πλησίαζε τους ηλικιωμένους, το ίδιο και ο παθολόγος. Πέρασε ένα δίμηνο μέχρι να καταλάβω τι γίνεται και που βρίσκομαι. Είχα ενοχληθεί που δε φρόντιζαν τους ανθρώπους. Μου έβαζαν συνέχεια δουλειές για να μην πάω κοντά στους ηλικιωμένους. Τελικά απολύθηκα. Είχε στηθεί ολόκληρη ενέδρα, είχα το ρεπό μου, με πήραν ότι πρέπει να πάω επειγόντως, και με κατηγόρησαν για κακοποίηση ηλικιωμένου. Αυτό γράφει στην απόλυσή μου», σημείωσε κλείνοντας η κ. Στεφανίδου.
«Έδωσαν έγγραφη διαβεβαίωση ότι ο πατέρας μου έπασχε από καρκίνο των ωοθηκών!»
«Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητή η εμπλοκή των ιατρών στην υπόθεση. Τα έτη 2020 και 2021 οι θάνατοι που έλαβαν χώρα στη μονάδα έχουν γνωματευτεί από τον ίδιο γιατρό ως καρδιακές ανακοπές. Αυτές οι εξηγήσεις δόθηκαν στους συγγενείς. Ο ίδιος ο γιατρός ερχόταν ως μάρτυρας υπεράσπισης. Για τον πατέρα μου έδωσε ο γιατρός έγγραφη έκθεση ότι έχει καρκίνο, και μίλησε για καρκίνο των ωοθηκών! Έχουμε συνταγογραφήσεις ψυχοφαρμάκων από ΑΜΚΑ νεκρών», τόνισε από την πλευρά της η κ. Παπαδάκη.