Εικόνα πρώτη: Τουρίστες περπατούν σε μια παρθένα παραλία της Γαύδου και βρίσκουν το πτώμα ενός μετανάστη σε αποσύνθεση. Η αντίθεση είναι αδυσώπητη: άνθρωποι που ταξιδεύουν για ξεκούραση συναντούν εκείνους που ταξιδεύουν για την επιβίωση. Οι μεν ξεκίνησαν για τις διακοπές τους, ο δε για μια νέα ζωή. Οι πρώτοι καταλήγουν σε μια ειδυλλιακή παραλία. Ο δεύτερος, στον θάνατο. Η ίδια παραλία, για κάποιους τόπος διακοπών, για άλλους καταφύγιο απελπισίας και τελικά τάφος.

Η Κρήτη αυτές τις ημέρες γεμίζει τουρίστες, όπως γεμίζει και με μετανάστες. Όμως οι μοίρες τους απέχουν έτη φωτός.

Εικόνα δεύτερη: Η απόφαση του Πρωθυπουργού για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού στην Κρήτη. Δύο πολεμικές φρεγάτες, πλήρως εξοπλισμένες, αναλαμβάνουν αποστολές αποτροπής νότια του νησιού. Στόχος τους: να εμποδίσουν τα σαπιοκάραβα με μετανάστες να προσεγγίσουν τις ακτές. Εκατομμύρια ευρώ πρόκειται να δαπανηθούν για να «αντιμετωπιστεί» αυτό που ουσιαστικά είναι η ανάγκη των ανθρώπων να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Αλλά η ανάγκη δεν καταστέλλεται με όπλα. Απλώς μετατίθεται. Όσοι χρειάζονται να φύγουν θα αναζητήσουν άλλες, συχνά πιο επικίνδυνες διαδρομές. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι διακινητές θα αυξήσουν τα κέρδη τους και οι ανθρώπινες απώλειες θα πολλαπλασιαστούν.

Όσο δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες της μετανάστευσης, καμία πολεμική αποτροπή δεν θα δώσει λύση. Και οι αιτίες είναι γνωστές: πόλεμοι, φτώχεια, αποσταθεροποίηση – φαινόμενα που συχνά έχουν τη ρίζα τους σε επεμβάσεις της Δύσης. Συρία, Λιβύη, Παλαιστίνη, Ουκρανία – όλα παραδείγματα όπου το γεωπολιτικό παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων, Δύσης και Ρωσίας, έσπειρε τον όλεθρο.

Και όσο δεν αντιμετωπίζονται οι παγκόσμιες οικονομικές ανισότητες και η φτώχεια, το μεταναστευτικό ρεύμα δεν θα σταματήσει. Πόσοι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι Έλληνες δεν μετανάστευσαν τα τελευταία 15 χρόνια; Πόσοι ακόμα θα φύγουν από την «Ελλάδα 2.0» του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Οι λύσεις υπάρχουν. Αυτό που απουσιάζει είναι η πολιτική βούληση. Η βούληση να συγκρουστεί κανείς με τα αίτια της φυγής.

Κάποιοι βρίσκουν έναν νέο τόπο για να ζήσουν. Άλλοι, ιδιαίτερα αν είναι από την Αφρική, στην αναζήτησή τους τελικώς βρίσκουν μόνο τον θάνατο: στον βυθό της Μεσογείου ή – τόσο ειρωνικά – κείτονται ως άψυχα σώματα σε κάποια ειδυλιακή τουριστική ακτή.