Του Δημήτρη Κ. Τυραΐδη
Και ποιος δεν θα το ήθελε να καμαρώνει ως απόγονος του Μέγα Αλεξάνδρου; Ουδείς. Άλλο όμως ποιος ήθελα να είμαι κι άλλο ποιος στην πραγματικότητα είμαι.
Κάπως έτσι σκέφθηκε και η κ. πρόεδρος της γείτονος Β. Μακεδονίας και μόλις στρογγυλοκάθισε στον προεδρικό θρόνο έσβησε με μια μόνο μολυβιά το ‘’Βόρια’’ κι αποκάλεσε την χώρα της σκέτο ‘’Μακεδονία’’. Όταν δε την ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό είπε ότι έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Αλήθεια κυρία μου; Από που κι ως που να σου δώσουμε το όνομα Μακεδονίτισσα; Σλάβα είσαι κι εσύ και όλοι οι πατριώτες σου κι όχι Μακεδόνες.
Δεν γνωρίζω, γιατί δεν είμαι ιστορικός, πως, πότε και ποιοι βάφτισαν τα Σκόπια Μακεδονία. Γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι μια είναι η Μακεδονία και μια ήταν εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια και μια θα παραμείνει γραμμένη στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Τώρα, γιατί άφησαν οι πρόγονοί μας, πρωθυπουργοί της χώρας μας και δεν αντέδρασαν δυναμικά ώστε να σβηστεί από το χάρτη των Βαλκανίων και να παραμείνει αυτό το μικρό κρατίδιο με το δικό του όνομα, ΣΚΟΠΙΑ, δεν το γνωρίζω. Εδώ θα μου πείτε, οι ξένες δυνάμεις, στην ανατολή του ελληνικού κράτους μετά από την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού από το σβέρκο των Ελλήνων, μας φόρτωσαν τον Όθωνα, ξενόφερτο άνθρωπο και τον ονόμασαν βασιλέα της Ελλάδες. Επίσης, δεν ξέρω αν τότε οι Έλληνες αντέδρασαν για τον καινούργιο τύραννο που τους φόρτωσαν στις πλάτες τους, αλλά κι αν αντέδρασαν, στο τέλος το αποτέλεσμα μετράει. Ευτυχώς, η Δημοκρατία πριν από λίγα χρόνια έσβησε μια για πάντα τον δικτατορικό θεσμό.
Δυστυχώς όμως, πολλές πληγές που άνοιγαν επί σειρά ετών οι τύραννοι βασιλείς δεν έχουν επουλωθεί ακόμα κι αιμορραγούν μέχρι και τις μέρες μας. Ακόμα ακούγεται το όνομά τους και δεν ξέρω γιατί ν’ ακούγεται. Τέλος πάντων. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα Σκόπια, ποιοι και πως τα βάφτισαν Μακεδονία στην αρχή και με την πρόσφατη συμφωνία των Πρεσπών Β. Μακεδονία. Για να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ μας υποχρέωσαν πάλι ξένες δυνάμεις τοποθετώντας το ‘’Β’’ μπροστά από το Μακεδονία. Κι όλα μέλι γάλα. Κι αυτό βέβαια δεν το λέω εγώ, πάρα πολλοί ιστορικοί, αρχηγοί κομμάτων κ.τ.λ. το διατυμπανίζουν καθημερινά σε όλα τα Μ.Μ.Ε.
Αν όμως πριν από τη συμφωνία είχαν όπως προαναφέρω αφαιρέσει το όνομα Μακεδονία δεν θα είχαμε σήμερα την κ. πρόεδρο της γείτονος να μας κουνάει το δάχτυλο και να μας λέει με ύφος υπερόπτη, θέλετε δεν θέλετε η πατρίδα μου αποτελεί κομμάτι της Μακεδονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Δεν είμαι εγώ ο κατάλληλος που θα ψάξει να βρει τη ρίζα του κακού και με ποιο τρόπο μπορούμε να σώσουμε ότι σώζεται από την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά ως Έλληνας πολίτης πονάει η ψυχή μου όταν ακούω Β. Μακεδονία. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι όλων των προγόνων μας, αλλά η ομιλία των νεκρών δεν ακούγεται μέσα από τα έγκατα της γης. Είναι γραμμένη όμως στις σελίδες της ελληνικής ιστορίας και οφείλουμε να σεβαστούμε και να τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.
Την ελληνική ιστορία, πολλοί ιστορικοί από άλλες χώρες προσπαθούν να αμαυρώσουν την αλήθεια και να σβήσουν την ανέσπερη λάμψη της.
Τώρα με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να τους φράξουμε το στόμα τους κα να μην αναφέρουν ποτέ πια το όνομα Μακεδονία, αυτό είναι ένα πρόβλημα που δύσκολα θα λυθεί. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο ίδιος είπε, κόβοντας το γόρδιο δεσμό: ‘’Ότι δεν λύνεται κόβεται’’. Έχουν χρέος οι πολιτικοί μας να βρουν τη λύση του μέγα προβλήματος που ταλανίζει το ελληνικό έθνος.
Μια σοφή ρήση του λαού μας λέει: ‘’δίνεις θάρρος στο χωριάτη, θ’ ανέβει και στο κρεβάτι’’. Είμαι σίγουρος, όσο επώδυνο κι αν είναι, στη λύση του εν λόγο προβλήματος, όλοι οι Έλληνες όπου γης θα βοηθήσουν κι ο καθένας από το δικό του μετερίζι, εκείνον που θα πάρει την ευθύνη να φέρει τα πράγματα στη σωστή και δίκαιη θέση τους.
Μια άλλη επίσης ρήση λέει: ‘’Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα’’. Ναι, τις αμαρτίες άλλων πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει ποτέ πίσω. Δεν φταίμε εμείς γιατί τα Σκόπια βαφτίστηκαν Μακεδονία, αλλά κάτι σοβαρό πρέπει να δρομολογήσουμε. Μετά, ο δρόμος για την ένταξη της γείτονος στην ευρωπαϊκή ένωση δεν πιστεύω να φέρει αποτελέσματα που θα μας ικανοποιούν. Επιβάλλεται, θα έλεγα, ότι το μαχαίρι πρέπει να μπει πολύ βαθιά, να φθάσει μέχρι το κόκαλο ώστε να πονέσει πολύ τους εχθρούς μας. Αλλιώς δεν θα σταματήσουν να φωνάζουν ότι είναι κι αυτοί απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θα συνεχίσουν να διεκδικούν το όνομα που ονειρεύονται για τη χώρα τους.
Τέλος, στην πλεονεκτική γεωγραφική θέση που είναι η Ελλάδα μας, πριν από αιώνες, όλοι οι γείτονες μας, μηδενός εξαιρουμένου κι όχι μόνο, όλο και κάποιο κομμάτι της διεκδικούσαν και χρησιμοποιούσαν οποιονδήποτε τρόπο τους βόλευε. Θα τους αφήσουμε να κάνουν ότι θέλουν; Όχι βέβαια. Ένα απλό που μπορούμε να κάνουμε, που αν το χρησιμοποιήσουμε σωστά και που σίγουρα θα φέρει πολύ καλά αποτελέσματα είναι αν μονιάσουμε μεταξύ μας. Αν κατορθώσουμε και διώξουμε το σύνδρομο της διχόνοιας από πάνω μας θα θαυματουργήσουμε ως έθνος. Άλλωστε, πολλά στο παρελθόν κατορθώσαμε, για πολλούς άλλους το ακατόρθωτο για κείνους.
* συγγραφέας – ποιητής
μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος των Πνευματικών Δημιουργών νομού Χανίων
και άλλων πολλών πολιτιστικών συλλόγων