Ερώτηση προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής κ. Ιωάννη Μανιάτη, Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη, Πολιτισμού & Αθλητισμού κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο και Τουρισμού κ. Όλγα Κεφαλογιάννη με θέμα «Ορειβατικά Καταφύγια», κατέθεσε την Δευτέρα 17/2/2014 ο βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας και Πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης κ. Κυριάκος Βιρβιδάκης.
Στην ερώτησή του ο κ. Βιρβιδάκης αναφέρει:
«Στόχος των αρμοδίων υπηρεσιών σε όλο τον κόσμο, σήμερα, είναι η ενεργειακή και χρηστική αναβάθμιση των καταφυγίων ώστε να αυξηθεί η ποιότητα των καταλυμάτων και των χώρων εστίασης των ορειβατικών καταφυγίων. Έτσι ώστε, οι ορεινοί όγκοι να προσελκύουν περισσότερους επισκέπτες και να συμβάλουν στην ανάπτυξη των τουριστικών προορισμών.
Η ορεινή πεζοπορία, ορειβασία, αναρρίχηση γίνεται όλο και πιο δημοφιλής δραστηριότητα, δεδομένου ότι οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι εξαιτίας της ρουτίνας της καθημερινότητας, έχουμε αποξενωθεί από τη φύση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές λόγω του αστικού τρόπου ζωής και της ανεπαρκούς σωματικής δραστηριότητας. Παράλληλα με την αναγνώριση της αναγκαιότητας της σωματικής άσκησης, αλλά και με την εξάπλωση του αθλητισμού, οι άνθρωποι έλκονται από τη σωματική άσκηση στη φύση και το βουνό.
Οι άνθρωποι, συνήθως, είναι πρόθυμοι να κάνουν κάτι με μικρό ή και μεγάλο πολλές φορές οικονομικό κόστος, που τους κάνει να αισθάνονται καλά. Ενεργά περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους σε επαφή με τη φύση, διατηρώντας τη σωματική τους δύναμη και ζωντάνια και γνωρίζοντας περιοχές φυσικής και πολιτιστικής κληρονομίας.
Αυτό το είδος του τουρισμού κερδίζει καθημερινά σε δημοτικότητα. Συνεπώς, η χρηματοδοτική βοήθεια για την ανακαίνιση και τον εκσυγχρονισμό των ορειβατικών καταφυγίων, καθώς και μια σύγχρονη νομοθεσία είναι περισσότερο ευπρόσδεκτη. Απαραίτητη στο πνεύμα της προώθησης της βιώσιμης αθλητικής και τουριστικής ανάπτυξης, καθώς και της υγείας και ευημερίας των ανθρώπων.
Με το άρθρο 5 του Σχεδίου Νόμου «Δασικά οικοσυστήματα: ορισμοί μέτρα προστασίας ανάπτυξης και διαχείρισης», το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από 18 Σεπτεμβρίου έως 2 Οκτωβρίου 2013, αντικαθίσταται το Έκτο Κεφάλαιο ( Άρθρα 45-62) του ν.998/1979. Το νέο άρθρο 56 (ορειβατικά καταφύγια) προβλέπει :
«1. Ορειβατικό καταφύγιο είναι κτηριακή εγκατάσταση δυναμικότητας μέχρι τριάντα κλίνες, σε υψόμετρο πάνω από εννιακόσια (900) μέτρα, που εξυπηρετεί την πεζοπορία, την ορειβασία και την αναρρίχηση.
2 . Ορειβατικά μονοπάτια είναι τα μονοπάτια που χαράσσονται και χρησιμοποιούνται για πεζοπορία είτε στην ελληνική επικράτεια (εθνικά μονοπάτια), είτε αποτελούν τμήματα διεθνών μονοπατιών που διέρχονται από διάφορες χώρες (ευρωπαϊκά μονοπάτια). Για την χάραξη ή τη διάνοιξη ορειβατικών μονοπατιών απαιτείται έγκριση επέμβασης. Αντάλλαγμα χρήσης δεν απαιτείται.
3. Η πρόσβαση προς τα ορειβατικά καταφύγια ενεργείται από δημόσια ή δασική οδό, όπου υπάρχει, άλλως από ορειβατικά μονοπάτια. Την ευθύνη οροσήμανσης και συντήρησης των μονοπατιών έχουν οι κατά την επόμενη παράγραφο δικαιούχοι, σε συνεργασία με τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α.).
4. Επιτρέπεται σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, και ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις ή σε δάση, η εγκατάσταση ορειβατικού καταφυγίου από σωματεία ορειβατών, πεζοπόρων, αναρριχητών, τον οικείο Ο.Τ.Α. και τον Ε.Ο.Τ. Εξαιρούνται από την εγκατάσταση ορειβατικών καταφυγίων οι εκτάσεις των κατηγοριών γ΄, δ΄ και ε της παρ. 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, εκτός εάν στα σχέδια διαχείρισης αυτών των περιοχών υπάρχει πρόβλεψη για εγκατάσταση και λειτουργία ορειβατικού καταφυγίου ή δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασής τους κατόπιν εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
5. Επιτρέπεται η εκμίσθωση του ορειβατικού καταφυγίου με την υποχρέωση τήρησης των όρων και προϋποθέσεων που περιλαμβάνονται στην απόφαση έγκρισης επέμβασης, που χορηγείται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή χορηγήθηκε κατ’ εφαρμογή των προισχυουσών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας».
Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι δεν ελήφθη υπ’ όψιν η νεώτερη μετά τον ν.998/1979 νομοθεσία όπως το άρθρο 40 του ν. 3105/2003 και η βάση αυτού εκδοθείσα ΚΥΑ 2868/18-2-2004 «Κανονισμός Ορειβατικών Καταφυγίων» ( ΦΕΚ 398 Β/ 27-2-2004) αφού για παράδειγμα είναι αδιανόητο να μειώνεται μετά από 10 χρόνια το όριο των 80 κλινών σε 30.Αλλά και άλλοι νεώτεροι νόμοι που σχετίζονται και με τα υπάρχοντα σήμερα ορειβατικά καταφύγια.
Επειδή θεωρώ αυτονόητο ότι θα έπρεπε να είχαν ζητηθεί οι απόψεις της αρμόδιας Αθλητικής Ομοσπονδίας ( Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης), ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί εάν λήφθησαν υπ’ όψιν στο τελικό κείμενο οι απόψεις της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας Αναρρίχησης, εάν ναι ποιο είναι το τελικό κείμενο του τροποποιηθέντος άρθρου που αφορά τα ορειβατικά καταφύγια και εάν όχι πως σκοπεύουν να χειριστούν το συγκεκριμένο θέμα».