ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το πρόβλημα είναι συστημικό και αφορά τον ακραίο παγκόσμιο καπιταλισμό όπως διαμορφώθηκε ειδικά μετά την πτώση του αντιπάλου δέους. Οι αγορές αφέθηκαν ελεύθερες, τα σύνορα άνοιξαν χωρίς καμία προστασία για την Ελληνική βιοτεχνική παραγωγή και την Ελληνική μεσαία βιομηχανία. 
Η αιχμή του δόρατος του ακραίου καπιταλισμού είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που τζογάρει επικίνδυνα στα διεθνή χρηματιστήρια, αποσταθεροποιώντας τις κρατικές οικονομίες. Δίκαια ο σύγχρονος καπιταλισμός ονομάστηκε από τα κοινωνικά κινήματα «καζινοκαπιταλισμός.» Η Ελλάδα βεβαίως έχει τα ιδιαίτερα της προβλήματα. Πελατειακό κράτος, διαφθορά, φοροδιαφυγή, και τρίδυμα ελλείμματα. {Δημόσιο χρέος , δημόσιο έλλειμμα, έλλειμμα ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών.}Οι αγορές του χρήματος ακούγοντας τον Γ.Α.Π να μιλάει δημόσια περί¨ «διεφθαρμένου κράτους, και τον Γ. Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού» δεν έχασαν ευκαιρία και ανέβασαν τους τόκους δανεισμού. Η συνέχεια είναι γνωστή.Ουσιαστική πτώχευση της χώρας, και Ελλάδα που υπάρχει «χάριν της καλοσύνης των ξένων.»Υπαγωγή στην τρόικα εξοντωτική λιτότητα ,και φοροεπιδρομές χωρίς δίκαιη κατανομή των βαρών, και χωρίς έλεος. Είμαστε χώρα εκτός αγορών κάτω από την σιδερένια μπότα της συντηρητικής κυβέρνησης του Βερολίνου, αναγκάζοντας τον λαό σε εξαθλίωση και την οικονομία σε διαρκή υφεσιακά φαινόμενα.Ο λαός θύμωσε ταπεινώθηκε οργίστηκε . Το έδειξε στις εκλογές τιμωρώντας τα κόμματα του μνημονίου και πρωτίστως το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ όπου προφανώς παρά τις προσπάθειες του Ε. Βενιζέλου που ομολογεί ότι¨ «σάπισε» και προσπαθεί να το αλλάξει, δεν έχει μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα εκφράζοντας προσδοκίες και ελπίδες. Δύσκολη η κατάσταση. Ο Αλέξης Τσίπρας μεταβαίνει σε Παρίσι και Βερολίνο αναζητώντας αριστερές συμμαχίες στα όμορα κόμματα. Συνασπίστηκε το συντηρητικό και μιντιακό κατεστημένο για να τον πολεμήσει με διαρκή προπαγανδιστική τρομοκρατία. Το σκηνικό πρέπει να αλλάξει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η νίκη του Ολάντ στη Γαλλία και των αριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα αφήνει ελπίδες. Δεν γίνεταιν αλλιώς. Μόνο με τον αγώνα των λαών κερδίζονται οι μάχες. Γιατί οι από πάνω είναι αμείλικτοι όταν οσμίζονται το κέρδος. Δεν έχουν ηθικές αναστολές.