Σε όλες τις μεγάλες μουσικές συναυλίες υπάρχουν και παραφωνίες, και όπου ακούγονται μεγάλα και σπουδαία τραγούδια οποιασδήποτε μορφής και διάστασης ακούγονται και παρατράγουδα, και δεν γίνεται γλέντι και χαρά χωρίς δάκρυα.
Με την λαϊκή και αυθεντική αυτή εμπειρία του λαού μας φτάνουμε ως την πραγμάτωση της μεγάλης συνόδου των ορθοδόξων εκκλησιών του Ιουνίου 2016 στην ορθόδοξη ακαδημία Κολυμπαρίου Χανίων.
Μεγάλο και θαυμαστό γεγονός που σημαδεύει ορθοδόξως την ιστορία και εμπλουτίζει τον πολιτισμό και τις πολιτισμικές μας αξίες.
Αυτό είναι το ΤΡΑΓΟΥΔΙ του 21ου αιώνα που μέσα από την αρμονική, μουσική απόδοσή του αναδείχνονται οι δυνάμεις της ορθοδοξίας αλλά και το παρόν και το μέλλον της εκκλησίας μας.
Όσα παρατράγουδα σε βάρος αυτής της συνόδου από τα πατριαρχεία της Αντιοχείας, της Ρωσίας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Γεωργίας δεν αγγίζουν την ουσία των θεμάτων της συνόδου.
Αυτά είναι συζητημένα από πολύ πριν μεταξύ και των δεκατεσσάρων ορθοδόξων πατριαρχείων και αυτοκεφάλων ορθοδόξων αρχιεπισκοπών.
Αν οι πληροφορίες που φτάνουν ως εμάς είναι αυθεντικές οι διαφορές και οι διαφωνίες προκύπτουν για απλά, τυπικά θέματα, κυρίως ως προς τη θέση των αλλοδόξων μέσα στη Σύνοδο που έχουν κληθεί να βρεθούν ως παρατηρητές σε αυτή και μάλιστα χωρίς λόγο και φυσικά χωρίς ψήφο.
Παρά ταύτα εμείς αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της ανάκλησης των συμπεφωνημένων και κάποιοι που είχαν υπογράψει ότι θα συμμετάσχουν στη σύνοδο έστω και την τελευταία στιγμή να μην προσέλθουν για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν ή μάλλον υποψιάζονται.
π.χ. Λέγεται από μερικούς από αυτούς ότι οι αποφάσεις είναι «προειλημμένες».
Όμως με την αποχή δεν αντιμετωπίζονται θέματα για τα οποία έχουμε φόβους και επιφυλάξεις ότι θα έλθουν στη σύνοδο θέματα καπελώματος της ίδιας της συνόδου και των συνοδικών εκπροσώπων των ορθοδόξων εκκλησιών.
Χρειαζόμαστε δυναμική συμμετοχή και σθεναρή αντιμετώπιση με αυθεντικά θεολογικά επιχειρήματα και εν ανάγκη αν χρειαστεί και με αρνητική ψήφο.
Η αποχή δεν κοσμεί ορθοδόξως τα πρόσωπα και δεν είναι προς ωφέλεια της εκκλησίας μας.
Οι καλεσμένοι παρατηρητές της συνόδου, εκπρόσωποι του Βατικανού και των άλλων χριστιανικών ομολογιών της Ευρώπης.
Αν όσα έχουν ακουστεί για την παρουσία τους στη σύνοδο είναι αληθινά, ταπεινά και με όλο μας τον σεβασμό προς όλα τα ορθόδοξα πατριαρχεία και τις ορθόδοξες αυτοκέφαλες εκκλησίες παρατηρούμε και ομολογούμε:
1ον. Η σύνοδος γίνεται στο σπίτι μας που είναι η ορθόδοξη εκκλησία «Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
2ον . Για την πραγμάτωση αυτής της συνόδου δόθηκε ο λόγος γραπτός και προφορικός (δέσμευση) όλων των ορθοδόξων εκκλησιών, ύστερα από διαβουλεύσεις δεκαετιών και πολλών ετών. Και
3ον. Η σύνοδος πραγματώνεται στην Κρήτη την πρωτεύουσα της πανανθρώπινης φιλοξενίας.
Από το φιλόξενο σπίτι του Δία που βρίσκεται στην ψηλότερη κορφή της Κρήτης, το περίφημο Ιδαίον Άνδρον.
Οι Κρήτες είναι γεννημένοι με τη φιλοξενία την οποία λειτουργούν ως άλλη αίσθηση.
Οι παρατηρητές των λεγόμενων άλλων χριστιανικών ομολογιών τους οποίους καλέσαμε στο σπίτι μας να δουν και να μάθουν (ως παρατηρητές χωρίς λόγο και χωρίς ψήφο) πως εμείς οι ορθόδοξοι ζούμε και λειτουργούμε ως οικογένεια, ως κοινωνία, ως εκκλησία Χριστού, αυτοί οι παρατηρητές είναι οι μουσαφίρηδες μας, οι φιλοξενούμενοί μας.
Πληροφορούμε λοιπόν όλους όσους δεν το γνωρίζουν από την Αντιόχεια ως τη Μόσχα και από τη Βουλγαρία ως τη Γεωργία ότι οι Κρήτες τους φιλοξενούμενούς των τους είχαν και τους έχουν ως και σήμερα «περί πολλού».
Τους φιλοξενούν στο σαλόνι του σπιτιού τους και τους κάνουν ιδιαίτερη περιποίηση και τους προσφέρουν ανάλογα και με τις οικονομικές τους δυνατότητες σπουδαία δώρα, αναμνηστικά της Κρήτης.
Όταν μουσαφίρηδες είναι πολλοί και φαίνεται να μην χωρούν στο σπίτι που επισκέπτονται μερικές φορές και απρόσκλητοι, και τότε ακόμα οι Κρητικοί δεν τους αφήνουν να φύγουν, βρίσκουν τρόπους να τους φιλοξενήσουν όλους και να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι.
«Και αν δεν χωρούν στο σπίτι μας, πάνω στην κεφαλή μας».
Δεν φοβούνται ποτέ τους επισκέπτες των και όταν ακόμα αυτοί μπορεί να έχουν κακές διαθέσεις. Η ξενοφοβία είναι άγνωστη στην Κρήτη.
Η φιλοξενία είναι δύναμη που πολλές φορές σκλαβώνει τον κακοθελητή, τον κακόβουλο και μεταβάλλει την επιθετικότητά του σε ειρηνική συνύπαρξη και συμπόρευση.
Είναι καιρός και είναι αναγκαίο να απαλλαγούμε από το μεσαιωνικό ύφος της μισαλλοδοξίας, του θρησκευτικού φανατισμού και του κάθε λογής σωβινισμού.
«Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν», είναι λειτουργικό τραγούδι ζωής και σωτηρίας.
«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών», ευαγγελική επιταγή με αντίκρισμα την ενότητα γης και ουρανού, θεατού και αθεάτου, ανθρώπου και Θεού. Για μια ζωή ελευθερωμένη από την δυναστεία του χρόνου κυρίαρχη και αιώνια.
Το μήνυμα είναι ηχηρό και παλλαϊκό.
Να γίνει σύνοδος με όσους προσέλθουν σε αυτή.
«Όσοι πιστοί προσέλθετε», το ευχόμαστε για όλους.
«Εν ειρήνη και εν μετανοία προέλθωμεν».
Αγρυπνείτε, μετανοείτε και προσεύχεστε ίνα μη εισέλθετε εις πειρασμόν.
Μακριά από τη σύνοδο των Ορθοδόξων σχίσματα, αιρέσεις ομαδοποιήσεις.
Ο λόγος του Θεού, ο λόγος του Χριστού είναι επιτακτικός, επίκαιρος και αναγκαίος: «πάτερ άγιε τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ους δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς».
Μετά βαθυτάτου σεβασμού
π. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης πρωτοπρεσβύτερος