Του Γιώργου Μουργή
Ο Κορνήλιος Καστοριάδης μετονόμαζε την φιλελεύθερη δημοκρατία, όπως φτάνει να χαρακτηρίζεται μέχρι τις μέρες μας, σε δημοκρατία της ολιγαρχίας.
Ανέλυσε τα αντιπροσωπευτικά πολιτεύματα σαν καθαρά φιλελεύθερες ολιγαρχίες, καθώς οι νόμοι και οι αποφάσεις θεσπίζονται από τους ολίγους, με τον τρόπο που εύστοχα καθόριζε τον ορισμό των συμφερόντων που εκπροσωπούν τα κόμματα της εκάστοτε εξουσίας, αλλά και των ισχυρών οικονομικών – κοινωνικών κύκλων με τα οποία αμφίδρομα συναλλάσσονται.
Η συνολική δομή των σημερινών πολιτευμάτων στηρίζεται στην βάση της ολιγαρχικής αντιπροσώπευσης και στα κόμματα όπως εκφράζονται από τη άσκηση της εξουσίας.
Ο ιστορικός Λόρδος Άκτον, τον προηγούμενο αιώνα πριν τον Καστοριάδη, προφητικά φιλοτέχνησε τη φενάκη της εξουσίας με την γνωστή ρήση, όσο κι αν αποσπασματικά αναπαράγεται από το συνολικό έργο του, διατυπώνοντας με λίγες λέξεις το γνωστό:
«Η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».
«Το δόγμα του σοκ»… τηλεοπτικά
Στην ανάλυση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας και την διασύνδεση της με το οικονομικό κατεστημένο έρχεται «Το δόγμα του σοκ» όπως το περιγράφει η Ναόμι Κλάιν, να διαλύσει εργασιακά, οικονομικά και πολιτικά κεκτημένα ακόμα κι αν κοστίζει την κατάρρευση ενός κράτους και τη φτωχοποίηση ενός ολόκληρου λάου.
Ανακαλύπτει την εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στις μεθόδους των ανακριτικών τεχνικών της CIA και στις εκβιαστικές τεχνικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η Ναόμι Κλάιν αμφισβητεί τον διαδεδομένο μύθο ότι «η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική», απομυθοποιώντας την ιστορία της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής «επανάστασης» των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν, καταδεικνύοντας τον ίδιο και τους υποστηρικτές του ότι εφάρμοσαν επανειλημμένα βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους.
Η «Μεταδημοκρατία» … στην εξουσία
Τέλος έρχεται ο Κόλιν Κράουτς με την «Μεταδημοκρατία», να διερευνήσει όλα τα παραπάνω ελλειμματικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας, ανεξαρτήτως επιθετικού προσδιορισμού.
Στηριζόμενος στην παρακμή των κοινωνικών τάξεων και την φθορά που υπέστη η εργατική τάξη, απογαλακτίζει τις βαθύτερες κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις, που εξηγούν τη σύγχρονη δυσανεξία και μαζική απολιτικοποίηση των κοινωνιών.
Τον τρόπο δηλαδή που βρήκε να πατήσει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός δημιουργώντας ένα νέο είδος αυτοαναφορικής πολιτικής τάξης, «η οποία ασχολείται περισσότερο με την ανάπτυξη των δεσμών με τα πλούσια επιχειρηματικά συμφέροντα παρά με την εφαρμογή πολιτικών προγραμμάτων που ανταποκρίνονται στις ανησυχίες των απλών ανθρώπων». Ο Κράουτς στη βασική επιλογή, ανάμεσα στη φιλελεύθερη δημοκρατία ή τη δημοκρατία της «Καστοριαδικής» ισότητας, κλίνει ξεκάθαρα υπέρ της δεύτερης.
Γυρίζει πίσω από ορισμένες απόψεις, στον κόσμο που ξέραμε πολύ πριν τις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν η πολιτική ήταν ένα παιχνίδι επιβολής ή νομής εξουσίας ανάμεσα σε πολιτικές και οικονομικές ολιγαρχικές ομάδες.
Παιχνίδι επαναλαμβανόμενο σήμερα, με καθαρούς όρους νεοφιλελευθερισμού παγκόσμια, υπό την καθοδήγηση ή την χειραγώγηση των αγορών της οικονομικής ολιγαρχίας .
Γνώριμα πρόσωπα στην Εφορία, στις Τράπεζες, την Δικαιοσύνη
Αυτό το παιχνίδι διαδραματίστηκε με τη δημοπράτηση, όπως ονομάστηκε, των τηλεοπτικών συχνοτήτων.
Οι συχνότητες των τηλεοπτικών ΜΜΕ είτε άλλαξαν χέρια είτε κάποιες παρέμειναν στα ίδια, μιας ολιγαρχικής πλουτοκρατικής ελίτ, απόλυτα προ και μετά διαπλεκόμενης.
Η διαδικασία παρουσιάστηκε επικοινωνιακά σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ με τους γνήσιους εκπρόσωπους της ολιγαρχίας να διαγκωνίζονται σε μια προκλητική επίδειξη πλούτου εκατομμυρίων ευρώ, την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, όπου την περασμένη σχολική χρονιά έφταναν στα σχολεία 200.000 υποσιτισμένα παιδιά.
Δεν ξέρω αν η επόμενη μέρα θα βρει τον ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, του οποίου η προσωπική περιουσία και σε ύψος 50 εκατομμυρίων ευρώ έχει ήδη δεσμευθεί κατηγορούμενος για φορολογικά εγκλήματα, καθαρό και αμόλυντο, αφού επί πληρωμή πλέον κατέχει νόμιμη άδεια αλλά μάλλον πρέπει να πάψουν κάποιοι να το αποκαλούν βοθροκάναλο.
Ήταν τέτοιο, όπως σωστά το χαρακτήριζε ο Π. Πολάκης απλά τώρα μετά τα βαφτίσια, δεν νομίζω ότι επιτρέπει τέτοιες κουβέντες ο νονός του Ν. Παππάς. Ξεπλύθηκε – βαφτίστηκε με πολλά εκατομμύρια, νομιμοποιώντας το κανάλι μαζί με το βόθρο.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντικατέστησε τους Μπόμπολα και Ψυχάρη
Το νέο εφοπλιστικό – ποδοσφαιρικό τζάκι της ολιγαρχίας, αποκαθαρμένος από τις υποβόσκουσες κατηγορίες – υποψίες της εγκληματικής οργάνωσης των στημένων αγώνων του ποδοσφαιρικού στοιχήματος και του κοκαΐνοεμπορικού Νoor 1. Ελέγχεται ακόμα και για τις επιλεκτικές του σχέσεις, με μελή του χρυσαυγίτικου νεοναζιστικού μορφώματος.
Ο Χρήστος Καλογρίτσας, μεγαλοεργολάβος του δημοσίου τα τελευταία τριάντα χρονιά, με βραχύβια περάσματα από τις έντυπες εκδόσεις και την γνωστή δημοκοπική GPO, τρεις φορές κουμπάρος με τον Πάνο Καμμένο και μια με το Χρήστο Σπίρτζη, πήρε τη θέση του Κοντομηνά.
Ο Κοντομηνάς κυκλοφορεί ελεύθερος μετά τη καταβολή εγγύησης 5 εκατομμυρίων ευρώ όπως του επιβλήθηκε από τις δικαστικές αρχές μαζί με την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. για την εμπλοκή του στο τραπεζικό σκάνδαλο των δανείων, από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Οι κατασκευαστικές εταιρείες του Καλογρίτσα έπειτα από σχετικό φορολογικό έλεγχο, επιβεβαίωσαν εικονικές συναλλαγές, με τα εικονικά τιμολόγια ανέρχονται στο ποσό των 34.828.802 ευρώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που αναφέρονται αναλυτικά σε έκθεση του ΣΔΟΕ.
Η έκθεση κάνει λόγο για ιδιάζουσα φορολογική παράβαση με σκοπό την εμφάνιση διογκούμενων δαπανών και τελικά με σκοπό τη μείωση και την απόκρυψη των καθαρών κερδών και την αποφυγή πληρωμής αναλογούντων φόρων. Κανείς δεν γνωρίζει αν το ποσό αυτό πληρώθηκε και πότε.
Ο Κυριακού του Αντένα, της Μαρίας Χούκλη με τα προεκλογικά ρεπορτάζ του καναλιού στα δελτία ειδήσεων, για το «τέλος του κόσμου» που θα ερχόταν αν κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2015 και του Γιώργου Καραϊβάζ με το αποκλειστικό ρεπορτάζ των αναρχικών που έκαναν παρκούρ στις ταράτσες των Εξαρχείων επιτιθέμενοι στα ΜΑΤ, κράτησε το κανάλι.
Κανάλι που λέει ο λόγος, καθώς οι συσσωρευμένες ζημιές, υψηλότερες από κάθε άλλο, αγγίζουν τα 15 εκατομμύρια ευρώ ενώ οι όφειλες ρυθμισμένες και ληξιπρόθεσμες για ΦΠΑ, φόρο εισοδήματος, φόρο μισθωτών υπηρεσιών και φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια.
Ο Αντένα του Κυριακού φιγουράρει στη δεύτερη θέση του τραπεζικού δανεισμού, μαζί με το «ομόσταβλο» Μακεδονία TV, με τα δάνεια να ανέρχονται στο ποσό των 170 εκατομμυρίων ευρώ.
Τηλεοπτική μεταπολίτευση της ολιγαρχίας
Αυτή είναι η κατάσταση στο κατά τα άλλα νέο, καθαρό τοπίο της τηλεόρασης μετά τον περιλάλητο διαγωνισμό.
Η ώρα της τηλεοπτικής μεταπολίτευσης των ολιγαρχιών καναλαρχών εφοπλιστών και εργολάβων του δημοσίου.
Η ώρα με κεφαλαίο το «Α» και το «Ω» της διαπλοκής, στο προσκήνιο έπειτα από το τριήμερο παρασκήνιο στην Γενική γραμματεία ενημέρωσης και επικοινωνίας.
Η ώρα που η ολιγαρχία μέσα από μια κατεξοχήν ζημιογόνα επένδυση ετοιμάζεται να κερδοσκοπήσει χρησιμοποιώντας το πολιτικό σύστημα με άλλο προσωπείο.
Η τηλεοπτική Μεταπολίτευση, η τηλεοπτική «Μεταδημοκρατία» της ολιγαρχίας που θεμελιώνεται με την σφραγίδα και τη βούλα μιας κυβέρνησης που θυσιάζει τον άρτο, στο βωμό του επικοινωνιακού θεάματος προς ίδιον όφελος.
Για την παραμονή της στην εξουσία, στηριζόμενη στη «νεομεταδημοκρατική τηλεοπτική μεταπολίτευση» της διαπλοκής, συμβιβασμένη στους «κανόνες της ελεύθερης αγοράς».
Τους κανόνες δηλαδή, όπως τους ορίζει η ασυδοσία κάθε λογής, οικονομική και πολιτική ολιγαρχία.
Όσα κι αν μπήκαν στο ταμείο κατόπιν της μνημονιακής δέσμευσης διενέργειας του διαγωνισμού, στη τηλεοπτική «μεταδημοκρατία» της μεταπολίτευσης, οι πλούσιοι ολιγάρχες κατέχοντας νόμιμη άδεια δεν θα επιτρέψουν καμιά ανατροπή των συμφερόντων τους.
Ειδικά τώρα που πλήρωσαν, ο ρόλος τους στη χειραγώγηση, στην πολιτική διαμόρφωση άποψης, στην ανεξέλεγκτη ασυδοσία, στη παραγωγή κάθε μορφής πολιτιστικού υποπροϊόντος αλλά και στη εξακολουθητική συνέχεια υπεράσπισης των μνημονιακών επιταγών, θα αποτελούν το αντίτιμο και την εξαγορά της νέο διαπλοκής με την εξουσία.
Τα πρόσωπα άλλαξαν, η πολιτική βούληση παραμένει αμετάκλητα ίδια και απαράλλαχτη με τους προηγούμενους.
Έτσι αμετάκλητα ίδια παραμένει η κοινωνία της φτωχοποίησης, της εξαθλίωσης, του αποκλεισμού και της ανεργίας.
Οι πλούσιοι ολιγάρχες αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πως δεν πέρασε από πάνω τους, ούτε μια μνημονιακή μέρα.
Κανένας παραμηχανισμός συναλλαγής ολιγαρχών και εξουσίας δεν ανατράπηκε και όπως εύστοχα έγραψε ο Νίκος Μπογιόπουλος τελευταία:
(…)
«Όπως οι δρόμοι και οι τηλεπικοινωνίες, ο ορυκτός πλούτος και οι παραλίες, η ενέργεια και τα πάντα που ως «εμπορεύματα» ανήκουν στην ιδιοκτησία των εργολάβων – τραπεζιτών – βιομηχάνων, έτσι και η είδηση μετατρέπεται σε «εμπόρευμα» στα χέρια των καναλαρχών.
Ένα «εμπόρευμα» που βρίσκεται διαρκώς στη διατίμηση της συναλλαγής μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας…Όσο θα συνεχίζεται το καθεστώς της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού που λέγεται «τηλεοπτική συχνότητα», τότε η διαπλοκή, τα μιντιακά πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια, η υπαγωγή του δικαιώματος στην πληροφόρηση σε εργαλείο επιχειρηματικών και πολιτικών συναλλαγών, είναι δεδομένα».
(…)
Αντί επιλόγου…
Η επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης αλλά και το αποτέλεσμα του διαγωνισμού άρχισαν ήδη να αξιοποιούνται.
Οι πανηγυρισμοί και οι δοξασίες θα φτάσουν μέχρι τη ΔΕΘ καθώς μετά αρχίζουν τα ζόρια της μνημονιακής αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση διεξάγει το γύρο του θριάμβου, πάνω στο τηλεοπτικά ζημιογόνο «επιχειρείν» της καθισταμένης ολιγαρχίας ενώ την ίδια ώρα καπνίζει τη πίπα της ειρήνης με την διαπλοκή, προφασιζόμενη ότι την έχει βάλει στο χέρι, διασφαλίζοντας την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Όσο και αν το αφήγημα εμπεριέχει από μόνο του αντιφατικά στοιχεία, η συνολική ερμηνεία της τηλεοπτικής μεταπολίτευσης θέλει χρόνο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μεταπολιτευτική διαπλοκή θα τον δώσει μαζί με τον αντίστοιχο χώρο στη νέα.
Λεφτά υπάρχουν όπως μας αποκαλύφθηκε από τις προσφορές. το ίδιο και δουλειές τώρα που έρχεται η ανάπτυξη. Σιγά που θα θυσιαστούν οι ολιγάρχες για το «γινάτι του Αγαμέμνονα».
Τα καράβια θα σηκώσουν πανιά, με το χέρι του «από μηχανής θεού» της αγοράς, αφού ποτέ δεν άφησε παραπονεμένη την εξουσία, το πολιτικό συστημικό κατεστημένο, (μια χαρά ενσωματώθηκαν οι εταίροι και οι εταίρες της συγκυβέρνησης) και την πλουτοκρατία της χώρας.
Το τηλεοπτικό κοινό τέλος, όσο έχει απομείνει δηλαδή, θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί στο ίδιο έργο θεατής από τους ολιγάρχες, νέους και παλιούς των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας.
Το σύνθημα το έδωσε ο αρχικαναλάρχης Ν. Παππάς με τις δηλώσεις του μετά το τέλος του διαγωνισμού στο σημείο που ψέλλισε κάτι περί ΕΣΡ.
Για όσους δεν άκουσαν καλά θα επαναλάβουμε τα σταράτα λόγια του: «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε…» .