Του Μιχάλη Γιαννέσκη
Οι πολυάριθμες προβλέψεις των οικονομικών δεικτών και της πορείας των διεθνών αγορών που δημοσιεύονται καθημερινά σχολιάζουν τις λεπτομέρειες της διεθνούς οικονομίας, αλλά σπανίως την ουσία. Η οποία μπορεί να συνοψιστεί σε ένα γράφημα με στοιχεία από οργανισμούς όπως η Τράπεζα της Αγγλίας, οι Financial Times και το Bloomberg.
Τα διεθνή χρέη, κρατικά και μη, ανέρχονται σε περίπου 200 τρις. δολάρια. Ως αντίκρισμα υπάρχει το χρυσάφι (αξίας 7,8 τρις. διεθνώς), το ρευστό χρήμα και οι καταθέσεις παντός είδους (8.2 τρις.). Ακόμη και αν προστεθεί στο αντίκρισμα η αξία της διεθνούς αγοράς ακινήτων (13,6 τρις.), το συγκριτικά αμελητέας αξίας ασήμι (14 δις.) και η εκτίμηση της (αμφιβόλου) αξίας των διεθνών χρηματιστηρίων (70 τρις.), το διεθνές χρέος είναι υπερδιπλάσιο της συνολικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων.
Η αξία των χρηματοπιστωτικών προϊόντων που είναι γνωστά ως «παράγωγα» ανέρχεται, σύμφωνα με την Τράπεζα της Αγγλίας, σε τουλάχιστον 630 τρις. δολάρια (λιγότερο αισιόδοξες εκτιμήσεις υπολογίζουν τα παράγωγα σε 1.200–1.400 τρις. δολάρια). Στην ουσία τα παράγωγα είναι αμφιβόλου αξίας χρηματοπιστωτικά προϊόντα και αποτελούν μέρος της πλασματικής οικονομίας που παράγεται, για παράδειγμα, από την ανακατανομή χρέους.
Η σύγκριση των διαφόρων μερών του πλασματικού και του υπαρκτού πλούτου είναι εμφανής στο γράφημα. Αν σημειωθεί ότι τα παράγωγα και τα διεθνή χρέη αντιστοιχούν στο 900% και στο 280%, αντίστοιχα, του παγκοσμίου ΑΕΠ (που είναι περίπου 70 τρις.), το μέγεθος της φούσκας της διεθνούς οικονομίας γίνεται αντιληπτό.
