Όλοι γνωρίζουμε πως με την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, άρθρο 14 παρ.5, παραιτηθήκαμε άνευ όρων από την εθνική μας κυριαρχία. Στη βουλή, ακολούθησαν αλλεπάλληλα ρεσιτάλ πίστης και υποταγής στον ξένο και ντόπιο παράγοντα της διαπλοκής και διαφθοράς από τις γνωστές μνημονιακές δυνάμεις, και δεν ήσαν λίγοι εκείνοι που απορούσαν γιατί παρ’ όλα αυτά, καθυστερούσε η εκταμίευση της δόσης της απάτης.
Η απάντηση ήρθε πριν λίγες μέρες, μέσα από το Φ.Ε.Κ 240 όπου μάθαμε πως η κυβέρνηση κατά τη γνωστή φασιστική της τακτική, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου (χωρίς ψηφοφορία) «πέρασε και από τη βουλή στις 12/12/2012 αυτό που είχε υπογράψει» στην δανειακή σύμβαση την παραίτηση δηλαδή άνευ όρων από την εθνική μας κυριαρχία! Πλέον , τα κάθε λογής κοράκια, είναι σίγουρα για τη λεία τους ενώ οι προσκυνημένοι μνημονιακοί και με τη σφραγίδα της βουλής επάξια φέρουν τον τίτλο των δοσίλογων – υπόλογων. Ένα τίτλο που οι ίδιοι δεν αποδέχονται, επιμένοντας στη «λογική του στρουθοκαμηλισμού». Για να μην τρελαθούμε τελείως καταφεύγουμε στο λεξικό Μπαμπινιώτη και διαβάζουμε ότι δοσίλογος αποκαλείται το πρόσωπο που υποχρεούται να λογοδοτήσει για τις πράξεις του, το πρόσωπο που συνεργάστηκε με τον εχθρό την περίοδο της κατοχής. Ουδείς αμφισβητεί ότι η χώρα μας βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή με τους κατακτητές να φορούν το προσωπείο των δανειστών ύστερα από τη θριαμβευτική τους είσοδο μέσω της κερκόπορτας που άνοιξαν διάπλατα οι γνωστοί δοσίλογοι με τα «μαγειρέματα» του ελλείμματος εν γνώσει των εχθρών της πατρίδας δανειστών στο μαγειρείο η ωραία ΕΛΣΤΑΤ. Αν παρ’ όλα αυτά , οι προαναφερθέντες πολιτικοί δεν θεωρούν ελκυστικό τον τίτλο του δοσίλογου, τότε υπάρχει κι αυτός του προδότη που μπορούν να επιλέξουν εναλλακτικά, κι ας μην βιαστεί κάποιος να μας χαρακτηρίσει ακραίους. Τον ορισμό του προδότη πολιτικού, τον έδωσε ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, το 1993 όταν ίδρυσε την «Πολιτική Άνοιξη» κι έλεγε κατά λέξη: «Προδότης είναι αυτός που εγκαταλείπει τις δεσμεύσεις του, και ακολουθεί άλλες». Ύστερα απ’ αυτό, ο ελληνικός λαός δικαιούται να ρωτήσει αν είναι προδότες κι επίορκοι, όλοι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτό το χάλι, μετά και από την αναντιστοιχία προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικών πράξεων, και την αθέτηση του όρκου τους για σεβασμό στο Σύνταγμα, πίστη στην πατρίδα κλπ. Κι αυτός ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ακόμα ένα μεγάλο ερωτηματικό, ενώ ο ιστορικός του μέλλοντος θα του καταλογίσει τεράστιες ευθύνες για την τραγωδία που βιώνει η χώρα. Δεν γνωρίζει ότι με τα μνημόνια υπογράφηκε η ληξιαρχική πράξη θανάτου της πατρίδας και του λαού, και ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αποτελούν τη χαριστική βολή στην ίδια τη Δημοκρατία και τους θεσμούς; Με ποια λογική υπογράφει αυτά τα φασιστικής νοοτροπίας εμέσματα, τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου; Γιατί δεν παραιτείται αν στερείται του σθένους της αντίστασης; Είναι επίσης απορίας άξιο, ακόμα κι αν δεν τον ενδιαφέρει η υστεροφημία του, πως δεν τον συγκινεί διόλου η εξαθλίωση του δύστυχου Έλληνα πολίτη, για την κατάντια του οποίου έχει και ο ίδιος μεγάλο μερίδιο ευθύνης με την απραξία, την ατολμία και την προκλητική απάθεια που επιδεικνύει; Το σίγουρο πάντως είναι πως οι αποφασισμένοι και αφυπνισμένοι δημοκράτες πολίτες θ’ αγωνιστούν με κάθε μέσο για Εθνική Ανεξαρτησία – λαϊκή κυριαρχία και για ένα νέο Σύνταγμα που θα χαρίσει στη χώρα αληθινή Δημοκρατία, οικονομική ευημερία και που επιτέλους θα θεσμοθετηθεί ο εξονυχιστικός έλεγχος και η παραδειγματική τιμωρία κάθε επίορκου που άσκησε εξουσία. Μέχρι την έλευση όμως και την παγίωση της Δημοκρατικής ομαλότητας στη χώρα μας, και στ’ όνομα της παραμονής μας στο ευρώ, είμαστε υποχρεωμένοι να βιώνουμε τον απόλυτο εφιάλτη όπως θα συμβεί με το νέο φορολογικό – Ηρώδης όπως εύστοχα αποκαλείται.
Αποκαλυπτικό της ανελέητης φοροεπίθεσης, είναι το παράδειγμα που υπογράφει ο συμπατριώτης μας φοροτεχνικός κ. Μανούσος Ντουκάκης, και παρουσιάζει στο τελευταίο φύλλο της η εφημερίδα «Χωνί». Ένας ελεύθερος επαγγελματίας με συνολικό ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ, θα πληρώσει το 2013: Φόρο εισοδήματος 2.600€ (με συντελεστή 26%), προκαταβολή επόμενου έτους 1.300€, Τέλος επιτηδεύματος 650 €, εισφορές ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) 4.800 € (12 μήνες Χ 400 €). Αυτό που μένει στην τσέπη του φορολογούμενου για όλο το 2013 είναι 650 €, ενώ ο ίδιος καλείται να ζήσει τον μήνα με μόλις 54,16 €!!
Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε, το δίλλημα είναι ένα : Ή εμείς ή αυτοί. Κι επειδή η χώρα δεν μπορεί να ξαναχτιστεί με σάπια μπάζα, η ενεργοποίηση του άρθρου 120 του Συντάγματος αποτελεί μονόδρομο.
Η απόφαση είναι δική μας. Εδώ και τώρα, χθες!
Αλ. Σ.