Κάνεις την διαφήμιση. Δηλαδή παρέχεις την εργασία σου επ’ αμοιβή σ’ αυτόν που την ζητά. Στην προκειμένη περίπτωση, στα υπουργεία. Είτε απ’ ευθείας είτε μέσω διαφημιστικών εταιριών.
Μόλις γίνει η διαφήμιση το τιμολόγιο κόβεται άμεσα. Γιατί σύμφωνα με μνημονιακό νόμο (κατά τ’ άλλα τα μνημόνια τέλειωσαν. Αμ δε! Αφού οι νόμοι τους τα έκαναν όλα και ισχύουν!) με το που κόψεις το τιμολόγιο θεωρείτε εξοφλημένο, δηλαδή το έχεις εισπράξει. Αμ δε πάλι! Μπορεί να περάσουν και τρία χρόνια να εξοφληθείς.
Εν τω μεταξύ τρέχεις και βγάζεις ενημερότητες. Τις στέλνεις. Αλλά λείπει ο αρμόδιος υπάλληλος. Μέχρι να γυρίσει ο αρμόδιος υπάλληλος η εξόφληση του τιμολογίου έχει προχωρήσει σε επόμενο αρμόδιο υπάλληλο, ο οποίος όμως κατά κακή σύμπτωση πάσχει από κορωνοϊό. Τι να κάνεις; Λες ανωτέρα βία. Μέχρι να περάσει ο κορωνοϊός ζητάς να πληρωθείς. Αλλά τώρα έχουν λήξει οι ενημερότητες. Τρέχεις να βγάλεις άλλες. Για να πληρώσεις φόρους τιμολογίων που δεν έχεις εισπράξει την αξία τους. Τι να κάνεις; Κοιτάς τα αποθέματα σου. Τα τινάζεις! Βγάζεις ενημερότητες. Τις ξαναστέλνεις. Τώρα σου λένε θα πληρωθείτε σε μια βδομάδα. Η βδομάδα περνά, τίποτα. Ξαναπαίρνεις τηλέφωνο. Ααα, σου απαντούν, ο διευθυντής που υπογράφει απουσιάζει. Πάρτε μετά από ένα μήνα.
Εν τω μεταξύ περνούν τα χρόνια. Έχεις τινάξει τ’ αποθέματά σου για να είσαι ενήμερος. Έχεις προσφέρει την εργασία σου, απ’ την οποία ζεις και είσαι απλήρωτος. Αλλά σου απαιτούν με τους μνημονιακούς νόμους να τους τζιράρεις ατελείωτα, αφού πληρώνεις αυτά που δεν έχεις εισπράξει.
Τα αποθέματά σου τελειώνουν. Η βρύση που δεν τρέχει πως να γεμίσει το λαήνι; Εν τω μεταξύ χρεώνεσαι με αυτά που δεν έχεις εισπράξει. Τώρα ψάχνεις τις τσάντες σου, τα πορτοφόλια σου, αναποδογυρίζεις τις τσέπες σου και τους τα πας.
Δεν φτάνουν. Δεν πειράζει σου λένε. Μόλις είναι να πληρωθεί το τιμολόγιο, αυτόματα θα κρατηθεί ο Φ.Π.Α. και θα εισπράξετε τα υπόλοιπα. Λες εντάξει. Περιμένεις να πληρωθεί το τιμολόγιο αφού παρακρατηθεί ο Φ.Π.Α.. Αμ δε! Περνάνε τρία και … χρόνια.
Εν τω μεταξύ ο Φ.Π.Α. του ανείσπρακτου τιμολογίου, επομένως και ανείσπρακτου Φ.Π.Α., τοκίζεται. Από την πρώτο μήνα. Μέσα στα τρία χρόνια, με τους τόκους, ο Φ.Π.Α. είναι ίσος και πολλές φορές παραπάνω με την αξία του ανείσπρακτου τιμολογίου. Δηλαδή δεν εισπράττεις τίποτα. Κάποιες φορές κάνα κατοστάρικο. Παρέχεις την εργασία σου, δίνεις τιμολόγιο, πληρώνεις και δεν εισπράττεις. Ωραίο σύστημα! Είδες οι Γερμανοί;
Αυτά είναι τα μνημόνια. Η μεγάλη των κλεφτών σχολή. Κατά τ’ άλλα τα μνημόνια τέλειωσαν.
Τα τιμολόγια, τα ποσά, οι χρονολογίες είναι στην διάθεση του εισαγγελέα. Αλλά υπάρχει εισαγγελέας για το κράτος; Όχι . Ή μάλλον για την Γερμανική υπηρεσία που μας χάρισαν τα μνημόνια; Όχι! Υπάρχει όμως για τους πολίτες!