Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
μα θαρρώ πως θα τα μπλέξω
απ’ την Κική κι απ’ την Κοκό ποιά να διαλέξω;
την Κική την αγαπώ μα μ’ αρέσει κι η Κοκό… Σκουλάκης ή Βάμβουκας; Να ποιό είναι το μεγάλο δίλημμα που απασχολεί τους Χανιώτες για τον δεύτερο γύρο τον δημοτικών εκλογών! Ποιές ευρωεκλογές, ποιά ανάγκη να καταδικαστούν και εκεί τα κόμματα της κυβέρνησης, του μνημονίου, του ρατσισμού, του φασισμού και της εξαθλίωσης; Εμείς εδώ ψηφίζουμε για αυτόν που θα καταφέρει με περισσή μαεστρία να αποδειχτεί ο καλύτερος υπάλληλος και διαχειριστής των μνημονίων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να στείλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας τις κοινωνικές κατακτήσεις τόσο σε τοπικό επίπεδο, όσο και σε ευρύτερο εθνικό… Με πρόσχημα των αγώνα για ένα διαφορετικό Δήμο, για τους πολίτες και όχι, τι ειρωνεία, για τα συμφέροντα! Και να οι “αυτοδιοικητικοί” να διεκδικούν την ψήφο μας για να ολοκληρώσουν το έργο τους (της καταστροφής), που στέλνουν επιστολές στους υποψήφιους δημάρχους, που εφευρίσκουν προγραμματικές συμφωνίες με εκείνους τους συνδυασμούς – κυρίως της Αριστεράς – που είχαν έρθει σε απευθείας σύγκρουση μαζί τους και με το πρόγραμμά τους! Και από την άλλη, υπάρχουν οι ανταγωνιστές τους που αποδέχτηκαν πλήρως τις περικοπές, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διάλυση των υπηρεσιών, τις απολύσεις και που τώρα προσπαθούν να εμφανιστούν ως καλύτεροι διαχειριστές του δήμου και των δημόσιων υποθέσεων, δηλαδή να αποδειχτούν καλύτεροι καταστροφείς από τους προηγούμενους. Διεκδικούν, μάλιστα, και να συγκρουστούν με τις δυνάμεις που εδώ και χρόνια λύνουν και δένουν στην πόλη μας… αυτές τις δυνάμεις που στηρίζουν το εκλογικό τους κατέβασμα! Παράλληλα, ένας πόλεμος χαρακωμάτων και μηχανισμών, ανάμεσα στα επιτελεία των δύο συνδυασμών επιχειρούν να πλήξουν ο ένας την εικόνα του άλλου, πληγώνοντας στην πραγματικότητα την εικόνα της πόλης και προσβάλλοντας τα δημοκρατικά αισθήματα των Χανιωτών. Και όλα αυτά για το συμφέρον των πολιτών και της πόλης!
Αλλά ας σοβαρευτούμε. Έχει έρθει η ώρα να σταματήσουν η κοροϊδία και τα παιχνίδια σε βάρος της πόλης και στο όνομα αυτής. Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα για τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών. Ούτε Σκουλάκης, ούτε και Βάμβουκας. Κανένα δίλημμα για την ερχόμενη Κυριακή. Γιατί, πόσο απλά να το εξηγήσει κανείς, δεν είναι ζήτημα να αλλάξει ένα πρόσωπο, για να παραμείνει η ίδια πολιτική, για να συνεχίσουν οι ίδιοι κομματικοί μηχανισμοί να εξαγοράζουν τη συνείδηση των πολιτών αλλά να έρθουν έτσι τα πράγματα ώστε να υπάρχει μια συνολική σύγκρουση με το σύστημα του παλαιοκομματισμού. Οι Χανιώτες δεν εκβιάζονται. Καλό είναι να το έχουν ξεκάθαρο στο μυαλό τους ορισμένοι. Υπενθυμίζω ότι: δύο κόσμοι συγκρούστηκαν στις δημοτικές εκλογές στα Χανιά και θα συγκρούονται για αρκετό καιρό ακόμα, άσχετα εάν ορισμένοι κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν. Από την μία, οι εργαζόμενοι και η νεολαία που θέλουν να παλέψουν. Δεν υπήρξε περιοδεία σε εργατικό χώρο ή εξόρμηση σε γειτονιά που να μην βρήκε κανείς κόσμο με διάθεση και όρεξη για συζήτηση πάνω στο πώς θα ανατρέψουμε τις επιθέσεις. Παντού θα συναντήσει κανείς, και αν έχει το θάρρος για αυτό, την αναγνώριση ότι τα θέματα που υπάρχουν (ανεργία, διάλυση κοινωνικών δομών, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, καταστολή, ρατσισμός και φασίστες) είναι αυτά που χρειάζεται να αντιμετωπίσει το κίνημα, αλλά και ότι ο τρόπος για να το κάνει είναι η κλιμάκωση των αγώνων. Στις λαϊκές, στο παλιό λιμάνι, στο κέντρο των Χανίων, σε όλους τους χώρους δουλειάς, αυτή ήταν, είναι και θα είναι η συζήτηση. Από την άλλη είναι οι μνημονιακοί και τα μαντρόσκυλά τους. Ενδεικτικά: Ο Χρυσαυγίτης που πετάχτηκε από τους αντιφασίστες στη θάλασσα και διαγράφηκε από τους νεοναζί αμέσως μετά, είναι τώρα ο βασικός υποψήφιος ευρωβουλευτής του Καρατζαφέρη. Αφού απέτυχε να στήσει τα τάγματα εφόδου, άφησε μαλλί και φόρεσε γραβάτα (κυριολεκτικά) και το παίζει “ευρωσκεπτικιστής”. Την ίδια στιγμή, βγαίνει στη φόρα ότι κάποιοι υποψήφιοι με το δεξιό Παπαδόγιαννη (άλλος ανεξάρτητος, τόσο ανεξάρτητος που είχε τη δημόσια στήριξη του Μαρκογιαννάκη) είχαν σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή, ενώ είναι γνωστό ότι κομμάτι του μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ παρέα με το Μητσοτακέικο στηρίζουν το ψηφοδέλτιο Βάμβουκα στο οποίο συμμετέχουν πολιτευτές της ΔΗΜΑΡ – ξεπλένοντας μάλιστα αυτούς τους μηχανισμούς. Και ο νοών νοείτω… Και μην βέβαια ξεχνάμε τον νυν δήμαρχο και πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σκουλάκη που η λύση του για τους άστεγους μετανάστες και πρόσφυγες ήταν, σε όσους διαμαρτυρόμασταν, “να τους πάρετε σπίτι σας”. Αυτά ως μία σημείωση, αν και υπάρχουν πολύ περισσότερα για να πει κανείς. Αλλά νομίζω ότι αρκούν για να καταλάβουμε ότι κανένας από τους δύο υποψήφιους δημάρχους δεν πρόκειται να φέρει την αλλαγή – έτσι κι αλλιώς τα κινήματα και όχι οι δήμαρχοι ή οι δημοτικοί σύμβουλοι αποτελούν παράγοντες ανατροπής των μνημονίων – ιδιαίτερα όταν δεν είναι και προοδευτικοί.
Οι Χανιώτες, δεν πρόκειται να τσιμπήσουν σε τέτοια ψευτοδιλήμματα. Γνωρίζουν όποιος κι αν εκλεγεί Δήμαρχος αυτή την Κυριακή, ότι δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν. Και ετοιμάζονται, είναι ήδη έτοιμοι δηλαδή, για τους επόμενους αγώνες που και θα διασφαλίσουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα της πόλης και που θα υπερασπιστούν τη δημοκρατική και προοδευτική της ταυτότητα, που θα διεκδικήσουν να μην εφαρμοστούν οι πολιτικές των μνημονίων στους εργασιακούς χώρους, που δεν θα αφήσουν οι γειτονιές μας να γίνουν γκέτο προς όφελος των τραπεζοκαθισμάτων και άλλων βάρβαρων τακτικών, που θα προστατεύσουν όλες τις προοδευτικές κινήσεις της πόλης. Αλλά σε αυτό πολύτιμος σύμμαχος θα είναι η Αριστερά. Αρκεί να μην βάζει νερό στο κρασί της. Η διγλωσσία, ναι στη σύγκρουση αλλά να μην συγκρουστούμε και πολύ γιατί κι οι εργαζόμενοι δεν είναι πολύ αγωνιστές ή η ατολμία και η δεξιά προσαρμογή υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ που ούτε τόλμησαν να ανοίξουν τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη στο νησί, ούτε να δώσουν απαντήσεις σε κατεύθυνση σύγκρουσης και ανατροπής των μνημονίων και του Καλλικράτη, λειτουργούν αρνητικά και ανασταλτικά. Και εδώ χρειάζεται να αναδειχθεί ο ρόλος της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, ως εκείνης της πολιτικής δύναμης, που στηρίζει τους αγώνες χωρίς «ναι μεν αλλά» και με συνέπεια προς την κατεύθυνση της ρήξης και της ανατροπής με τους παλαιοκομματικούς μηχανισμούς, με το σάπιο πολιτικό κατεστημένο που μέσα στην κρίση του και με την διάλυση των κυρίαρχων πολιτικών του αποδεικνύεται ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο σκυλί, με το φασισμό, με το ρατσισμό, με τα μνημόνια αλλά και με την ΕΕ και το Ευρώ. Γι’ αυτό καμία στήριξη στους υποψήφιους που διεκδικούν τη στήριξή μας στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, αφού στην πραγματικότητα δεν ισχύει η άποψη να προτιμήσουμε το «λιγότερο κακό» και παράλληλα στήριξη εκείνης της αντικαπιταλιστικής φωνής (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και στις Ευρωεκλογές για να δυναμώσει το αντικαπιταλιστικό ρεύμα, όπως ξεκάθαρα εκφράστηκε σε αυτές τις εκλογές, και το μεταβατικό πρόγραμμά που μιλάει για διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών, ρήξη με το ευρώ και αποδέσμευση από την ΕΕ με την επιβολή εργατικού ελέγχου στα κλειδιά της οικονομίας.