Του Αριστομένη Συγγελάκη *
Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τον θάνατο του Μανώλη Γλέζου. Σίγησε η φωνή της αντάρτικης, πατριωτικής, οικουμενικής συνείδησης. Του ιδεολόγου, του μαχητή, του διανοούμενου, του συγγραφέα. Του αγνού ανθρώπου, του γενναιόδωρου φίλου, του σεμνού αγωνιστή. Όμως η μορφή του και το παράδειγμά του είναι διαρκώς μαζί μας, να ζεσταίνει τις καρδιές μας τις παγερές νύχτες του Χειμώνα, να προαναγγέλλει την Άνοιξη.
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν πάντα με την Ελλάδα, το Λαό και το Δίκιο, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Όπως εύστοχα σημειώνει η ανακοίνωση της 30ης Μαρτίου 2020 του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, που ο Μανώλης Γλέζος μαζί με συναγωνιστές του από την Εθνική Αντίσταση και τον αντιδικτατορικό αγώνα ίδρυσαν το 1996:
«Παιδί του ελληνικού λαού, ο Μανώλης Γλέζος, εμπνεόμενος από το δημοκρατικό λαϊκό πατριωτισμό, τις αγωνιστικές παραδόσεις και μορφές της μακραίωνης ιστορίας αυτού του έθνους, έκανε πράξη ζωής την αλληλεγγύη στους μαχόμενους ανθρώπους όπου γης, στους αγωνιζόμενους λαούς και έθνη απέναντι στην τυραννία, την εξάρτηση, την ξένη κατοχή, την καταπίεση οποιασδήποτε μορφής. Κάθε μέρα της ζωής του, μέχρι την ύστατη ώρα, ήταν αφιερωμένη ως λόγος, πράξη, παράδειγμα, στην ανεξαρτησία και τη λευτεριά της πατρίδας, στη δημοκρατία, στην κοινωνική προκοπή των ανθρώπων και την ανάπτυξη του τόπου, στα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς».
«Θα πεθάνω όρθιος!» μας έλεγε συχνά ο Μανώλης. Κι αυτό έκανε. Έμεινε στις επάλξεις του αγώνα μέχρι το τέλος! Χωρίς στιγμή να κουραστεί, να λιποψυχήσει, να λιποτακτήσει! Από την μαγική εκείνη νύχτα στην Ακρόπολη που, μαζί με τον αδελφικό του φίλο Λάκη Σάντα, έπληξαν καίρια το γόητρο του ανίκητου, τότε, Γ’ Ράιχ ανυψώνοντας το φρόνημα των σκλαβωμένων λαών της Ευρώπης, δεν σταμάτησε στιγμή να αγωνίζεται για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Ισότητα, Δικαιοσύνη! Να συγκρούεται με τους ισχυρούς. Να παλεύει για τους αδύναμους. Γι’ αυτό και αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι Έλληνες σε όλο τον κόσμο κι έγινε το σύμβολο των αγωνιζόμενων λαών όπου γης.
Το κράτος τον καταδίωξε, η Πατρίδα τον αγκάλιασε. Οι κομματικοί μηχανισμοί τον πίκραναν, ο κόσμος της Αριστεράς τον τίμησε. Ο ελληνικός λαός, στο σύνολό του, τον έβαλε στην καρδιά του. Οι δημοκράτες, όπου γης, τον θεωρούν σύμβολο Αντίστασης. Η Ιστορία, ήδη, τον δικαίωσε!
Ο Μανώλης Γλέζος με την σπάνια αγωνιστικότητα, το δημοκρατικό ήθος, την ανθρωπιά του, την έμπρακτη αγάπη του για την Πατρίδα και τον Λαό άφησε σπουδαία παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Με τη ζωή του και το παράδειγμά του ένωσε τους Έλληνες και τους δημοκράτες όπου γης. Και ξέρουμε ότι από κει ψηλά, η έγνοια του είναι στη μαρτυρική Μαριούπολη, σε όλα τα θύματα του πολέμου και η αγωνία του πώς θα τερματιστεί άμεσα ο όλεθρος, πώς θα νικήσει η Ειρήνη, πώς θα μπορέσουμε συλλογικά και δημοκρατικά να χτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο με Ελευθερία, Ισότητα και Δικαιοσύνη.
Ο κόσμος μας είναι λιγότερο όμορφος, λιγότερο φωτεινός, λιγότερο ανθρώπινος χωρίς τον Μανώλη Γλέζο. Όμως η μνήμη και το έργο του, μας δείχνουν το δρόμο της τιμής, της περηφάνιας, του αγώνα. Δικό μας χρέος είναι να ακολουθήσουμε τα βήματά του! Να συνεχίσουμε με συνέπεια, ενότητα και αποφασιστικότητα τον αγώνα! Μέχρι τη νίκη!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ! Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!
Σημείωση: Η φωτογραφία του Μανώλη Γλέζου είναι του φωτορεπόρτερ Μιχάλη Καραγιάννη, που τη χάρισε στο Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Ο Μιχάλης Καραγιάννης βρίσκεται σήμερα σε δημοσιογραφική αποστολή στην Ουκρανία. Τον ευχαριστούμε θερμότατα!