Είναι γνωστά σε όλους μας βέβαια και περίφημα. Διατηρούνται πολύ. Είναι ελαφριά. Πόση ζάχαρη να συγκρατήσει ένα κομματάκι γλυκό ή ένα κουταλάκι; Ίσα για να μας γλυκάνει την διάθεση. Πολύ ωραία και πάνω στο γιαούρτι. Ούτε βούτυρα έχουν, ούτε αυγά, ούτε αλεύρια. Μόνο ζαχαρίτσα. Δεν έχω σκεφτεί να την αντικαταστήσω με την ζάχαρη από στέβια, πως λέγεται, που έχει μηδέν θερμίδες. Αλλά δεν ξέρω αν δένει καλά ως σιρόπι. Πρέπει να δοκιμάσομε. Θα τρώμε όσο γλυκό θέλομε (ζήτωω!). χωρίς να παχύνομε.
Νεράντζι
Για πενήντα κομμάτια: Πλύνομε τα νεράντζια. Να είναι χοντρόφλουδα και ει δυνατόν όχι πολύ ώριμα. Τα τρίβομε να φύγει το σπίρτο τα χαράζομε και πέρνομε τη φλούδα. Τα τυλάμε και τα καρφώνομε με μια οδοντογλυφίδα. Τα βράζομε σε μπόλικο νερό. Μετά τα βάζομε σε λεκάνη με κρύο νερό και το αλλάζομε συχνά να γλυκάνουν. Όταν είναι έτοιμα φτιάχνουμε σιρόπι δύο κιλά ζάχαρη ενάμιση ποτήρι νερό και το ρίχνομε στα νεράντζια και αφήνομε περίπου 12 ώρες. Μετά βράζομε μέχρι να δέσει το σιρόπι. Το αφήνομε στην κατσαρόλα άλλες δώδεκα ώρες και το ξαναδένομε λίγο.
Κολοκύθι κίτρινο γλυκό
Υλικά: 1 κιλό καθαρισμένο κολοκύθι, ενάμιση κιλό ζάχαρη, 2 φλιτζάνια τσαγιού νερό, 3-4 κουταλιές της σούπας γλυκόζη, λίγο ξινό, λίγη βανίλια ή μαστίχα χιώτικη κοπανισμένη.
Ασβεστόνερο: η κουκί ασβέστη. Το διαλύομε σε 2 κιλά νερά και το αφήνομε να σταθεί δύο μέρες (γίνεται άσπρο σα γάλα) ή δυό κουταλιές σβησμένο ασβέστη διαλυμένες σε 2 κιλά νερό.
Κόβομε το κολοκύθι με το μαχαίρι σε μικρά τετράγωνα κομμάτια και τα βάζουμε να σταθούν μιάμιση ώρα σε ασβεστόνερο. Το ασβεστόνερο το περνούμε από τουλπάνι ή λεπτή σίτα πριν βάλουμε μέσα το κολοκύθι. Στη συνέχεια ξεπλένουμε τα κομμάτια και τα στύβουμε για να φύγει το νερό που έχουν απορροφήσει. Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για πέντε, έξι λεπτά, ρίχνουμε τη γλυκόζη και τα κομμάτια του κολοκυθιού και τα βράζουμε μέχρι να δέσει καλά ξαφρίζοντας συνεχώς. Στη συνέχεια προσθέτουμε το λεμόνι χυμό και τη βανίλια ή την κοπανισμένη μαστίχα. Το αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε σε στεγνά και καθαρά βάζα. Στη Μήλο, αυτό το γλυκό το λένε κουφέτο και το κερνούν στους γάμους. Τουλάχιστον, έτσι μας είχαν πει!
Αμύγδαλο γλυκό
1 κιλό φρέσκα αμύγδαλα (τσάγαλα). Τον άλλο μήνα με αρχές Απρίλη είναι έτοιμα τα τσάγαλα. 1 κιλό ζάχαρη, 2,5 ποτήρια νερό, 2-3 κουταλιές της σούπας γλυκόζη, μισό κουταλάκι γλυκού γαλαζόπετρα, άρωμα βανίλιας. Κόβουμε την κορυφή απ’ τα αμύγδαλα για να μπαίνει μέσα το σιρόπι. Τα βράζουμε. Τα τσιτώνομε με βελόνα και όταν πέφτουν είναι έτοιμα. Τα τραβάμε και τα βάζομε σε μια λεκάνη στην οποία έχουμε διαλύσει μισό κουταλάκι του γλυκού γαλαζόπετρα σε 12 φλιτζάνια του τσαγιού νερό για 10 λεπτά. Τα ξεπλένουμε πολύ καλά και τα αφήνομε να στραγγίσουν. Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για λίγο, ρίχνουμε τα αμύγδαλα, ξαφρίζομε, δένομε το γλυκό. Στο τέλος ρίχνουμε γλυκόζη και βανίλια και τραβάμε απ’ τη φωτιά.
Λεμόνι γλυκό φλούδα
1 κιλό λεμόνια χοντρόφλουδα, ζάχαρη ίσο βάρος με τις φλούδες. Σε δύο κιλά ζάχαρη 3 ποτήρια νερό, 3 κουταλιές γλυκόζη, 1 κουταλάκι λεμόνι. Ξύνομε ελαφρά τα λεμόνια με λεπτό τρίφτη γύρω – γύρω αφού τα πλύνομε εννοείται. Χαράζομε τη φλούδα σε 4 μέρη και στη συνέχεια αφαιρούμε τις φλούδες. Τις ζυγίζουμε για να υπολογίσουμε τη ζάχαρη. Τυλίγομε τις φλούδες σε ρολά με το λευκό μέρος προς τα μέσα και τις περνάμε σε οδοντογλυφίδα. Βράζομε τις φλούδες αλλάζοντας 3-4 φορές το νερό για να ξεπικρίσουν. Βράζομε το νερό με τη ζάχαρη πέντε λεπτά και ρίχνομε τις φλούδες αφού κρυώσει λίγο το σιρόπι. Βράζουμε το γλυκό, ξαφρίζοντάς το, έως ότου δέσει καλά το σιρόπι. Προσθέτομε τη γλυκόζη και το λεμόνι και βάζομε σε βάζα και ψυγείο.
