Στη Βουλή έφεραν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκη, Μαρία Κομνηνάκη και Διαμαντώ Μανωλάκου με κοινή ερώτηση τους προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας το ζήτημα της ελλειψης γηροκομείων στην Κρήτη.
Όπως αναφέρουν στο κείμενο της ερώτηση:
Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν στην πράξη ότι η έλλειψη Δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών Πρόνοιας, στα πλαίσια της πολιτικής που λογαριάζει ως «κόστος» την προστασία της ζωής και την ασφάλεια των πιο ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού, είναι όχι απλώς αδιέξοδη αλλά και επικίνδυνη» σημειώνοντας ότι «οι κυβερνήσεις γνώριζαν την κατάσταση του συγκεκριμένου γηροκομείου-ΜΦΗ στα Χανιά από το 2010, οπότε είχε υπογραφεί απόφαση σφραγίσματός του. Όμως η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε γιατί δεν υπήρχε δημόσια δομή να φιλοξενήσει τους γέροντες και τις γερόντισσες»
Πιο αναλυτικά στην ερώτηση αναφέρονται τα εξής:
Η πολιτική διαχρονικά των κυβερνήσεων αντιμετωπίζει ως «κόστος» την περίθαλψη και τη φροντίδα ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως οι ηλικιωμένοι. Γι’ αυτό και οι αντίστοιχες Δημόσιες Δομές είναι από ανύπαρκτες έως ελάχιστες, υποβαθμισμένες, υποχρηματοδοτούμενες και υποστελεχωμένες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των Δομών Φροντίδας Ηλικιωμένων στην Κρήτη είναι είτε εκκλησιαστικά – φιλανθρωπικά ιδρύματα είτε ιδιωτικές δομές, που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Με εξαίρεση τα Παραρτήματα Α.με.Α. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης, Ρεθύμνου, Λασιθίου και Παράρτημα Α.με.Α. Χανίων – Τμήμα Υπερηλίκων μη Αυτοεξυπηρετουμένων, δεν υπάρχουν σε όλη την Κρήτη Δημόσιες Δομές Φροντίδας Ηλικιωμένων. Ωστόσο, και σ’ αυτές τις Δομές υπάρχουν προβλήματα π.χ. ελλείψεις προσωπικού και υποδομών, που δυσχεραίνουν τη λειτουργία τους στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.
Επιπλέον στα Χανιά λειτουργεί Δημοτικό Γηροκομείο, που όμως αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, καθώς η λειτουργία του έχει επιβαρυνθεί από περιπτώσεις χρόνιων παθήσεων, αλλάζοντας επίσης τον χαρακτήρα του. Συνάμα, εκκρεμεί η χρηματοδότηση για την ανέγερση της νέας πτέρυγας, ενώ υπάρχουν ελλείψεις μόνιμου προσωπικού, απαραίτητου για τη σωστή λειτουργία του.
Γνωστά σε όλους τους αρμόδιους φορείς (κυβέρνηση, περιφέρεια και δήμο Ιεράπετρας) είναι τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει και το Γηροκομείο Ιεράπετρας (ΝΠΙΔ με διαχειριστή τον «Σύλλογο Φίλων Τρίτης Ηλικίας»), το οποίο λειτουργεί με προσωρινή αναστολή της απόφασης για διακοπή της λειτουργίας του.
Τη βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής που θέλει την Πρόνοια στα χέρια των ιδιωτών επιβεβαίωσε -με τραγικό τρόπο- η δημοσιοποίηση της απάνθρωπης κατάστασης σε ιδιωτική Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων (Μ.Φ.Η.) στα Χανιά. Το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό δεν είναι τυχαίο, αλλά αποτέλεσμα των πολιτικών που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, για να ανοίξει ο δρόμος στα υπερκέρδη των ιδιωτικών ομίλων στον τομέα της Πρόνοιας.
Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν στην πράξη ότι η έλλειψη Δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών Πρόνοιας, στα πλαίσια της πολιτικής που λογαριάζει ως «κόστος» την προστασία της ζωής και την ασφάλεια των πιο ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού, είναι όχι απλώς αδιέξοδη αλλά και επικίνδυνη. Αδιάψευστο παράδειγμα είναι ότι ο δήμος, η περιφέρεια και οι κυβερνήσεις γνώριζαν την κατάσταση του συγκεκριμένου γηροκομείου-ΜΦΗ στα Χανιά από το 2010, οπότε είχε υπογραφεί απόφαση σφραγίσματός του. Όμως η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε γιατί δεν υπήρχε δημόσια δομή να φιλοξενήσει τους γέροντες και τις γερόντισσες. Ακόμα και σήμερα, 12 χρόνια μετά, που έχει πάρει τέτοια έκταση το ζήτημα και έχουν προφυλακιστεί οι ιδιοκτήτες της ιδιωτικής μονάδας, δεν μπορεί να βρεθεί εναλλακτική δομή για τους ηλικιωμένους, που μένουν ακόμα εκεί.
Επιπλέον, αν και αποδείχνεται πόσο επικίνδυνη είναι η εμπορευματοποίηση της Πρόνοιας και επιβεβαιώνεται η κατεπείγουσα αναγκαιότητα δημιουργίας σύγχρονων, επαρκών σε αριθμό, κρατικών δομών φροντίδας ηλικιωμένων, η κυβέρνηση δεν έχει σχεδιάσει τη δημιουργία κρατικών ΜΦΗ. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν σε όλη την Κρήτη δημόσια κτίρια που ρημάζουν, ενώ θα μπορούσαν με κρατική χρηματοδότηση και ευθύνη να αξιοποιηθούν ως Δημόσιες Δομές Φροντίδας Ηλικιωμένων. Επίσης δεν υπάρχει πρόβλεψη για την ενίσχυση των υπηρεσιών της περιφέρειας που έχουν την ευθύνη για τους ελέγχους, με άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ώστε το πλαίσιο του δημόσιου ελέγχου των ΜΦΗ να εφαρμόζεται πλήρως, συνεχώς και αποτελεσματικά.
Η παραπάνω κατάσταση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που είναι η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του τομέα της Πρόνοιας, και έχει ως αποτέλεσμα η φροντίδα των ηλικιωμένων να είναι αποκλειστική ευθύνη της οικογένειας, η οποία τελικά καλείται να πληρώσει τις διάφορες ΜΚΟ και τους ιδιωτικούς οίκους ευγηρίας για καλύψει τις ανάγκες στήριξης και περίθαλψης των ανθρώπων της.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, ποια μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε :
- Να ιδρυθούν στην Κρήτη σύγχρονες κρατικές, επαρκείς σε αριθμό, δομές φροντίδας ηλικιωμένων, με κρατικό σχεδιασμό, χρηματοδότηση και έλεγχο.
- Να στηριχτούν με κρατική χρηματοδότηση, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επέκταση των κτιριακών υποδομών τα Παραρτήματα Α.με.Α. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης, Ρεθύμνου, Λασιθίου και Παράρτημα Α.με.Α. Χανίων – Τμήμα Υπερηλίκων μη Αυτοεξυπηρετουμένων, ώστε η λειτουργία τους να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες, διαρκώς διευρυνόμενες ανάγκες.
- Να στηριχτεί η λειτουργία του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων. Να εξασφαλιστεί η άμεση κρατική χρηματοδότηση για την ανέγερση της νέας πτέρυγας και να καλυφτούν οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Το κράτος να αναλάβει την ευθύνη της ασφαλούς λειτουργίας της δομής του Γηροκομείου Ιεράπετρας, με κρατικό σχεδιασμό, χρηματοδότηση και έλεγχο και να επιταχυνθεί η ολοκλήρωση του κτιρίου που προορίζεται για τη μετεγκατάσταση της δομής.
- Να διασφαλισθεί η ενίσχυση των υγειονομικών υπηρεσιών της περιφέρειας Κρήτης με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, να αυστηροποιηθεί το πλαίσιο του δημόσιου ελέγχου των Μ.Φ.Η. και να εφαρμόζεται πλήρως, συνεχώς και αποτελεσματικά.
- Να διασφαλισθεί η στελέχωση όλων των δομών Πρόνοιας με μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων και η επάρκεια υποδομών και μέσων για τη λειτουργία τους με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας για τους περιθαλπόμενους και τους εργαζόμενους.