Της Μαρίας Μητσοπούλου
Στη Βουλή στρέφονται σήμερα τα βλέμματα λόγω της κρίσιμης συνεδρίασης της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας στην οποία έχει προσκληθεί ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής, καθώς και οι υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων Χρήστος Σπίρτζης και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Παράλληλα, στην Ολομέλεια της Βουλής ξεκινά η συζήτηση του νομοσχεδίου για το νερό («Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της») το οποίο έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις από αυτοδιοίκηση, φορείς και κόμματα.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον όπου η κυβέρνηση βρίσκεται υπό μεγάλη πολιτική και κοινωνική πίεση και διαρκώς πέφτει σε τερατώδη «λάθη» (η αναφορά Μητσοτάκη περί «θυσίας» το Σάββατο), ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να κλείσει το θέμα Πολάκη που εκκρεμούσε, με γρήγορες διαδικασίες: την Παρασκευή έγινε γνωστή η επιστολή απολογίας του βουλευτή, το Σάββατο στην προγραμματισμένη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, προστέθηκε στην ημερήσια διάταξη το εσωκομματικό θέμα και αποφασίστηκε «ομόφωνα» η «άφεση αμαρτιών», δηλαδή ο Πολάκης δε γλίτωσε μόνο την σοβαρή πειθαρχική ποινή, αλλά επέστρεψε και στα ψηφοδέλτια.
Η ταχύτητα με την οποία επιχειρήθηκε να κλείσει το θέμα και να δοθεί «συγχωροχάρτι» στον βουλευτή ήταν γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήθελε να εκτρέψει τη συζήτηση από την τραγωδία των Τεμπών και τις κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και γιατί τελικώς η «διευθέτηση» ήταν σε αντίθετη κατεύθυνση από τις αρχικές προθέσεις του ίδιου.
Υπενθυμίζεται πως «με απόφαση Τσίπρα» ο Παύλος Πολάκης, ξηλώθηκε από τον τομέα κοινοβουλευτικής ευθύνης (τομέας Διαφάνειας), ανακοινώθηκε η μη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια, και παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Δεοντολογίας η οποία θα κινούνταν μεταξύ δύο ποινών, της διαγραφής ή αναστολής κομματικής ιδιότητας. Η έγκριση της μη συμμετοχής στα ψηφοδέλτια όμως, είχε αποφασιστεί μόνο στο επίπεδο του Εκτελεστικού Γραφείου, λίγες ώρες μετά το οποίο σημειώθηκε το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Επομένως, η μη συμμετοχή δεν έφτασε ποτέ να εγκριθεί από το αρμόδιο όργανο που ήταν η Πολιτική Γραμματεία. Έτσι δεν χρειάστηκε ουσιαστικά να αναιρεθεί, καθώς το όργανο έμεινε στην απόφαση έγκρισης της συμμετοχής του στη συνεδρίαση της 18ης Φεβρουαρίου.
Το ερώτημα τώρα είναι αν αυτή η κίνηση θα έχει μεγαλύτερο κόστος ή όφελος για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά, καθώς ο ίδιος πήρε πάνω του αρχικώς το θέμα της αποπομπής Πολάκη από τα ψηφοδέλτια με πρόθεση και για προσωρινή ή οριστική αποπομπή από το κόμμα και ο ίδιος πήρε πάνω του την «επανεκτίμηση των αρχικών προθέσεων» όπως είπε στην εισήγησή του το Σάββατο, με βάση το «νέο πολιτικό περιβάλλον» που διαμορφώνεται μετά τα Τέμπη.
Πιθανόν, με αυτή την επιλογή πλέον επιτυγχάνεται η ικανοποίηση της συριζικής βάσης και μιας μερίδας του εκλογικού ακροατηρίου που έχει «οπαδικά» χαρακτηριστικά όσον αφορά τον Πολάκη. Κατ’ επέκταση επιτυγχάνεται, μεγαλύτερη συσπείρωση και ειδικά στο εκλογικό «κάστρο» της Κρήτης όπου φαίνεται πως εκτιμήθηκε πως τυχόν μη συμμετοχή του βουλευτή στα ψηφοδέλτια θα έφερνε σημαντικές απώλειες.
Από την άλλη είναι σαφές ότι η επιλογή αυτή, «θολώνει» την στρατηγική που έχει χαράξει ο Τσίπρας μετά τα Τέμπη και ανέδειξε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας.
«Για να κερδίσουμε τις εκλογές δεν αρκεί να έχουμε στόχο να πείσουμε μόνο τα εκλογικά μας ακροατήρια. Και να αβγατίζουμε τους υποστηριχτές μας από την ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Για να κερδίσουμε τις εκλογές πρέπει να κερδίσουμε και αυτούς που στέκονται κριτικά απέναντί μας. Και ο κόσμος αυτός δεν πείθεται ούτε με κραυγές ούτε με τοξικότητα, αλλά με επιχειρήματα και νηφάλιο πολιτικό λόγο».
«Μπορούμε», είπε «όσοι δίνουμε τη μάχη στη πρώτη γραμμή από εδώ και στο εξής να εκπέμπουμε έναν ενιαίο, συγκροτημένο, νηφάλιο και εμπεριστατωμένο πολιτικό λόγο»;
Η επιλογή επαναστράτευσης του Παύλου Πολάκη, δίνει λαβές για κριτική – και κυρίως για επιθέσεις όπως είδαμε στις αντιδράσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ – ότι τίποτε ουσιαστικά δεν άλλαξε στον ΣΥΡΙΖΑ, η γραμμή του δεν είναι ειλικρινής και ο «πολακισμός» είναι ριζωμένη νοοτροπία.
Τα ακροατήρια, τα οποία «στέκονται κριτικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ» αλλά πλέον αγανακτούν και με την κυρίαρχη πολιτική του Μητσοτάκη και τα στηρίγματα αυτής, δύσκολα θα αψηφήσουν μια επιλογή που σηματοδοτεί για αυτά «επιστροφή στον λαϊκισμό» και πολύ περισσότερο, δύσκολα θα θεωρήσουν ότι ο Πολάκης θα υποταχθεί και θα υπηρετήσει την κεντρική στρατηγική -κάτι τέτοιο μάλλον ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το πολυπιστεύουν. Άλλωστε πριν στεγνώσει το μελάνι της απόφασης της ΠΓ ο βουλευτής Χανίων επέστρεψε στη γνωστή του συνήθεια των τοποθετήσεων μέσω των σόσιαλ μήντια, απαντώντας με το γνωστό «αψύ» ύφος στον Ν. Χατζηνικολάου και τον Άδωνη Γεωργιάδη.
Επιπλέον, επιτρέπει κριτική ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει δείγματα αδυναμίας μπροστά σε ένα στέλεχος που έχει ισχυροποιηθεί – το στάδιο του να θεωρείται η κίνηση αυτή «γενναιοδωρία», μάλλον έχει ξεπεραστεί καθώς στον βουλευτή Χανίων έχουν δοθεί πολλές ευκαιρίες, απ’ όταν άρχισε να κάνει αισθητές τις διαφοροποιήσεις, ήδη από την εποχή της πανδημίας, με τη θέση του για τα εμβόλια και τα μονοκλωνικά αντισώματα, κόντρα στην γραμμή που πρόβαλλε η ηγεσία, ο τομεάρχης Υγείας Ανδρέας Ξανθός, αλλά και το μέλος του θινκ τανκ και καθηγητής αιματολογίας Γρηγόρης Γεροτζιάφας.
Σε κάθε περίπτωση όπως λένε και διάφοροι στον ΣΥΡΙΖΑ, η επιτυχία ή αποτυχία αυτής της επιλογής θα φανεί στο μέλλον και θα έχει αντανάκλαση στον ίδιο τον πρόεδρο.