Μετά από ενάμιση χρόνο γενοκτονίας και θηριωδιών, οι συντάκτες πολλών βρετανικών μέσων ενημέρωσης τάσσονται ξαφνικά εναντίον της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα.
Η πρώτη είδηση ήρθε την περασμένη εβδομάδα από τους Financial Times, όπου άρθρο της συντακτικής ομάδας με τίτλο «Η ντροπιαστική σιωπή της Δύσης για τη Γάζα» καταγγέλλει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ότι «δεν έχουν διατυπώσει σχεδόν ούτε μια λέξη καταδίκης» για την εγκληματικότητα του συμμάχου τους, λέγοντας ότι «θα πρέπει να ντρέπονται για τη σιωπή τους και να σταματήσουν να επιτρέπουν στο Νετανιάχου να δρα ατιμώρητα».
Στη συνέχεια ήρθε ο Economist με ένα άρθρο με τίτλο «Ο πόλεμος στη Γάζα πρέπει να τελειώσει», το οποίο υποστηρίζει ότι ο Τραμπ πρέπει να πιέσει το καθεστώς Νετανιάχου για κατάπαυση του πυρός, λέγοντας ότι «οι μόνοι που επωφελούνται από τη συνέχιση του πολέμου είναι ο κ. Νετανιάχου, ο οποίος διατηρεί τον συνασπισμό του άθικτο, και οι ακροδεξιοί σύμμαχοί του, οι οποίοι ονειρεύονται να αδειάσουν τη Γάζα και να ξαναχτίσουν εκεί εβραϊκούς οικισμούς».
Το Σάββατο βγήκε κύριο άρθρο από τον Independent με τίτλο «Τέλος στην εκκωφαντική σιωπή για τη Γάζα – είναι καιρός να μιλήσουμε», υποστηρίζοντας ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ «θα έπρεπε να ντρέπεται που δεν είπε τίποτα, ειδικά από τη στιγμή που ο κ. Νετανιάχου ανακοίνωσε τώρα νέα σχέδια για την επέκταση του ήδη καταστροφικού βομβαρδισμού της Γάζας», λέγοντας ότι «Είναι καιρός για τον κόσμο να αφυπνιστεί για το τι συμβαίνει και να απαιτήσει να σταματήσει η ταλαιπωρία των Παλαιστινίων που είναι εγκλωβισμένοι».
Την Κυριακή η συντακτική ομάδα του Guardian προχώρησε σε άρθρο με τίτλο «Η άποψη του Guardian για το Ισραήλ και τη Γάζα: Ο Τραμπ πρέπει να σταματήσει αυτή τη φρίκη. Εναλλακτική λύση είναι αδιανόητη», λέγοντας: «Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει τη δύναμη να επιβάλει κατάπαυση του πυρός. Αν δεν το κάνει, θα σηματοδοτήσει σιωπηρά την έγκριση αυτού που μοιάζει με σχέδιο ολικής καταστροφής».
«Τι είναι αυτό, αν όχι γενοκτονία;» αναρωτιέται ο Guardian. «Πότε θα δράσουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους για να σταματήσουν τη φρίκη, αν όχι τώρα;»
Για να είμαστε σαφείς, πρόκειται για κύριο άρθρο, όχι για δημοσίευμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποτελεί έκφραση της γνώμης απλώς ενός ατόμου, αλλά τη διατυπωμένη θέση του μέσου στο σύνολό του. Έχουμε δει περιστασιακά άρθρα γνώμης, επικριτικά προς τις ενέργειες του Ισραήλ καθ’ όλη τη διάρκεια του ολοκαυτώματος της Γάζας στον δυτικό τύπο, αλλά το να βλέπουμε τα μέσα ενημέρωσης να βγαίνουν επιθετικά, καταγγέλλοντας το Ισραήλ και τους δυτικούς υποστηρικτές του είναι μια πολύ νέα εξέλιξη.
