Πολλαπλασιάζεται με παράρριζα, με σπέρματα, με καταβολάδες, με μοσχεύματα και με μπόλιασμα.
Προτιμούμε θέση ηλιόλουστη για 8 ώρες τη μέρα το λιγότερο. Αποφεύγουμε την παχιά σκιά δέντρων ή κτιρίων. Επίσης θέλουμε θέση προστατευμένη από τους δυνατούς ανέμους, ιδίως τους νότιους. Οι τριανταφυλλιές στην Ελλάδα δεν κινδυνεύουν από το κρύο αλλά από τους καλοκαιρινούς καύσωνες. Έδαφος πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία γόνιμο, με αρκετά καλή στράγγιση αλλά όχι αμμώδες χρειάζεται άφθονη οργανική ουσία.
Δεν φημίζεται για την αντοχή του στην ξηρασία. Το χειμώνα ποτίζουμε αραιά, το καλοκαίρι όμως συχνά. Κλάδεμα γίνεται από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Μαρτίου αφού περάσουν οι μεγάλοι παγετοί. Εάν κλαδέψουμε αυστηρά ένα φυτό αφήνοντας 2-3 οφθαλμούς σε κάθε βλαστό, θα είναι λίγα τα άνθη αλλά μεγάλα. Αν κλαδέψομε αφήνοντας 6 οφθαλμούς θα είναι πολλά τα λουλούδια αλλά μικρότερα. Κάθε άνοιξη με την έναρξη της βλάστησης δίνουμε μια δόση από κάποιο πλήρες λίπασμα. Επαναλαμβάνομε στις αρχές του καλοκαιριού μετά το πρώτο κύμα της ανθοφορίας. Στις τριανταφυλλιές που ζουν σε γλάστρα χρησιμοποιούμε λίπασμα μια φορά τον μήνα από την έναρξη της βλάστησης μέχρι το τέλος της πρώτης ανθοφορίας και μετά σταματάμε.
Η μελίγκρα και ο τετράνυχος είναι οι σημαντικότεροι εχθροί της τριανταφυλλιάς. Λύση είναι η αγορά ωφέλιμων εντόμων, τα οποία τρέφονται με μελίγκρες ή χρήση βιολογικών εντομοκτόνων. Επίσης ασθένεια είναι το ωίδιο που προλαμβάνεται όταν θειαφίσομε τα νέα φύλλα.
