Σε μία σεμνή, μα συνάμα ιδιαίτερα “δυνατή” και συγκινησιακά φορτισμένη εκδήλωση, ο Δήμος Χανίων τίμησε τη Χανιώτισσα συγγραφέα, Μάρω Δούκα, για την προσφορά της στις Τέχνες, τα Γράμματα και την ανάδειξη της Ιστορίας του τόπου.
Στην κατάμεστη αίθουσα του Θεάτρου «Μίκης Θεοδωράκης», στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων, η κα Μάρω Δούκα παρουσίασε αποσπάσματα από το νέο της βιβλίο «Να είχα, λέει, μια τρομπέτα», σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση με τη δημοσιογράφο ΜικέλαΧαρτουλάρη.
Στο περιθώριο της παρουσίασης, τον λόγο πήρε ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Γιάννης Γιαννακάκης, ο οποίος με ιδιαίτερη συγκίνηση καλωσόρισε τη συγγραφέα στο Φεστιβάλ Βιβλίου της πόλης, την ευχαρίστησε για την τιμητική παρουσία της στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη των Χανίων, για τη διαχρονική προσφορά και τη διαρκώς και επισταμένη αποτύπωση της αγάπης της σε όλα της έργα.
Στη συνέχεια, ο Δήμαρχος Χανίων, Παναγιώτης Σημανδηράκης αποδίδοντας το μετάλλιο της πόλης στη σπουδαία Χανιώτισσα συγγραφέα, υπογράμμισε: «Η Μάρω Δούκα κουβαλούσε τα Χανιά πάντα μέσα της. Τα μοίρασε, τα ταξίδεψε και το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε εκ μέρους όλων των Χανιωτών, είναι να σας απονείμουμε την τιμητική πλακέτα του Δήμου Χανίων, με το μετάλλιο της πόλης και να σας ευχαριστήσουμε για όλα όσα έχετε προσφέρει».
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννακάκης στο άνοιγμα της τελετής για την κα Μάρω Δούκα «με δυναμισμό και αποφασιστικότητα, αποτελεί τη φωνή μιας συνείδησης που συχνά αποφεύγουμε να ακούμε. Μας μιλάει για το παρελθόν μας, για τα λάθη μας, τις πολλές αδυναμίες μας, αλλά και για τις πολύτιμες δυνάμεις, που κρύβουμε βαθιά μέσα μας. Μας θυμίζει τις διχαστικές ιδεολογίες, τα κοινά πάθη, την αέναη ανάγκη για αντίσταση».
Εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων και βαθιάς συγκίνησης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού έκλεισε λέγοντας:
«Κι αν -όπως λέει η ίδια- τα Χανιά πάντοτε υπήρχαν μέσα της, ένα είναι βέβαιο:
Πως και η ίδια πάντοτε υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει μέσα στις καρδιές όλων μας.
Τα Χανιά καμαρώνουν.
Τα Χανιά ευγνωμονούν.
Τα Χανιά, σας υποκλίνονται, κυρία Μάρω Δούκα!».
Ολόκληρη η ομιλία του Αντιδημάρχου Πολιτισμού, Γ. Γιαννακάκη:
Κυρία Δούκα,
Κυρίες και κύριοι,
καλησπέρα σας.
Εδώ, στον χώρο αυτό, πριν τη διαμόρφωση για τη σημερινή του χρήση, στεγαζόταν το Τελωνείο Χανίων. Μία τεράστια αίθουσα με λίγες κολώνες, μεγάλα παράθυρα που φώτιζαν το χώρο και δύο θηριώδεις πόρτες. Μία στην Ανατολή και μία στη Δύση. Άνθρωποι, εμπορεύματα, όνειρα και επιθυμίες, σφράγιζαν εδώ τα απαραίτητα έγγραφα για να ταξιδέψουν. Και έξω, στην πλατεία, εκεί που τώρα βρίσκεται ένα υπερυψωμένο παρτέρι με μια μικρή συστάδα δέντρων, βρισκόταν η πλάστιγγα, η ζυγαριά. Εκεί που μετριέται το βάρος, εκεί που υπολογίζεται το φορτίο.
Σήμερα δεν υπάρχει πια αυτό το Τελωνείο. Διοικητικές αποφάσεις, αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, αισθητικές μετατροπές, η τουριστική δραστηριότητα και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, σιγά σιγά το τροποποίησαν, το μεταμόρφωσαν, το άλλαξαν. Η παλιά του καθημερινότητα μεταφέρθηκε σε νέο χώρο, το εσωτερικό του αναδιαμορφώθηκε ριζικά, άλλαξε η χρήση, ακόμα και το όνομά του.
Όμως, κάτι από τον παλιό του ρόλο φαίνεται να ξαναζωντανεύει σήμερα. Στο 1ο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων, το παλιό Τελωνείο, με τον νέο του τίτλο -αφιερωμένο πλέον στον παγκόσμιο Χανιώτη, αγωνιστή μουσικό Μίκη Θεοδωράκη- γίνεται χώρος που σφραγίζουμε ξανά τα ταξιδιωτικά μας έγγραφα. Μέσα από σελίδες βιβλίων που αγαπάμε ή πρωτοξεφυλλίζουμε, μέσα από συναντήσεις με συγγραφείς που γνωρίζουμε καλά ή συναντάμε για πρώτη φορά, μέσα από συζητήσεις που ξεκίνησαν πριν από χρόνια ή που μόλις έπιασαν την άκρη του νήματός τους, ετοιμαζόμαστε για το δικό μας ταξίδι. Ανοίγουμε χάρτες, σχεδιάζουμε διαδρομές, κάνουμε όνειρα.
Και σε αυτά τα ταξίδια πάντα κοιτάμε τους δικούς μας Φάρους.
Φάρους που μας καθοδηγούν στον προορισμό, που μας κρατάνε στη ρότα και που μας υπενθυμίζουν την αφετηρία, το ξεκίνημα, αυτό που συχνά ταυτίζεται με την έννοια πατρίδα.
Για εμάς τους Χανιώτες, ένας τέτοιος Φάρος υπήρξε και παραμένει η κυρία Μάρω Δούκα.
Στη διαδρομή του χρόνου, με το σπουδαίο έργο της -αλλά και με την ακεραιότητα του χαρακτήρα της- φωτίζει τη διαδρομή μας και μάς επιτρέπει να περιπλανόμαστε ασφαλείς στον χώρο, τον χρόνο, την ιστορία και τις μνήμες μας.
Με δυναμισμό και αποφασιστικότητα αποτελεί τη φωνή μιας συνείδησης που συχνά αποφεύγουμε να ακούμε. Μας μιλάει για το παρελθόν μας, για τα λάθη μας, τις πολλές αδυναμίες μας αλλά και για τις πολύτιμες δυνάμεις που κρύβουμε βαθιά μέσα μας. Μας θυμίζει τις διχαστικές ιδεολογίες, τα κοινά πάθη, την αέναη ανάγκη για αντίσταση.
Με κάθε βιβλίο, με κάθε δημόσια αναφορά, ακόμα και μέσα από αναρτήσεις σε κοινωνικά δίκτυα, μιλάει με θάρρος αλλά και ευγένεια, συνεχώς παρούσα σε ζητήματα που αφορούν στην πόλη των Χανίων, την ανάδειξη της ιστορίας και τα κοινά.
Εδώ λοιπόν, σε αυτόν τον χώρο που σφράγισε τα όνειρα των ταξιδευτών, στο λιμάνι της σκυταλοδρομίας των πολιτισμών, η κυρία Μάρω Δούκα σαν πλάστιγγα αδέκαστη σηκώνει τα φορτία και ζυγίζει τα βάρη μας, βοηθάει να επιλέξουμε την διαδρομή μας προς Ανατολή ή Δύση (όμοια με τις πόρτες αυτού του Τελωνείου) και -κυρίως- παραμένει ο φωτεινός μας Φάρος που διακριτικά καθοδηγεί, υπενθυμίζει, φωτοδοτεί.
Είναι τεράστια τιμή για το 1ο Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων η παρουσία της εδώ.
Κι αν -όπως λέει η ίδια- τα Χανιά πάντοτε υπήρχαν μέσα της, ένα είναι βέβαιο:
Πως και η ίδια πάντοτε υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει μέσα στις καρδιές όλων μας.
Τα Χανιά καμαρώνουν.
Τα Χανιά ευγνωμονούν.
Τα Χανιά, σας υποκλίνονται, κυρία Μάρω Δούκα!