Είναι τέτοιες οι μέρες που διανύουμε που το περιστατικό με την εισβολή των αμερικάνων νατοϊκών σε δωμάτιο ξενοδοχείου όπου βρισκόταν 14χρονη παίρνει μια άλλη χροιά.
Το περιστατικό ούτως ή άλλως είναι προκλητικό. 4 στρατιωτικοί του ΝΑΤΟ εισβάλλουν σπάζοντας την πόρτα ξενοδοχείου και μετά εισβάλλουν σε δωμάτιο σπάζοντας και αυτή την πόρα παρά τις παρακκλήσεις 14χρονου κοριτσιού που βρίσκεται εντός του να μη μπουν. Το όλο περιστατικό δεν είναι απλά συνέπεια της μέθης όπως κάποια μεσα ενημέρωσης θέλουν να το παρουσιάσουν. Αποτυπώνει κάτι βαθύτερο, ότι για μια μερίδα νατοϊκών υπάρχει βαθιά ποτισμένη μέσα τους μια αισθηση παντοδυναμίας και ατιμωρησίας. Γνωρίζουν ότι ότι και να κάνουν δεν διατρέχουν κανένα απολύτως κίνδυνο να τιμωρηθούν και πράττουν αναλόγως, με μία αίσθηση παντοδυναμιας.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα λόγια που επαναλάμβαναν γεμάτοι αυτοπεποίθηση στον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου και στον πατέρα, ότι είναι “υπήκοοι Ηνωμένων Πολιτειών” ενώ σύμφωνα με τον πατέρα της 14χρονης νουθετούσαν ακόμη και τους αστυνομικούς λέγοντάς τους ότι “δεν έχουν δικαίωμα να τους κάνουν κάτι”. Η αστυνομία της Ελλάδας δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει τον νόμο και να τηρήσει την τάξη σε ελληνικό έδαφος;
Και μετά αφέθηκαν ελεύθεροι, παρά του ότι είχαν κατατεθεί μηνύσεις για το περιστατικό. Αφέθηκαν ελεύθεροι με ένα απλό τηλεφώνημα του αξιωματικού υπηρεσίας των Βάσεων στον Εισαγγελέα. Τους άφησαν ελεύθερους το πρωί ενώ το θύμα της υπόθεσης βρισκοταν στο ιδιο αστυνομικό τμήμα όπου 2 εξ αυτών κρατούνταν δίνοντας κατάθεση για όλα όσα συνέβαιναν. Το θύμα αναζητεί το δίκαιο και οι θύτες βγήκαν ελεύθεροι μπροστά στα μάτια της τη στιγμή που αυτή έδινε την κατάθεση.
Αν μη τι άλλο διδακτικό το περιστατικό τις στιγμές αυτές που ζούμε με τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Εκεί όπου οι ΗΠΑ ξανά σε πρωταγωνιστικό ρολο ρίχνουν διαρκώς και άλλο λάδι στη φωτιά που κινδυνεύει να κάψει όλο τον κόσμο, υποκριτικά εις το όνομα της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου, αυτού που καταπατούν διαρκώς εδώ και δεκαετίες όπου παρουσιάζεται η ευκαιρία για τα συμφέροντά τους.
Το Δίκαιο που καταπατάται και στα Χανιά. Λειτουργούν υπεράνω νόμου έχοντας επιβάλλει καθεστώς ετεροδικίας. Υποβαθμίζουν την ποιότητα της Δημοκρατίας απαιτώντας οι πολίτες τους να είναι υπεράνω του ελληνικού νόμου. Αποτυπώνουν την εντύπωση στους Έλληνες πολίτες ότι οι ζωές τους έχουν μικρότερη αξία στον ίδιο τον τόπο τους. Υποσκάπτουν την πίστη στη δύναμη της Ελληνικής Δικαιοσύνης να επιβάλλει το νόμο. Εκπαιδεύουν τα παιδιά μας, όπως τη 14χρονη, ότι ο νόμος δεν προστατεύει το θύμα, αν ο θύτης είναι ισχυρός. Ο νόμος ισχύει μόνο μεταξύ ίσων. Και οι Αμερικάνοι στα Χανιά δεν είναι ίσοι με τους Χανιώτες. Το έχουμε πάρει το μάθημά μας…
Όσο για τις αρχές, σιωπούν για ακόμη μια φορά. Οι δημοκρατικά εκλεγμένες αρχές του τόπου σιωπούν στην καταπάτηση του πυρήνα της δημοκρατικής λειτουργίας που βασίζεται στην ίση αντιμετώπιση ολων υπο τον νόμο. Είναι ντροπή και κρίμα. Ειναι σημάδι υποτέλειας που δεν ταιριάζει στην ιστορία αυτού του τόπου και μέγιστη ασέβεια προς τους πολίτες των Χανίων οι αρχές να χαριεντίζονται κάθε φορά με τις αρχές των βασεων και ποτέ να μη θέτουν βασικά ζητήματα που απασχολούν τους Χανιωτές.
Δίνουν φορολογική ασυλία στις βάσεις, δεν ασκούν ελέγχους για την τήρηση των περιβαλλοντικών νομων στο έδαφός των βάσεων, σιωπούν ακόμη και όταν δεν τηρείται ο νόμος και αυτοί που εγκληματούν μένουν ατιμώρητοι.
Πρόκειται για ξεπεσμό.