«Καίγονται» προς το παρόν τα σενάρια συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς, ή κοινής κοινοβουλευτικής ομάδας, και πόσω μάλλον «επιστροφής», στον άμεσο και ορατό ορίζοντα, μετά την απόφαση που έλαβε κατά πλειοψηφία χθες η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς.
Επί της ουσίας, προκρίθηκε η ενδυνάμωση του κόμματος– εν όψει και του προγραμματικού συνεδρίου που εγκρίθηκε να γίνει στα τέλη Ιουνίου – και η ανάληψη πρωτοβουλιών διαλόγου με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις, υπό προϋποθέσεις με βασικότερη ότι δεν θα καταλήγει σε «προνομιακή» συζήτηση και «αποκλειστική συνεργασία» με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ρήξη στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς αποφεύχθηκε όχι χωρίς πλήγματα για την ηγεσία. Ο Αλέξης Χαρίτσης, ο οποίος επέλεξε σε αυτή τη χρονική στιγμή να κάνει ένα πιο αποφασιστικό βήμα ώστε να γίνει μια αρχή για το «Λαϊκό Μέτωπο» με «όσους ανταποκρίνονται» συνάντησε την αντίσταση της άλλης πλευράς, δηλαδή της πλευράς Σακελλαρίδη – Τσακαλώτου, η οποία πέτυχε να θέσει τους όρους της στην εφαρμογή της συνεδριακής απόφασης του περασμένου Νοεμβρίου για το «Λαϊκό Μέτωπο».
Μπορεί οι χειρισμοί να ήταν προσεκτικοί ώστε να μην υπάρξει «τραυματισμός» της ενότητας και πρόκληση ρήγματος, αλλά σε κάθε περίπτωση η πλευρά Χαρίτση βγαίνει αρκετά «λαβωμένη» με αφορμή το συγκεκριμένο ζήτημα, αν και διατηρεί στο πλευρό της την πλειοψηφία των βουλευτών της ΚΟ, πλην των τριών που ψήφισαν την τροπολογία Τσακαλώτου (Τσακαλώτος, Αναγνωστοπούλου, Πέρκα).
Υπενθυμίζεται πως σε σώμα 143 μελών, η τροπολογία Τσακαλώτου – Σακελλαρίδη υπερψηφίστηκε με 80 ψήφους έναντι 57, ενώ υπήρξαν και 6 λευκά. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι 8 εκ των 11 βουλευτών συγκαταλέγονται στους 57 που ψήφισαν υπέρ της πρότασης Χαρίτσης να ξεκινήσει άμεσα ο διάλογος «με όσους ανταποκρίνονται», ουσιαστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Ναυαγούν» έτσι και οι σχεδιασμοί του Σωκράτη Φάμελλου για άμεση εκκίνηση του διαλόγου αμέσως μετά το Πάσχα ώστε να μορφοποιηθεί κάποια μορφή συνεργασίας έως το Συνέδριο στα μέσα Ιουνίου προκειμένου να προσδώσει πανηγυρικό χαρακτήρα επανεκκίνησης και να αναπτερώσει τις ελπίδες για ανάκτηση της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την «συνένωση» των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων.
Το παρασκήνιο της ΚΕ – Κομματικές πρωτοβουλίες τώρα, επανεκτίμηση της κατάστασης τον Σεπτέμβριο
Το Σάββατο ο Αλέξης Χαρίτσης παρουσίασε έναν οδικό χάρτη οποίος προσδιόριζε βήματα όπως συντονισμό κοινοβουλευτικών ομάδων για κοινή δράση εντός Βουλής, συνδιοργάνωση εκδηλώσεων, συντονισμό δράσης σε κοινωνικούς χώρους, και κοινές ομάδες επεξεργασίας προγραμματικών θέσεων. Σημείωνε η προοπτική του Λαϊκού Μετώπου είναι «μια εκλογική συνεργασία αυτοτελών σχημάτων πάνω σε προγραμματική βάση». Απαντώντας στις ανησυχίες για το ποιος θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Νέας Αριστεράς σημείωσε ότι αυτό απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25, ΠΡΑΤΤΩ, ΚΟΣΜΟΣ, Κοινωνική Συμφωνία, κλπ), αλλά «θα πρέπει με όποιους ανταποκριθούν να γίνει μια αρχή», «να γίνει ένα πρώτο αποφασιστικό βήμα που θα σηματοδοτήσει την έναρξη δημιουργίας ενός πόλου» καθώς ένα «πρώτο βήμα μπορεί και να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης» που θα οδηγήσει στο «να ακολουθήσουν κι άλλοι».
Ωστόσο, καθώς φάνηκε από τις τοποθετήσεις στο σώμα, ότι η πρόταση αυτή δεν έχει ευρεία αποδοχή, υπήρξε μια «συμβιβαστική» τροπολογία από τους Νάσο Ηλιόπουλο και Κωστή Καρπόζηλο, η οποία «μαλάκωνε» το πλαίσιο που παρουσίασε ο Αλέξης Χαρίτσης και το ενέτασσε σε έναν κύκλο διαλόγου και διεργασιών διερευνητικού χαρακτήρα με πρωτοβουλία της Νέας Αριστεράς, με ορισμό της ατζέντας και με διασφάλιση της αυτονομίας της.
Αν και στην τροπολογία σημειώνεται πως «το επείγον, είναι να ξεκινήσει η συζήτηση» και «όχι να κλείσει με λογικές κομματικής αναδίπλωσης ή βιαστικών συμφωνιών δίχως όρους», ξεκαθαρίζεται ότι δεν είναι μια υπόθεση του επόμενου διμήνου: «Η ολοκλήρωση αυτού του πρώτου κύκλου διεργασιών και της καμπάνιας “η Αριστερά που ακούει” θα μας επιτρέψει μια νέα εκτίμηση της κατάστασης τον Σεπτέμβριο του 2025».
Σε ό,τι αφορά τον συντονισμό της κοινοβουλευτικής δράσης σημειώνεται πως η Νέα Αριστερά τον επιδιώκει αλλά δεν τον συγχέει «με σενάρια τεχνητών και παρασκηνιακών συγκολλήσεων».
Την Κυριακή οι διαβουλεύσεις επικεντρώθηκαν στην επίτευξη ενός κοινού κειμένου απόφασης, με προσπάθεια από την πλευρά της πλειοψηφίας να γίνει ακόμη πιο καθαρό ότι απορρίπτεται όποια εκδοχή οδηγεί σε Λαϊκό Μέτωπο μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν και συγκροτήθηκε μια Επιτροπή Απόφασης με στελέχη και από τις δύο πλευρές, δεν υπήρξε συμφωνία σε όλα οπότε τα σημεία τριβής τέθηκαν σε ψηφοφορία, με την τροπολογία Τσακαλώτου-Σακελλαρίδη, κατά των «βιαστικών κινήσεων και αποκλειστικών συνεργασιών» να υπερψηφίζεται.
