Στην κοινή δήλωση που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή, οι ηγέτες τόνισαν ότι η δημοκρατία «δεν οικοδομείται σύμφωνα με τα πρότυπα» και δεν αποτελεί «προνόμιο μεμονωμένων κρατών», κάλεσαν τις πυρηνικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τη νοοτροπία των «παιχνιδιών μηδενικού αθροίσματος» και τάχθηκαν εκ νέου κατά της πολιτικοποίησης του ζητήματος της προέλευσης του κορονοϊού.
Μεταξύ άλλων, οι δύο ηγέτες έστειλαν αυστηρή προειδοποίηση στη Δύση και στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, καλώντας τις να εγκαταλείψουν τα ψυχροπολεμικά σενάρια. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην κοινή δήλωση Μόσχα και Πεκίνο, αντιτίθενται στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και παροτρύνουν τη συμμαχία να εγκαταλείψει τις ψυχροπολεμικές της προσεγγίσεις με το Πεκίνο να είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει στη διαμόρφωση μακροπρόθεσμων εγγυήσεων ασφαλείας στην Ευρώπη.
Τα βασικά σημεία της κοινής δήλωσης Πούτιν Τζινπίνγκ
Για τις σχέσεις Κίνας-Ρωσίας
-Οι ρωσοκινεζικές σχέσεις νέου τύπου είναι ανώτερες από τις στρατιωτικοπολιτικές συμμαχίες της εποχής του Ψυχρού Πολέμου: «Η φιλία μεταξύ των δύο κρατών δεν έχει σύνορα, δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες στη συνεργασία, η ενίσχυση της διμερούς στρατηγικής αλληλεπίδρασης δεν στρέφεται κατά τρίτων χωρών, δεν επηρεάζεται από το ευμετάβλητο διεθνές περιβάλλον και τις καταστατικές αλλαγές σε τρίτες χώρες».
-Η Μόσχα σημειώνει τη θετική σημασία της κινεζικής αντίληψης για την «κοινότητα του ενός πεπρωμένου της ανθρωπότητας» και το Πεκίνο σημειώνει τον θετικό ρόλο των ρωσικών προσπαθειών για τη διαμόρφωση ενός δίκαιου πολυπολικού συστήματος διεθνών σχέσεων.
-Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να εντείνουν τη σύνδεση των αναπτυξιακών σχεδίων της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης και της πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» και θα ενισχύσουν τη συνεργασία στο πλαίσιο πολυμερών μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών.
-Η Μόσχα και το Πεκίνο θα εντείνουν τη συνεργασία τους στην ανάπτυξη και παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων κατά του κορωναϊού. Αντιτίθενται στην πολιτικοποίηση του ζητήματος της προέλευσης της νέας λοίμωξης – αυτό «έγκειται στο επιστημονικό επίπεδο».
Τα δυο μέρη προτίθενται να υπερασπιστούν σθεναρά το απαραβίαστο της έκβασης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης και να αντιταχθούν στις προσπάθειες διαστρέβλωσης και παραποίησης της ιστορίας του.
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ
-Η Ρωσία και η Κίνα αντιτίθενται στην περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και παροτρύνουν τη συμμαχία να εγκαταλείψει τις ψυχροπολεμικές της προσεγγίσεις. Το Πεκίνο «συμπαθεί και υποστηρίζει» τις ρωσικές προτάσεις για τη διαμόρφωση μακροπρόθεσμων εγγυήσεων ασφαλείας στην Ευρώπη.
-Αντιτίθενται στο σχηματισμό «κλειστών δομών μπλοκ και αντίπαλων στρατοπέδων» στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και «παραμένουν σε μεγάλη εγρήγορση για τον αρνητικό αντίκτυπο στην ειρήνη και τη σταθερότητα» της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών για τον Ινδο-Ειρηνικό. Ειδικότερα, και οι δύο πλευρές ανησυχούν σοβαρά για την εγκαθίδρυση της εταιρικής σχέσης AUKUS μεταξύ των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αυστραλίας.
-Η Μόσχα και το Πεκίνο καλούν την Ουάσιγκτον να εγκαταλείψει τα σχέδια για την ανάπτυξη χερσαίων πυραύλων μεσαίου και μικρότερου βεληνεκούς στην Ευρώπη και την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού και θα ενισχύσουν τον συντονισμό στο θέμα αυτό.
-Οι πλευρές καταδικάζουν επίσης την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από ορισμένες διεθνείς συνθήκες: «Η καταγγελία από τις Ηνωμένες Πολιτείες μιας σειράς σημαντικών διεθνών συμφωνιών ελέγχου των εξοπλισμών έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στη διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα».
Για τις διεθνείς σχέσεις
-Η Μόσχα και το Πεκίνο ανησυχούν βαθιά για τις διεθνείς προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας και πιστεύουν ακράδαντα ότι κανένα κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλειά του εις βάρος των άλλων.
-Επαναβεβαιώνουν την «ισχυρή αμοιβαία υποστήριξη» για την προστασία των βασικών τους συμφερόντων, της κρατικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Η Μόσχα εμμένει στην αρχή της “μίας Κίνας” και αντιτίθεται στην ανεξαρτησία της Ταϊβάν “υπό οποιαδήποτε μορφή».
-Η Ρωσία και η Κίνα σκοπεύουν να αντιταχθούν στην ανάμειξη εξωτερικών δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων κρατών «υπό οποιοδήποτε πρόσχημα», να αντιταχθούν στις λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις» και θα εντείνουν τη συνεργασία τους στο θέμα αυτό.
-Όλα τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα θα πρέπει «να απορρίψουν τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου και τα παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος, να μειώσουν το ρόλο των πυρηνικών όπλων στις πολιτικές τους <…>, να αποσύρουν τα πυρηνικά όπλα που έχουν αναπτυχθεί στο εξωτερικό και να αποκλείσουν την απεριόριστη ανάπτυξη της παγκόσμιας αντιπυραυλικής άμυνας».
-Η Μόσχα και το Πεκίνο αντιτίθενται στις προσπάθειες να μετατραπεί το διάστημα σε «αρένα ένοπλης αντιπαράθεσης» και ζητούν να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατό οι συνομιλίες για τη σύναψη πολυμερούς συνθήκης που θα αποτρέπει την τοποθέτηση όπλων στο διάστημα. –Οι δεσμεύσεις των χωρών ότι δεν θα είναι οι πρώτες που θα τα αναπτύξουν «θα πρέπει να συμπληρώνουν, αλλά όχι να υποκαθιστούν» μια νομικά δεσμευτική συμφωνία.
-Η Ρωσία και η Κίνα υποστηρίζουν ένα πολυμερές εμπορικό σύστημα που βασίζεται στην κεντρική θέση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και αντιτίθενται στον προστατευτισμό. Είναι επίσης κατά της δημιουργίας νέων φραγμών στο διεθνές εμπόριο με πρόσχημα την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Για τις αρχές της δημοκρατίας
-Η Μόσχα και το Πεκίνο συμφωνούν ότι η δημοκρατία δεν είναι “προνόμιο μεμονωμένων κρατών”: «Η δημοκρατία δεν οικοδομείται σύμφωνα με ένα πρότυπο. Ανάλογα με την κοινωνικοπολιτική δομή, την ιστορία, τις παραδόσεις και τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες ενός συγκεκριμένου κράτους, ο λαός του έχει το δικαίωμα να επιλέξει τις μορφές και τις μεθόδους εφαρμογής της δημοκρατίας που αντιστοιχούν στις ιδιαιτερότητες του κράτους αυτού. Μόνο ο λαός έχει το δικαίωμα να κρίνει αν ένα κράτος είναι δημοκρατικό ή όχι.
«Οι προσπάθειες μεμονωμένων κρατών να επιβάλουν “δημοκρατικά πρότυπα” σε άλλες χώρες <…> στην πραγματικότητα αποτελούν παράδειγμα περιφρόνησης της δημοκρατίας και απομάκρυνσης από το πνεύμα και τις πραγματικές αξίες της. Η προστασία της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο άσκησης πίεσης σε άλλες χώρες και παρέμβασης στις εσωτερικές τους υποθέσεις.
Όλα τα κράτη πρέπει να ακολουθούν τις βασικές αρχές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά “λόγω των εθνικών ιδιαιτεροτήτων <…> η καθολικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να σταθμίζεται με την πραγματική κατάσταση κάθε χώρας».
-Η Ρωσία και η Κίνα υπερασπίζονται ίσα δικαιώματα στον έλεγχο του Διαδικτύου και θεωρούν απαράδεκτες οποιεσδήποτε προσπάθειες περιορισμού του κυριαρχικού τους δικαιώματος να ρυθμίζουν και να διασφαλίζουν τα εθνικά τους τμήματα.