Υπό τον φόβο της κατάρρευσης του οικοδομήματος των τιτλοποιήσεων και κατ’ επέκταση των επιπλέον τριγμών στον «Ηρακλή», το υπουργείο Οικονομικών αναμένεται εντός του επόμενου 10ημέρου να φέρει τροπολογία στη Βουλή με στόχο την νομική θωράκιση των πλειστηριασμών που διεξάγουν οι servicers, κατόπιν των δύο εκ διαμέτρου ερμηνειών που έδωσαν ισάριθμες αποφάσεις του Αρείου Πάγου.
Mία σκανδαλώδη τροπολογία με την οποία προσπαθεί να υπερβεί την απόφαση του Αρείου Πάγου για το «πάγωμα» των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης των servicers (DoValue, Intrum, Cepal κ.α.) για λογαριασμό των funds, καταθέτει το υπ. Οικονομικών στη Βουλη.
Η διάταξη που καταθέτει η κυβέρνηση τις επόμενες ημέρες στη Βουλή έρχεται μετά την απόφαση – «βόμβα» του Αρείου Πάγου που ξεκαθαρίζει πως οι εν λόγω εταιρείες, γνωστές ως servicers, δεν δικαιούνται να προχωρήσουν σε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς δανειοληπτών και αυτό γιατί δεν είναι οι πραγματικοί κάτοχοι των δανείων, αλλά λειτουργούν ως «εργολάβοι» των ξένων funds. Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν νομιμοποιεί τις εν λόγω πράξεις, στις περιπτώσεις που η μεταβίβαση των δανείων έγινε με τον νόμο του 2003, ενώ αυτές μπορούν να γίνονται με βάση των νόμο του 2015 για τα «κόκκινα» δάνεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Δημοκρατίας» το οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως υπέκυψε στις πιέσεις των funds και των servicers που «τρέχουν» τους πλειστηριασμούς, καθώς μέσω αυτών πλουτίζουν. Οι πλειστηριασμοί αποτελούν για τους servicers βασική πηγή εισπράξεων, ενώ η ανακοπή των σχεδίων επιχειρηματικότητας θα επηρεάσει επίσης τις εισπράξεις, ο στόχος των οποίων είχε τεθεί αρχικά στα 18,7 δισ. ευρώ.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου ήταν λυτρωτική για εκατομμύρια νοικοκυριά στη χώρα, όμως η τροπολογία, που αναμένεται, θα λειτουργήσει και πάλι εις βάρος των δανειοληπτών που προσπαθούν να ορθοποδήσουν από τις συνεχόμενες κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις.
Ο Άρειος Πάγος έφτασε στην απόφαση αυτή, καθώς κρίθηκε απαραίτητη μία νομοθετική παρέμβαση που θα ακύρωνε ή θα συμπλήρωνε έναν από τους δύο νόμους, οι οποίοι λειτουργούσαν αντιπαραθετικά.
Τώρα το ΥΠΟΙΚ τρέχει και δεν φτάνει να μαζέψει τα… σπασμένα του Αρείου Πάγου, καθώς η απόφαση του Αρείου Πάγου θα έφερνε μπαράζ προσφυγών από δανειολήπτες που έχασαν τις περιουσίες τους από πλειστηριασμούς που διενήργησαν οι servicers αξιώνοντας τεράστια ποσά σε αποζημιώσεις.
Με αναδρομική ισχύ
Με βάση τις ίδιες πηγές, η τροπολογία θα προβλέπει ρητή και κατηγορηματική εφαρμογή των διατάξεων του νόμου που ψηφίσθηκε το 2015 και αναμένεται να ξεκαθαρίζει ότι οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων (servicers) εκπροσωπούν νομίμως τα SPV που δημιουργήθηκαν σε κάθε τιτλοποίηση δανείων.
Επιπροσθέτως, η εν λόγω αλλαγή θα έχει αναδρομική ισχύ προκειμένου να θωρακίζει όλες τις τιτλοποιήσεις που έχουν γίνει. «Το ζήτημα που ανέκυψε με την απόφαση 822/2022 του Αρείου Πάγου ως προς τη νομιμοποίηση των servicers να διενεργούν πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, είναι ιδιαίτερα σοβαρό καθώς απειλεί τα θεμέλια των τιτλοποιήσεων, άρα τον μηχανισμό του «Ηρακλή», αναφέρει στο Euro2day.gr στέλεχος της αγοράς των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι η απόφαση 822/2022 του Αρείου Πάγου δημοσιεύθηκε στις 12 Μαΐου 2022 και έκρινε ότι ο servicer δεν νομιμοποιείται να προχωρά σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης. Μετά από ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 6 Ιουνίου 2022, η ίδια σύνθεση του δικαστηρίου απεφάνθη με την απόφαση 1102/2022 για άλλη υπόθεση, ίδιας όμως φύσεως, ότι ο servicer νομιμοποιείται να προχωρήσει σε πλειστηριασμό.
Το σκεπτικό της απόφασης
Με το μπλόκο των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης των servicers, δημιουργούνται προϋποθέσεις ώστε οι δανειολήπτες να έχουν τη δυνατότητα να ακυρώσουν πλειστηριασμούς που έγιναν από εταιρείες διαχείρισης δανείων. Η παρέμβαση του Αρείου Πάγου απορρίπτει στην ουσία, την πρόσθετη παρέμβαση από εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις ως απαράδεκτη ελλείψει νομιμοποιήσεως (ΑΠ 822/2022).
Το σκεπτικό πίσω από την απόφαση είναι ότι ο νόμος του 2003 για τις τιτλοποιήσεις δεν απονέμει στην εταιρεία διαχείρισης την ιδιότητα του κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενου διαδίκου όπως συμβαίνει στον νόμο του 2015. Έτσι, ο νόμος 3156/2003 δεν απονέμει στις εταιρείες διαχειρίσεως ενεργητική κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση προκειμένου να ασκήσουν τις ένδικες αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις, παρά μόνο ρυθμίζουν τους όρους και το πλαίσιο της εκτελέσεως εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων, με σκοπό την είσπραξη (για λογαριασμό της εντολέως της, δικαιούχου) των απαιτήσεων από τους οφειλέτες.
"google ad"
Επομένως, δεν νομιμοποιείται να ενεργεί διαδικαστικές πράξεις για λογαριασμό της εντολέως της εταιρείας, ούτε η μεταξύ τους σύμβαση και η παροχή πληρεξουσιότητας μπορεί να καθιδρύσει κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση.