Σε κατάσταση «κόκκινου πανικού» βρίσκεται η κυβέρνηση των Ολετήρων, για να παραφράσω τον υπότιτλο άρθρου του «Βήματος», που εγκαινιάζει κι αυτό, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, το προεκλογικό Τριώδιο που μόλις ανοίγει, σημειώνοντας:
«Την ίδια στιγμή, τους δυο κυβερνητικούς εταίρους δεν τους απασχολεί μόνο η εξέλιξη της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, αλλά και η αλλαγή του κλίματος στην κοινωνία.
Σε αυτή την κατεύθυνση θα γίνουν (ενέργειες) τις επόμενες ημέρες με επίκεντρο και το προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί, όπως προβλέπεται, την επόμενη Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου, στη Βουλή.
Τα μέτρα που ελπίζουν οι δυο πολιτικοί αρχηγοί πως θα αλλάξουν την ψυχολογία των πολιτών, είναι μεταξύ άλλων: α) η μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης κατά 30% με αρχή τα αυτοκίνητα και σταδιακή κατάργησή τους, β) η μείωση της φορολογίας για τις δωρεές από 10% σε 3%, γ) η μείωση των συντελεστών φόρου για τις γονικές παροχές στο 3%, δ) η παράταση της εισφοράς αλληλεγγύης για δύο έτη, αλλά με μείωση κατά 30%, ε) η αποσύνδεση «πόθεν έσχες» και αντικειμενικών αξιών, στ) η αύξηση των δόσεων για τα ληξιπρόθεσμα από 72 έως 100, ανάλογα με το ύψος της οφειλής με μείωση 90% των προσαυξήσεων, η) η διατήρηση του ΦΠΑ 13% στην εστίαση, θ) η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών σε μισθωτούς, συνταξιούχους και επιχειρήσεις και ι) η μείωση των αντικειμενικών των ακινήτων από το 2015, ώστε να πλησιάσουν τις εμπορικές τιμές.»
Μέσα στην παραζάλη τους, ούτε ξέρουν τι λένε ούτε κατά διάνοια γνωρίζουν τι θα κοστίσουν αυτές οι μελλοντικές και αβέβαιες «ελαφρύνσεις» βαρών από τα σαμάρια των υποζυγίων που κοντεύουν να γονατίσουν, όσα από αυτά δεν έχουν ήδη σκάσει!
Ούτε βέβαια ξέρουν τι τους ξημερώνει, οι πανικόβλητοι και ανάξιοι κυβερνήτες μας, διότι, κανείς δεν τους πιστεύει πια, παρά μόνο τα σαϊνια κι οι αετονύχηδες έχουν απομείνει για να τους εμπιστεύονται, καθότι οι δημο(σ)κόποι τώρα, ξαφνικά, λένε ότι μας τελειώνουν, σιγά-σιγά οι ηλίθιοι!
Και βέβαια, το κυριότερο είναι ότι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, οι γελωτοποιοί που παριστάνουν τους κυβερνήτες μας.
Χωρίς τον ξενοδόχο, βέβαια, γιατί, αύριο πιάνουν δουλειά οι ελεγκτές της Τρόικας! Χαράς Ευαγγέλια! Οι εκπρόσωποι της συνέλευσης των πιστωτών της πτωχευτικής μας διαδικασίας, ήρθαν για να τα πουν ένα καλό χεράκι με τον Γκίκα τον φοροσυλλέκτη, που επιμένει ο αθεόφοβος, να τους λέει ψευδώς ότι όλα θα κανονιστούν μια χαρά -κι από νωρίς αύριο το πρωί, οι ελεγκτές θα τον αρχίσουν στις καρπαζιές τον Γκίκα, και πολύ καλά θα του κάνουν!
Οπότε τι μου τσαμπουνάς, κύριε μου, για φορολογικές ελαφρύνσεις και τα ρέστα, χωρίς να μου πεις και ποια θα είναι τα ισοδύναμα μέτρα; Δεν το μάθαμε πια το παραμύθι, νομίζεις; Όλο “ισοδύναμα μέτρα”, ακούς κι όλο τους μισθούς στον δημόσιο τομέα και τις συντάξεις των ταλαίπωρων, βλέπεις να ψαλιδίζουν.
Και μην τολμήσεις να μου πεις τίποτα για εκείνα τα 600 εκατομμύρια που σου χρωστάει η Hochtief, που μαζί με τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις θα φτάνουν ασφαλώς το δισεκατομμύριο. Άστα αυτά, γιατί ούτε να τα ψελλίσει τέτοια πράγματα δεν τολμά ο φοροεισπράκτορας, ο Γκίκας! Είναι once-off αυτά, θα σου πει και δεν πιάνονται για να αντικαταστήσουν μονίμως τη μείωση του φόρου στα καύσιμα.
Κι έτσι, κυρ-Παντελή μου, συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν με τα φραγκοδίφραγκα που θα κόψουν από το πετρέλαιο του κοσμάκη, οι ολετήρες, με πρώτον και καλύτερο, τον γελοιωδέστερο «Πρωθυπουργό» στην νεότερη ελληνική ιστορία -όταν οι φίλοι του, οι λαθρέμποροι καυσίμων έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι από το διάφορο του χαρατσιού στα καύσιμα -κι αυτός τους κοιτάζει σαν χάνος!
Ή μήπως δεν καταλάβαμε όλοι, κυρ-Παντελή μου, τι κουμάσι, διαπραγματευτή “Πρωθυπουργό” έχομε, που πήγε εκλιπαρώντας για άλλη μια φορά και ξέπεσε στην πατρωνία της Φράου Καγκελαρίου κάνοντάς την δικαίως έξαλλη. Δεν τον είδες, τον ψοφοδεή Φον-Αντωνάκη, που ήταν για λύπηση έτσι που στεκόταν κατάχλωμος, δίπλα στην αφέντρα του? Αξέχαστες εικόνες ντροπής, κυρ-Παντελή μου!
Και εσύ καημένε μου, που φανταζόσουν και περίμενες να μιλήσει στην κυρά του για τα κατοχικά τα δάνεια και για τις πολεμικές τις αποζημιώσεις ή τουλάχιστον, βρε αδελφέ, να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και να της πει ότι «ο Ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο, Κυρά μου!».
Βρε, κούνια που σε κούναγε, κυρ-Παντελή μου, νοικοκύρη μου κι εσένα κι όλους της συνομοταξίας σου. Άστα! Ρεζίλι των σκυλιών, κοτζάμ “Πρωθυπουργός” και να με συμπαθάς που τον εσωκλείω στα εισαγωγικά, αλλά αυτό ορίζουν οι γραμματικοί κανόνες για αξιωματούχους της υποστάθμης του. Ρεζιλίκια πράγματα, κυρ-Παντελή μου, τι να λέμε τώρα!
Διότι, με τι μούτρα να πει τέτοια πράγματα σαν κι αυτά που ονειρευόσουν εσύ, στη Γερμανίδα επικυρίαρχο, ο χαμένος, χωρίς να φάει καμιά σφαλιάρα κι αυτός, από το κοντόχοντρο και γεροδεμένο, τευτονικό της χέρι, το σκέφτηκες, καλέ μου, που βλέπει τα νούμερα να μην βγαίνουν και την καταλαμβάνει κι αυτήν η φρίκη της αποτυχίας του προγράμματος “διάσωσης”;
Τι να της πει και τι να της ψελλίσει, που περιμένει ο αχαΐρευτος, κύριος οίδε από πού, το χαρτί για το αξιόπλοο του μισοβουλιαγμένου σκάφους? Ποιος, αυτός που ο ίδιος το αποτέλειωσε πάνω στα βράχια το παπόρι κι έχει βάλει τώρα τους δικούς του ν’ αδειάζουν άρον-άρον τ’ αμπάρια -κι εμείς οι υπόλοιποι ας πάμε να πνιγόμαστε! Μπα, σε καλό μας, κυρ-Παντελή μου, ευτυχώς που άρχισες να ξυπνάς! Δεν το λέω εγώ, οι δημο(σ)κόποι το λένε! Αλήθεια λένε?