Αληθινός πολιτιστικός θησαυρός από το 1963. Τσιτσάνης, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Βαμβακάρης παίζουν και τραγουδούν οι ίδιοι, Χατζιδάκις, Μαρινέλα, Ζωή Κουρούκλη το ίδιο. Η Δώρα Στράτου παρουσιάζει νησιωτικό χορό.
Στο 12.26 ένα σπάνιο ντοκουμέντο με τον Μάρκο να αυτοσχεδιάζει με το “Αντιλαλούν οι φυλακές” ζωντανά, μπροστά στη κάμερα της βελγικής τηλεόρασης. Στη παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του RTBF είναι φυσικά ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ ο Καζαντζίδης και η Μαρινέλα τραγουδούν από την “Πολιτεία” του Θεοδωράκη. Λείπει ο Χιώτης που εκείνη την εποχή ήταν στην Αμερική με τη Μαίρη Λίντα.
Στα πλάνα ο Μίκης Θεοδωράκης αποτίει φόρο τιμής στον Μάρκο, ενώ μιλάει για τα είδη της ελληνικής λαϊκής μουσικής κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορία της. “Τώρα παίζει ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο πραγματικός πατέρας της λαϊκής μουσικής των πόλεων” λέει ο Μίκης. “Τώρα ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι ο πιο μεγάλος και ο πιο σπουδαίος συνθέτης” ακούγεται να αφηγείται αργότερα.
Η Δώρα Στράτου μιλάει για τον μπάλο και για τους χορούς της δυτικής Μακεδονίας. Ο Μάνος Χατζιδάκις μιλάει για το μπουζούκι και την ιστορία του και για το πώς το εισήγαγε στη μουσική του, την οποία χαρακτηρίζει, πραγματική λαϊκή τέχνη.
Ο Μίκης εκείνη την εποχή ήταν 38 ετών και στο ντοκιμαντέρ εμφανίζεται και η κόρη του, Μαργαρίτα, που ήταν ακόμη κοριτσάκι, την ώρα που ακούγεται το ομώνυμο τραγούδι. Σημειώνεται πως την ίδια χρονιά, το 1963 δηλαδή, μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη είχε ιδρυθεί η Νεολαία Λαμπράκη της οποίας πρόεδρος εκλέχθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης. Την ίδια χρονιά ίδρυσε μαζί με τον Μάνο Χατζιδάκι τη Μικρή Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών ενώ συνελήφθη επειδή έλαβε μέρος στην 1η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.
Ένα χρόνο μετά εκλέχθηκε βουλευτής της ΕΔΑ στην Β΄ Πειραιώς και την ίδια χρονιά απέκτησε διεθνή αναγνώριση με τη σύνθεση της μουσικής για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, Αλέξης Ζορμπάς (Zorba the Greek).
Νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 1960 και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα από το Παρίσι, είχε ηχογραφήσει τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου, ένα έργο – τομή για τον ελληνικό πολιτισμό. Την ίδια χρονιά ο Θεοδωράκης άρχισε και σχεδόν τελείωσε το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη με την πρώτη εκτέλεσή του να γίνεται τελικά το 1964.