Tου Α. Χαρχαλάκη
«Κι εσύ λαέ χιλιοπροδομένε μην ξεχνάς το παλιό ΠΑΣΟΚ» έτσι θα μπορούσε να… τραγουδήσει ένας, για την ομιλία Τσίπρα στην Αγορά. Με λίγη… καλή θέληση, αντί για τη φωνή του Τσίπρα, θ’ άκουγε κανείς τη φωνή του μακαρίτη Ανδρέα ! Όσο για το πλήθος των … προσδοκούντων μια άλλη γεύση πολιτικής, οι εικόνες παραπέμπουν στα «πλήθη της… Αλλαγής», την αλήστου μνήμης χρόνων εκείνων…Αυτό , το μέγα πλήθος, δεν παύει να ελπίζει, τρομάρα του, πως από τα μεγάλα μπαλκονίσια λόγια, κάτι θετικό μπορεί να προκύψει ! Όταν ο τωρινός ΣΥΡΙΖΑ, θα πάρει την άγουσα προς το πολιτικό χρονοντούλαπο, κάποιος άλλος πολιτικός καταφερτζής θα αναδυθεί να μαγέψει το πόπολο… Έτσι γίνεται πάντα με το λαουτζίκο, «τον πάντα ευκολοπίστευτο και πάντα προδομένο» κατά τον εθνικό μας ποιητή… Όσο για τους μασκαρατζίκους του Συστήματος; Να φάνε κι οι κότες !! Είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν πρόβλημα να πουλήσουν ψυχή και σώμα στον δαίμονα Μαμωνά, τη θεότητα του χρήματος, αρκεί να τη βολέψουν για ένα διάστημα, φτιάχνοντας ελκυστικό προφίλ και δουλεύοντας με το αζημίωτο γι’ αυτούς που λειτουργούν το ναό αυτού του τρομερού θεο-δαιμονικού πνεύματος ! Αρκεί να τσιμπήσει ο δύστυχος λαός, που προσφέρει τον ιδρώτα του για να τον αποθηκεύσουν κάποιοι σαν Καπιτάλια, ώστε να ‘χουνε να βολεύονται στις δύσκολες μέρες…
Γιατί να ‘στε σίγουροι, θα ‘ρθουνε αυτές οι δύσκολες μέρες αλλά δεν θέλουν κάποιοι να το πιστεύουν, επειδή «Μωραίνει Κύριος ον ήθελε απωλέσει»…
Οι περισσότεροι από μας το λαουτζίκο, έχουν τη γνώμη πως οι κρίσεις – όπως αυτή που περνάμε – είναι έργο των Αστών πολιτικών και μόνο αυτών. Δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κατανοήσουν, πως αυτές οι κρίσεις οφείλονται στο ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα για τα αμύθητα κέρδη του, πράγμα που το υλοποιούν οι Αστοί πολιτικοί μασκαράδες ! Οι οποίοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν διαφορετικά !! Περιφρονούν βαθειά το λαό, ανδρωμένοι σε υψηλά αναμμένα τζάκια, ασχέτως αν μιλάνε συνεχώς για το λαό !! Και ο έρμος ο λαός πιστεύει πως μιλούν από γνήσιο ενδιαφέρον γι’ αυτόν !!! Αν ήξερε, θα έπραττε διαφορετικά, φερ’ ειπείν θα τους έπαιρνε με τις πέτρες ! Αντί γι’ αυτό, μιλάει γι’ αυτούς και για τα πολιτικά τους διαφθορεία και κολλά το στόμα του ! Και πέραν τούτου, είναι ικανός να βγάλει τα μάτια όποιου τους κατηγορήσει ! Ασχέτως αν αυτός ο οποίος «Βράζει στο ίδιο καζάνι» με αυτούς που κολλά το στόμα τους… εκεί μας έχουνε φτάσει δυστυχώς και θα ‘πρέπε όποιος «παραδίδεται» στα βρόχια αυτών των καταφερτζήδων, (αν ένοιωθε) να μουντζώνει τα μούτρα του και να μονολογεί: «Γαμώ την ανάγκη μου… Γαμώ την ευπιστία μου…».
Έτσι μας έχουν καταντήσει αγαπητοί μου: Αναλώσιμους στα συμφέροντά τους, δεμένους στα ζωνάρια τους, ενώ συχνά το καυχώμεθα κιόλας: «Εγώ είμαι του… τάδε… Ανήκω στο τάδε κόμμα ! Κάτι που θυμίζει τις «πεταλουδίτσες» και τους νταβατζήδες τους… Δηλαδή μόνο σε μας δεν ανήκουμε ! Όμως για να θυμηθούμε τα λόγια του κλασσικού, «τα κόμματα είναι οι προτάσεις των τάξεων, για την διανομή του κοινωνικού προϊόντος».
Τουναντίον πολλοί – οι πλείστοι από μας – όταν ακούμε «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», σκεφτόμαστε «ο λόγος σου με χόρτασε και το φαί μου φάτο». Προηγείται φυσικά η ψήφος μας…