Σωματείο των Εργαζομένων στ Κέντρα Πρόληψης της Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών
Την περασμένη Τετάρτη, την ίδια ώρα που συζητιόταν το Σ/Ν «Περί Εξαρτησιογόνων Ουσιών» στην Βουλή, η αστυνομία σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας εξαπέλυε πογκρόμ εναντίον εξαρτημένων χρηστών ουσιών, στο Κέντρο της Αθήνας. Γέμιζε η Βουλή από ανέξοδους πανηγυρισμούς περί «φιλελευθεροποίησης» και «συνθέσεων», κι από πατερναλιστικές διαβεβαιώσεις πως οι εξαρτημένοι από δω και μπρος δεν θα αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες. Και μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα, εκεί όπου η πραγματικότητα μιλά την σκληρή γλώσσα της κοινωνικής εξαθλίωσης, οι «ευεργετούμενοι» του νέου νόμου συγκεντρώνονταν παρά την θέλησή τους απ’ την αστυνομία και μεταφέρονταν στο στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας.
Δεν θα μπορούσε, αλήθεια, να βρεθεί πιο γλαφυρή ερμηνεία του νέου νόμου, απ’ αυτήν που η ίδια η τρικομματική κυβέρνηση έδωσε την Τετάρτη. «Νύχτες κρυστάλλων με δημοκρατικά πυροτεχνήματα» – να το νέο γενικό δόγμα, σ’ όλο το μεγαλείο της υποκρισίας του στην περίπτωση της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων. Αντί η Πολιτεία να δημιουργήσει πραγματικά ένα Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο στην Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων με επάλληλο συντονισμό μέχρι το πεδίο των παρεμβάσεων, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τους εξαρτημένους και με τον νέο νόμο, για να «χαϊδέψει» κατεστημένα μικροσυμφέροντα στις δομές αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, οξύνοντας τους μυωπικούς ανταγωνισμούς τους γύρω απ’ την μοιρασιά της συρρικνωμένης πίττας, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει προσκλητήριο σε δήθεν «εθελοντικές» και «φιλάνθρωπες» ΜΚΟ (που δρουν ως lobby για «αρπαχτές») να δώσουν έναν ακόμα πιο «ευέλικτο» τόνο στο αλληλοφάγωμα και περιστέλλει περαιτέρω τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.
Ως Δ.Σ. του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης καλούμε όλους τους συναδέλφους στον Τομέα της Υγείας να μην βάλουμε πλάτη στην υλοποίηση του σχεδίου αυτού, που περνά και από την βίαιη εκκένωση του Κέντρου της Αθήνας για να δοθεί κοψοχρονιά στους «επενδυτές», απ’ την μετατροπή των δημόσιων δομών υγείας σε χωματερές ψυχών και των εργαζομένων τους σε αυτάρεσκους ανθρωποφύλακες. Να σηκώσουμε το μπόι μας και να κοιτάξουμε πάνω απ’ τις μικροανάγκες μας, λέγοντας «όχι» στο υποκριτικό σύστημα που παίζει μ’ αυτές, για να μας μετατρέψει σε μορφωμένα κτήνη. Να τινάξουμε το καπίστρι του φόβου, για να αντισταθούμε στην απάνθρωπη μεταχείριση των πληθυσμών που χρίζουν βοήθειας και τους οποίους έχουμε καθήκον -αυτούς και μόνο αυτούς- να υπηρετούμε.
Το Δ.Σ. του Σωματείου