Όσο στις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη συζητούν για το “κόψιμο” νέων ευρώ στην Αθήνα, σύμφωνα με την ελληνική συνήθεια, το οικονομικό επιτελείο επιμένει να κοιτά το δάχτυλο. Για την ακρίβεια το υπουργείο Οικονομικών επιμένει να κοιτά στις τσέπες των πολιτών, ρίχνοντας κάθε μέρα και από μία ιδέα για νέο φόρο. Για λεφτά που πλέον όλοι έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχουν.
Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να είναι ικανοποιημένος από τις προσπάθειες του Ευκλείδη Τσακαλώτου στον τομέα των διαπραγματεύσεων, αλλά δεν είναι καθόλου ικανοποιημένος από τον Γιώργο Σταθάκη (επενδύσεις) και τον Τρύφωνα Αλεξιάδη (που αντί να πιάσει τη φοροδιαφυγή έχει φορολογήσει τα πάντα από τρεις- τέσσερις φορές).
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός ψάχνει νέο “τσάρο” για τις επενδύσεις και άνθρωπο ειδικών αποστολών για τα φορολογικά. Έχει ήδη στα χέρια του εισηγήσεις για τα πρόσωπα, όπως και τις πρώτες προτάσεις για αλλαγή οικονομικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, τη μεταφορά στην Ελλάδα του αμερικανικού μοντέλου της στρατηγικής πτώχευσης, για τα ενυπόθηκα δάνεια: ο δανειολήπτης θα παραχωρεί το ακίνητο στην τράπεζα και θα ξεχρεώνει. Τόσο απλά. Χωρίς δικαστικούς αγώνες, χωρίς ατέρμονες διαδικασίες.
Το μέτρο δεν είναι μόνο του. Θα συνδυαστεί με μείωση των φόρων στα ακίνητα, ώστε να ανοίξει ξανά η αγορά και οι τράπεζες να μπορέσουν να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους πίσω. Πριν όμως ανακοινωθούν τα μέτρα, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να επιλέξει το ποιος θα τα ανακοινώσει. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι ο ανασχηματισμός είναι πλέον κοντά.
