Ο κ. Βενιζέλος αφού κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να αποτελειώσει και να μετατρέψει σε πολιτικό φάντασμα – υποζύγιο του κ. Σαμαρά και της Αβερωφικής δεξιάς, το κόμμα που ίδρυσε κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, έχασε πλέον κάθε έλεγχο. Απορροφημένος στο πώς θα καμουφλάρει πίσω από αλλότριους τίτλους ( ΕΛΙΑ κλπ) τα υπολείμματα του πάλε – ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, απώλεσε κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Ο φασισμός αντιμετωπίζεται πρωτίστως ιδεολογικά και με το βάθεμα της δημοκρατίας και όχι με τον παραμερισμό και την απαξίωση του Εθνικού Κοινοβουλίου που συντελέστηκε και συντελείται όλα αυτά τα χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες παρέδωσαν «αμετάκλητα» και άνευ όρων την εθνική κυριαρχία στις Βρυξέλλες και τους «δανειστές». Οι πολιτικές Σαμαρά-Βενιζέλου που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια χάιδευαν το αυγό του φιδιού μέχρι αυτό να εκκολαφτεί. Ήταν αυτές που με τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις, την καταστροφή του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού και τον ξεριζωμό δεκάδων χιλιάδων νέων από τη χώρα μας έστρωναν το χαλί στο φασιστικό μόρφωμα της Χ.Α για να αναπτυχθεί. Σε κάθε περίπτωση η δημοκρατία δεν πρέπει και δε μπορεί να χρησιμοποιεί μέτρα ολοκληρωτισμού για να αντιμετωπίζει τον ίδιο τον ολοκληρωτισμό και τους πυρήνες του.
Θα υπενθυμίσω πως ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ομότεχνος συνάδελφός μου εκτός του ότι συμφωνεί με την άποψή μου ότι το Σύνταγμα δεν δίνει την δυνατότητα δικαστικής απαγόρευσης πολιτικού κόμματος, «καλύπτει» το φασιστικό αυτό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής ακόμα και για το μέλλον. Πιο συγκεκριμένα όποιος ανατρέξει στο βιβλίο του «Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου» στη σελίδα 449 θα διαβάσει πως : «…ακόμη και αν επιλεγεί στο μέλλον από τον αναθεωρητικό νομοθέτη η λύση της εισαγωγής του Συνταγματικού Δικαστηρίου… δεν θα πρέπει να διαθέτει αρμοδιότητες σχετικές…με τη δράση και τη λειτουργία των κομμάτων… Η λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος (ως συστήματος θεσμών, διαδικασιών, δικαιωμάτων) ή είναι ελεύθερη ή δεν υφίσταται καθόλου».
Το ΠΑΣΟΚ βλέποντας την αυξανόμενη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την πολιτική ατζέντα. Με τέτοιες πολιτικές μεθοδεύσεις που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας η εξαφάνισή του από τον πολιτικό χάρτη είναι ακόμη πιο βέβαιη.
Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι.