Αυτό το άρθρο είναι μέρος του The DC Brief, του πολιτικού ενημερωτικού δελτίου του TIME.
Δύο ανταγωνιστικές εκδοχές για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία συγκρούονται ατην Ουάσιγκτον αυτή τη στιγμή, σχετικά με το αν η Ρωσία βρίσκεται στριμωγμένη στα σχοινιά ή είναι όσο επικίνδυνη όσο ποτέ. Και οι δύο εκδοχέ μπορεί κάλλιστα να είναι αληθινες. Οι Αμερικανοί διπλωμάτες που πρόκειται να εισέλθουν ξανά στη χώρα – και οι πεζοναύτες που τους προστατεύουν – είναι οι Αμερικανοί που είναι πιο πιθανό να βρεθούν σε άμεσο κίνδυνο.
Πολλοί στην Ουάσιγκτον ανέλυσαν προσεκτικά τα λόγια του υπουργού Εξωτερικών Antony Blinken στην Πολωνία όταν είπε τη Δευτέρα το πρωί ότι οι αμερικανοί διπλωμάτες θα επέστρεφαν στην Ουκρανία μετά από δίμηνη απουσία. Άλλες χώρες έχουν ήδη αποκαταστήσει διπλωμάτες στο Κίεβο, ένα σιωπηρό νεύμα στο γεγονός ότι η ουκρανική πρωτεύουσα φαίνεται να απέφυγε να καταληφθεί από τη Ρωσία. Οι επιθέσεις εκεί εξακολουθούν να συμβαίνουν, αλλά φαίνεται ότι η Ρωσία επικεντρώνεται περισσότερο σε άλλες πόλεις.
Ωστόσο, η επιστροφή Αμερικανών διπλωματών στη χώρα είναι μια επιλογή που αναμφίβολα οι ιστορικοί θα εξετάσουν με μεγάλο ενδιαφέρον.
Οι ΗΠΑ σήμερα δεν έχουν καμία τεράστια περιοχή στο Κίεβο υπό τον έλεγχό τους, όπως είχαν στη Βαγδάτη. Η οχυρωμένη Πράσινη Ζώνη έγινε γνωστή ως η Σμαραγδένια Πόλη και οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας φρόντιζαν για την ασφάλεια των διπλωματών και VIP. Και σε αντίθεση με το Ιράκ, όπου οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να υπερασπιστούν επί τόπου τους πολιτικούς διπλωμάτες τους, οι Αμερικανοί από τους ψηφοφόρους μέχρι τους γραμματείς του Υπουργικού Συμβουλίου συμφωνούν ότι δεν θέλουν να αναπτύξουν στρατεύματα στην Ουκρανία.
Κάτι που αφήνει τους διπλωμάτες σε λίγο περίεργη θέση. Τουλάχιστον στην αρχή, θα μεταβούν στο Lviv από την Πολωνία. Τελικά, είπε ο Blinken, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ανοίξουν ξανά την πρεσβεία τους στο Κίεβο, η οποία ήταν κλειστή από την έναρξη του πολέμου στις 24 Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, ανώτεροι αξιωματούχοι που ταξίδευαν με την αμερικανική αντιπροσωπεία είπαν ότι δεν είχαν πληροφορίες σχετικά με το εάν Αμερικανοί πεζοναύτες θα παρείχαν ασφάλεια στις εγκαταστάσεις. Ορισμένοι ήδη βρίσκονται στην Ευρώπη. Οι πεζοναύτες στις πύλες της πρεσβείας θα ήταν κάτι αναμενόμενο υπο άλλες συνθήκε, αλλά υπό τις παρούσες θα προκειται για Αμερικανούς με στρατιωτικές στολές σε ουκρανικό έδαφος, μια πράξη που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως στροφή στην άμεση ανάμειξη των ΗΠΑ στις μάχες. Είναι ένα πράγμα να πουλάς όπλα, να στέλνεις ανθρωπιστική βοήθεια, ακόμη και να μοιράζεσαι πληροφορίες και είναι κάτι πολύ διαφορετικό να βάζεις όπλα στα χέρια των Αμερικανών σε χώρα υπό πολεμο.
Υπάρχουν επίσης πολλοί λόγοι για τα think tank της Ουάσιγκτον να ανησυχούν για τους κινδύνους που εμπεριέχονται σε οποιαδήποτε σύγκρουση με τη Μόσχα. Η μηχανή εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ προσπάθησε να παρουσιάσει τη δοκιμή διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου από τη Ρωσία την περασμένη εβδομάδα ως « μη συμβάν », ελπίζοντας να αποκλιμακωθεί. Οι ρωσικές δυνάμεις κατέστρεψαν πέντε σιδηροδρομικούς σταθμούς ώρες αφότου ο Όστιν και ο Μπλίνκεν ολοκλήρωσαν την τρίωρη συνάντησή τους στο Κίεβο. Και η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε ώρες αργότερα ότι θα διορίσει έναν διπλωμάτη καριέρας για να υπηρετήσει ως πρεσβευτής στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας τον ισχυρισμό του Μπλίνκεν ότι τα διπλωματικά φυλάκια των ΗΠΑ θα επέστρεφαν σύντομα σε κάποια έκδοση της λειτουργικότητας μετά τη διακοπή λειτουργίας τους πριν από δύο μήνες, όταν κατέστη σαφές ότι ο πόλεμος θα αποτελούσε πρόκληση για την ασφάλεια των Αμερικανών . Οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη επιβάλει κυρώσεις στη μητέρα των παιδιών του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, φοβούμενοι πώς μπορεί να απαντήσει.
Εν ολίγοις: Η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να είναι επιφυλακτική με τη Μόσχα, αλλά ξεκινά ορισμένες δοκιμές υψηλού κινδύνου -όπως το άνοιγμα εκ νέου διπλωματικών φυλακίων στην Ουκρανία- για να δει πόσο μακριά μπορεί να ωθηθεί ο Πούτιν. Κάθε πρόκληση και απάντηση —και από τις δύο πλευρές— θα μπορούσε να οδηγήσει τον πόλεμο σε μια πλήρη καταστροφή για τους Ουκρανούς. Ο πόλεμος έχει ήδη σκοτώσει περίπου 8.000 Ουκρανούς, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, και η Ρωσία δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης της απειλής της.
Οι διπλωμάτες των ΗΠΑ έχουν μακρά ιστορία να εργάζονται με τρομερό και απρόβλεπτο κίνδυνο για τους εαυτούς τους. Έχουν σημειωθεί δεκάδες επιθέσεις σε διπλωματικά φυλάκια σε όλες τις γωνιές του πλανήτη και τα εισερχόμενα RPG δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ πολιτών διπλωματών, πεζοναυτών, μισθωμένων εργολάβων ή ντόπιων παρευρισκομένων. Η πιο θανατηφόρα, η διπλή επίθεση του 1998 στις πρεσβείες των ΗΠΑ στην Κένυα και την Τανζανία, άφησαν 224 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 12 Αμερικανοί. Πριν από αυτό, οι επιθέσεις σε διπλωματικές θέσεις στη Βηρυτό το 1983 και το 1984 τρόμαξαν την Αμερική καθώς είδε εικόνες βομβιστών αυτοκτονίας να καταστρέφουν ένα αμερικανικό αποτύπωμα στη Μέση Ανατολή που υποδηλώνει την πτώση της αμερικανικής πρεσβείας το 1979 στην Τεχεράνη. Δεκαετίες αργότερα, αυτό το συναίσθημα επανήλθε όταν τέσσερις Αμερικανοί -συμπεριλαμβανομένου του πρεσβευτή- πέθαναν στην πολιορκία ενός διπλωματικού σταθμού στη Βεγγάζη της Λιβύης το 2012.
Αλλά είναι δύσκολο για την Ουάσιγκτον να πει ότι υποστηρίζει τον Ζελένσκι και την ομάδα του, ενώ κρατά μακριά τους διπλωμάτες. Το συμπέρασμα είναι ότι οι κίνδυνοι για το Κιέβο είναι πολύ μεγάλοι για να δικαιολογήσουν το προσωπικό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Έτσι, οι διπλωμάτες, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, επιστρέφουν στην Ουκρανία, πιθανώς με βαριά οπλισμένους πεζοναύτες. Είναι ένα πράγμα για τους διπλωμάτες να διαπραγματεύονται με την πολιτική. Είναι άλλο να το κάνουν με τη ζωή τους.