«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε γνωρίζει ότι αυτό το πρόγραμμα είναι καταδικασμένο να αποτύχει», επανέλαβε ο Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας στη Βιέννη σε αυστριακούς δημοσιογράφους.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών έκανε επίσης λόγο για χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα μέσα στους επόμενους έξι μήνες, εξαιτίας των όρων που επέβαλαν στη χώρα οι πιστωτές υπό τον γερμανό υπουργό Οικονομικών.
Ήδη κατά τη χθεσινοβραδινή διάλεξή του και τη συζήτηση με το κοινό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης με τη συμμετοχή πολλών εκατοντάδων επισκεπτών – την οποία διοργάνωσε το «Φόρουμ Μπρούνο Κράισκι για τη Διεθνή Πολιτική», που φέρει το όνομα του ιστορικού καγκελάριου της Αυστρίας, Μπρούνο Κράισκι -, ο πρώην υπουργός είχε ασκήσει έντονη κριτική στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης από την πλευρά της Ευρωπαικής Ενωσης.
Κατά την άποψη του, την οποία διατύπωσε σήμερα στους δημοσιογράφους, οι θεσμοί της ΕΕκαι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν ενδιαφέρονται να σταθεροποιήσουν την ελληνική οικονομία αλλά να καθυποτάξουν εκείνους που τολμούν και αμφισβητούν την αυθεντικότητα της «τρόικα».
Αυτό φαίνεται για παράδειγμα στη συμφωνία με την κυβέρνηση, η οποία καλείται να υποχρεώσει τις επιχειρήσεις στην προκαταβολή μέσα στο Νοέμβριο φόρων για ολόκληρο το 2016, κάτι που, όπως ισχυρίστηκε, κάνει κάποιος μόνο με μία χώρα με κατεστραμμένη οικονομία που θέλει να την οδηγήσει σε κατάρρευση.
Ο ίδιος θεωρεί πως η Ελλάδα έχει τις παράπλευρες απώλειες από τη διαμάχη που υποβόσκει εδώ και καιρό ανάμεσα στη Γερμανία και στη Γαλλία για τον προσανατολισμό μιας κοινής οικονομικής πολιτικής.
Στη διάλεξή του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ο κ. Βαρουφάκης κατήγγειλε τους θεσμούς της ΕΕ ότι απέτυχαν μετά το 2008 να προστατεύσουν τις χώρες-μέλη της,. «Μια Ευρωπαική Ένωση θα ήταν μια καταπληκτική ιδέα, όμως δεν υπάρχει» , ενώ «το κοινό νόμισμα ακολουθεί το μότο των Βουρβόνων, οι οποίοι τίποτε δεν έμαθαν και τίποτε δεν ξέχασαν», τόνισε χαρακτηριστικά.
Τέλος, κατά τη διάλεξή του, κάλεσε σε μια νέα συμμαχία των Αριστερών στην Ευρώπη, σημειώνοντας πως πρέπει να υπάρξει ένας πανευρωπαικός διάλογος για νέους δρόμους της συμβίωσης, και σε αυτόν το διάλογο μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ή σε ποια κοινωνική ομάδα και αν ανήκει.