Κατά τον Παυσανία ο Αριστόδημος είχε ταφεί στην πύλη του Άδη στην Ιθώμη. 
Το όνειρο των αρχαιολόγων έγινε πραγματικότητα μετά από μακροχρόνια ανασκαφή. Ο Αριστόδημος ήταν ο βασιλιάς που θυσίασε την κόρη του, γιατί σύμφωνα με χρησμό του μαντείου των Δελφών, μόνο τότε θα απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες. Σε αντίθεση με επίδοξους θησαυροκυνηγούς που είχαν κυριολεκτικά ανασκαφεί την ανατολική πλευρά του «ιερού» όρους Ιθώμη, τον τάφο εντόπισαν ομάδα ανθρώπων από την περιοχή που αγαπούν τον τόπο τους και την πατρίδα τους. Η είσοδος ήταν καλυμμένη με οργιώδη βλάστηση και μια πέτρινη πλάκα.
Το σπήλαιο διαστάσεων 7,6 Χ 8,45 μ είχε μετατραπεί περίτεχνα σε υπόγειο θολωτό τάφο. Στο βόρειο σημείο υπάρχει μαρμάρινος τάφος με την επιγραφή «Αριστοδήμω Μεσσηνίων Βασιλεί». Τριγύρω βρέθηκαν ειδώλια από ατόφιο χρυσάφι, λήκυθοι οι οποίες περιέχουν χρυσαφένια ομοιώματα κλώνων ελιάς, χρυσαφένια κτερίσματα και χρυσοελεφάντινο αγαλματίδιο τον Ιθωμάτα Δία.
Κατά εκτίμηση η αξία του χρυσού είναι ένα δις ευρώ, ενώ με την αρχαιολογική και καλλιτεχνική αξία το ποσό αυτό ανέρχεται στο 100/πλάσιο.
Μιχαήλ Γ. Κελαϊδής
