«Γελώντας στο Άουσβιτς»: Με αφορμή τη δήλωση του Αντιπεριφερειάρχη Χανίων ότι “όλοι είναι θύματα σε έναν πόλεμο”, η ιστορία πίσω από τις πιο σοκαριστικές φωτογραφίες του πολέμου | Φωτός

Με αφορμή τη δήλωση του Αντιπεριφερειάρχη Χανίων κ. Απόστολου Βουλγαράκη κατά τη συνάντησή του σήμερα με τον Ακόλουθο Άμυνας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα Σμήναρχο ε.ε. κ. Ulrich Pfeiffer ότι “όλοι είναι θύματα σε έναν πόλεμο” δημοσιεύουμε φωτογραφίες ντοκουμέντα που προκαλούν αποτροπιασμό και  απεικονίζουν τους φρουρούς του στρατοπέδου θανάτου Άουσβιτς, σε χαλαρές στιγμές να απολαμβάνουν τη ζωή, ενώ δίπλα τους τα κρεματόρια «δουλεύουν» ακατάπαυστα. Όλοι μαζί θύματα του πολέμου, κάποιοι όμως πέθαιναν στους φούρνους και άλλοι απλά έπιναν τον καφέ τους.

Οι φωτογραφίες λήφθησαν μεταξύ Μαΐου και Δεκεμβρίου του 1944 και είναι μοναδικές καθώς υπάρχουν ελάχιστα ντοκουμέντα ανδρών των SS, που είναι υπεύθυνοι για τις μαζικές δολοφονίες, στο Άουσβιτς .

Στρατιώτες και αξιωματικοί στολίζουν δένδρα, παίζουν με τα σκυλιά τους, τραγουδούν και επιδίδονται σε κάθε είδους καθημερινή δραστηριότητα με κέφι, σαν να μην συμβαίνει τίποτε.

Το άλμπουμ με το φωτογραφικό υλικό ανήκε στον Καρλ Χέκερ, υπασπιστή του τελευταίου διοικητή του στρατοπέδου. Ο Χέκερ πριν φτάσουν οι Σοβιετικοί εγκατέλειψε την τοποθεσία. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε για πολλά χρόνια σε τράπεζα κρατώντας μυστική την ταυτότητά του μέχρι που το 1963 αναγνωρίστηκε και οδηγήθηκε σε δίκη για τον ρόλο του κατά τη διάρκεια του πολέμου. Καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση και αποφυλακίστηκε σε 5.

Πέθανε το 2000 σε ηλικία 88 ετών.

Ένας εν αποστρατεία αξιωματικός της αεροπορίας των ΗΠΑ, ανακάλυψε το άλμπουμ σε ένα διαμέρισμα στην Φρανκφούρτη και το έκανε δωρεά στο Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον.

Ο διευθυντής του μουσείου επεσήμανε τη σημασία: Προσφέρουν μια σημαντική οπτική στην ψυχολογία όσων διαπράττουν γενοκτονίες, αποτυπώνοντας ένα κόσμο ανεμελιάς την ίδια στιγμή που έπρεπε να επιβλέπουν έναν κόσμο απόλυτων δεινών.

Συναισθηματικά άκαμπτοι αντίκρισαν και τα βουνά των πτωμάτων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την εξαφάνιση Γερμανών στρατιωτών στην αιχμαλωσία, τις πληροφορίες για τη δολοφονία εκατομμυρίων Εβραίων, Πολωνών Ρώσων, τη δολοφονία των πολιτικών αντιπάλων από τις τάξεις των ίδιων των Γερμανών. Με αυτή την ακαμψία μπόρεσαν να αποστραφούν συναισθηματικά το παρελθόν. Ένα παρελθόν, που προβάλλεται πλέον ως κάτι εξωπραγματικό, σαν ένα όνειρο.

Περισσότερα εδώ: Η υπέρβαση και η απώθηση του ναζιστικού παρελθόντος στη Γερμανία – μια ψυχολογική προσέγγιση – της Τριανταφυλλιάς Thiesing-Κωστοπούλου

Βεβαίως, και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που γελούν στους τόπους των μαρτυρίων. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις φωτογραφίες του υποψήφιου με τη Χρυσή Αυγή στα Χανιά Στέλιου Βλαμάκη όπου πόζαρε χαμογελαστός μπροστά από τους φούρνους που έκαιγαν ανθρώπους; Ο συναγωνιστή του τότε Σταύρος Καρεφυλλάκης διαπίστωνε μάλιστα ότι “πρέπει να ψήνει καλό ψωμί αυτός ο φούρνος” για να απαντήσει ο Στ. Βλαμάκης: “Το καλύτερο”.

Υπενθυμίζεται ότι συνολικά εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους τουλάχιστον 1,1 εκατομμύρια εξοντώθηκαν. Περίπου 900.000 πέθαναν μετά την επιλογή που έγινε άμεσα κατά την άφιξή τους. Άλλοι 200.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν.

Οι συνηθέστεροι τρόποι εκτέλεσης ήταν: Δηλητηρίαση με το αέριο Zyklon B σε ειδικούς θαλάμους (θάλαμοι αερίων), πυρά πυροβόλου όπλου, θανατηφόρα ένεση, απαγχονισμός, θάνατος από ασιτία.

Να σε ποιο τόπο γελούσαν και διασκέδαζαν οι ναζί: