Γιατί η κυβέρνηση ανέχεται τους δολοφόνους;

Ηταν αναπόφευκτο, κύριε Δένδια, ότι θα θρηνούσαμε θύματα. Ο Παύλος Φύσσας τα μεσάνυχτα στο Κερατσίνι, είναι το πρώτο αλλά όχι το τελευταίο θύμα. Γιατί η ένοχη σιωπή της κυβέρνησης μετά την επίθεση των νεοναζί κατά στελεχών του ΚΚΕ στο Πέραμα την προηγούμενη εβδομάδα, η ατιμωρησία των υπευθύνων της επίθεσης αυτής όσο και των τραμπουκισμών της Χρυσής Αυγής στο Μελιγαρά και τα Γιαννιτσά το Σαββατοκύριακο, έχουν αποθρασύνει τους νεοναζί. Αλλά η κυβερνητική αδράνεια δεν είναι τυχαία. Για διαφορετικούς λόγους,η κυβέρνηση έχει ακριβώς τον ίδιο επικοινωνιακό στόχο με την Χρυσή Αυγή. Η τελευταία θέλει να δημιουργήσει μια κατάσταση εμφυλίου πολέμου, που θα διευκολύνει τον περιορισμό ή και την κατάλυση της δημοκρατίας καθώς και την επιβολή έκτακτων μέτρων. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι η αριστερά θα αντιδράσει βίαια στις δολοφονικές επιθέσεις, ώστε πάλι να δημιουργηθεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα, που θα την βοηθήσει να εμφανιστεί ως παράγοντας σταθερότητας απέναντι στις εχθροπραξίες “των δύο άκρων”.
Μέχρι την κατάρρευση του success story, η κυβέρνηση καλλιεργούσε προς το εξωτερικό μια εικόνα ομαλότητας, που θα μπορούσε να προσελκύσει ξένες επενδύσεις και να πείσει την Γερμανία να ελαφρύνει το χρέος. Η σκληρή γερμανική στάση και η κατάρρευση της οικονομίας και των υποδομών της χώρας δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες: η αποχώρηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ ήταν η χαριστική βολή. Για να παραμείνει στην εξουσία, η ομάδα στο Μέγαρο Μαξίμου πρέπει να παίξει καθαρά πολιτικό παιχνίδι, έστω και βρόμικο.
Δεν υπάρχει καλύτερο εργαλείο για την περίπτωση από την Χρυσή Αυγή. Οι δολοφονικές της επιθέσεις ίσως επαναφέρουν τους πιο μετριοπαθείς ψηφοφόρους της στην ΝΔ απ’ όπου προέρχονται. Συγχρόνως βοηθούν το Μέγαρο Μαξίμου για να παίξει το ρόλο του ενδιάμεσου, σε ένα πολιτικό τοπίο που, με την κατάρρευση των ενδιάμεσων κομμάτων και της κεντροαριστεράς, θα αποτελείται, εκτός απροόπτου, από 3 πόλους: ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και “στο κέντρο” η ΝΔ με τις όποιες συνιστώσες της.
Για την αριστερά και όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, είναι επιτακτική ανάγκη να μην πέσουν στην παγίδα της πόλωσης και του εμφυλιοπολεμικού κλίματος και να καταστούν παράγοντας νομιμότητας και δημοκρατίας. Πρέπει να προωθήσουν την δημιουργία, σε κάθε γειτονιά, αντιφασιστικών συσπειρώσεων με μαζική, δυναμική αλλά ειρηνική δράση που θα επιτελούν συγχρόνως καθήκοντα κοινωνικής αλληλεγγύης, ακυρώνοντας τις αντίστοιχες υποκριτικές δράσεις “μόνο για Ελληνες¨της Χρυσής Αυγής.
Η οργή για την εν ψυχρώ δολοφονία είναι δικαιολογημένη, αλλά το παρελθόν δίνει πολύτιμα μαθήματα. Σε κάποιες άλλες εποχές που έχαναν το παιχνίδι, αμόλησαν τους ταγματασφαλίτες. Η αριστερά απάντησε με το ίδιο νόμισμα, για να φτάσουμε στον εμφύλιο που πληρώνουμε ακόμα. Τώρα που αμολάνε τους πολιτικούς απόγονους των ταγματασφαλιτών, η αριστερά δεν πρέπει να την πατήσει ξανά.