Κάθε επέτειος ολοκαυτώματος δεν είναι μόνο υπενθύμιση πως ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον αλλά και αυτοέλεγχος αν από την θέση που κατέχουμε παλέψαμε για την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων που δεν είναι αίτημα αλλά ανυποχώρητο δικαίωμα του ελληνικού λαού.Η αντίσταση του ελληνικού λαού στη φασιστική επιδρομή άρχισε τον Οκτώβρη του 40 ως προσταγή της πατρίδας, ως συνταγματική και νομική υποχρέωση των ελλήνων πολιτών. Το πιο θαυμαστό, εκείνο που την έκανε να μεγαλουργήσει αναδείχνοντας την ανωτερότητα των ιδανικών της ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της ανθρωπιάς απέναντι στις ανθρωποφάγες ιδέες του φασισμού είναι η σύζευξη της συνταγματικής – νομικής υποχρέωσης με την αντιφασιστική – πατριωτική ανάταση του ελληνικού λαού. Αυτή η αρμονική στοίχιση είναι που έκανε να υψωθεί και αναλλοίωτο μέχρι σήμερα στην συνείδηση του ελληνικού λαού να παραμένει το έπος της εθνικής μας αντίστασης. Προσταγή των νεκρών του αντιφασιστικού αγώνα είναι να διατηρηθεί αναλλοίωτη η ιστορική μνήμη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πως για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι χρειάστηκε να μαρτυρήσουν εκατομμύρια άλλοι. Στην πατρίδα μας στην Ευρώπη στον κόσμο ολόκληρο είναι αμέτρητοι του μαρτυρίου οι τόποι. Όπως αμέτρητα είναι του φασισμού τα κακουργήματα. Για πρώτη φορά εκατομμύρια άνθρωποι κλείστηκαν σε στρατόπεδα, μόνο στην Ελλάδα υπήρχαν 26!!! Για πρώτη φορά έγιναν πειράματα σε κρατούμενους και εξοντώθηκαν συστηματικά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Μόνο στην χώρα μας εκτελέστηκαν περί του τριάντα εννιά χιλιάδες, πέθαιναν από πείνα εξακόσιες χιλιάδες, δεν γύρισαν από τα στρατόπεδα της Γερμανίας περί τις εκατό χιλιάδες και τα ολοκαυτώματα ξεπερνούν κάθε όριο φαντασίας. Στη χώρα μας καταστράφηκε το 25% των κατοικιών, το 70% των λιμενικών εγκαταστάσεων, το 75% του εμπορικού στόλου, μεγάλο μέρος του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου και το σύνολο των σιδηροδρομικών γεφυρών και τούνελ. Παράλληλα δημεύτηκε το 80% των Μέσων Μεταφοράς και το 51% των Δημοσίων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων, ενώ η μικρή και φτωχή Ελλάδα υποχρεώθηκε να επωμιστεί το κόστος συντήρησης όχι μόνο των τριών στρατών κατοχής αλλά και την συντήρηση της στρατιάς του Ρόμελ. Το κόστος κατοχής για την Ελλάδα την περίοδο 41 – 42 αντιστοιχούσε στο 113% του ΑΕΠ την ίδια ώρα που σε άλλες χώρες όπως στην Ολλανδία και το Βέλγιο ήταν 18% και 24%. Μία στις δύο οικογένειας θρήνησαν θύματα κατά την διάρκεια του πολέμου και τη κατοχής ένας στους δέκα έλληνες υπέστη αναπηρία και το 75% των παιδιών υπέφερε από ασθένειες και μετά τον πόλεμο. Είμαστε όμως περήφανοι γιατί οι Χιτλερικοί δεν κατάφεραν να στρατολογήσουν Έλληνες ούτε για τα εργοστάσια τους ούτε για να πολεμήσουν τους συμμάχους. Το ατελείωτο μαρτυρολόγιο του λαού μας πρέπει να διδάσκετε στα σχολεία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης ούτως ώστε η νεολαία μας ως φυσικός συνεχιστής των παραδόσεων μας να γνωρίζει την αλήθεια και να μην επιτρέψει στην λησμονιά να δώσει την άδεια για να ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τα ίδια και ίσως πιο φρικαλέα εγκλήματα.
Σήμερα που από επίσημα χείλη έχει δηλωθεί ότι το ζήτημα των διεκδικήσεων από την Γερμανία αφού άνοιξε θα κλείσει ας διεκδικήσουμε λοιπόν ως κράτος το κατοχικό Δάνειο που υποχρεώθηκε η Ελλάδα να παράσχει και στην πορεία μετατράπηκε σε συμβατικό που συντηρητικές εκτιμήσεις ανέρχεται σε 45 δις ευρώ. Ας αξιώσουμε τις επανορθώσεις σε δημόσιες και ιδιωτικές υποδομές που υπολογίζονται σε 108,43 δις ευρώ χωρίς τους τόκους και ας απαιτήσουμε την άμεση επιστροφή των αρχαιολογικών μας θησαυρών σύμφωνα με έκθεση του Υπουργείου Παιδείας που συνέταξαν το 1946 οι κορυφαίοι Έλληνες αρχαιολόγοι με επικεφαλής το Χρήστο Καρούζο και το Μαρίνο Καλλιγά με τίτλο «Ζημία των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και του στρατού κατοχής» που σε οκτώμισι χιλιάδες τεμάχια υπολογίζονται τα κλαπέντα και που κοσμούν σήμερα τα γερμανικά μουσεία
Οργανωμένα πειθαρχημένα και ανυποχώρητα ας παλέψουμε για τα απαράγραπτα δικαιώματα του Ελληνικού λαού και χωρίς κανένα φόβο μαζί με τα α παιδιά μας τιμώντας τους ήρωες μας ας τραγουδήσουμε τους αθάνατους στίχους του Μπρεχτ:
Ο Φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
Καινούργια τάχα κάτι να μας φέρει
Τι κρύβει μες τα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
Και χάνονται βαθιά στα περασμένα
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
Μα όχι και το μίσος του για μένα.
Το φασισμό βαθιά κατάλαβε τον
"google ad"
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισε τον!
Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ αγέρι!
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θε ν΄ απλώσει σαν χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
Και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
Αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.
Σπύρος Δαράκης
(Ο κ. Δαράκης είναι πρώην Δήμαρχος Μηθύμνης, επί σειρά ετών κοινοτάρχης της μαρτυρικής Μαλαθήρου, εκπρόσωπος του Δήμου Κισσάμου στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων και χωριών Ελλάδας «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ» του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος)