Για τους ελαιουργούς … και όχι μόνο! Μήπως είναι καιρός να σοβαρευθούμε;

Του Κωνσταντίνου Χαρτζουλάκη *

Τα ελληνικά ελαιοτριβεία δεν έχουν εκσυγχρονιστεί, τη στιγμή που η ‘μάχη στο ευρωπαϊκό ράφι’ εντείνεται με Τυνησία, Πορτογαλία, Μαρόκο, Τουρκία, ακόμα και Ιορδανία. Αυτό επισημαίνει πρόσφατη μελέτη του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη.

Στην Ιορδανία, π.χ. οι οργανωμένες μονάδες, που το ελαιόλαδο προορίζεται για εξαγωγή εκσυγχρονίζονται συνεχώς για να πληρούν τις προδιαγραφές της ΕΕ και του IOC και φυσικά πιστοποίηση κατά τα πρότυπα ISO και HACCP. Επιπλέον δίνουν μεγάλη σημασία στην προστασία της ποιότητας.

Χρησιμοποιούν τις μυλόπετρες που εξασφαλίζουν μεγαλύτερη εξαγωγή των φαινολών που επηρεάζει θετικά την ποιότητα και διάρκεια ζωής του ελαιολάδου, την μάλαξη σε κενό αέρα ή με προσθήκη αζώτου για να ελαχιστοποιηθεί η οξείδωση των φαινολών, και οι ανοξείδωτες δεξαμενές αποθήκευσης είναι σε υπόγεια για εξασφάλιση σταθερής θερμοκρασίας γύρω στους 18 ⁰C, για να μην αλλοιώνονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου.

Και βέβαια δεν υστερούν στην τυποποίηση, αφού ακολουθούν την τελευταία τεχνολογία στην εμφιάλωση (σκούρες φιάλες, πλήρωση του κενού με άζωτο, κλπ) αλλά και τα εργαλεία του μάρκετινγκ. Και εξάγουν στη Ευρώπη, Αμερική, Καναδά, και Ιαπωνία.

Μήπως είναι καιρός να σοβαρευτούμε …….