Του δικηγόρου Ανδρέα Αναγνωστάκη
Την 22-10-2019, δημοσιεύτηκε στο ”agonaskritis.gr”, πόνημά μου, με τίτλο:
“Η μάστιγα της πατρικής αποξένωσης και οι Δικαστικές Αποφάσεις”.
Επικοινώνησε μαζί μας για σύμφωνη γνώμη, ο Πρόεδρος του Κινήματος “ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ στην Ελλάδα”, κ. Νίκος Σπιτάλας.
Μου εξέθεσε σκληρούς, αλλά νόμιμους και δίκαιους Αγώνες του, κατά του Συνδρόμου της Γονικής αλλοτρίωσης σε βάρος του πατέρα. Και το αντιστάθμισα με το “Σύνδρομο παράνοιας, της, χωρίς γάμο μητέρας και της χωρισμένης” που αυτόν τον καιρό, συνεχώς μελετώ και διαχειρίζομαι.
Επίσης, επικοινώνησε μαζί μας, πλήθος παθόντων. Κάθε ένας εξέθετε την περίπτωσή του. Και ζητούσε δημοσιοποίησή της.
Θεωρώ απαραίτητο να παραθέσω κάποια τέτοια, της οποίας έχω και ιδία αντίληψη:
Τέλος Δεκεμβρίου 2015, δημοσιεύτηκε Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που επέτρεψε την επικοινωνία πατέρα με τις δύο ανήλικες κόρες του, ηλικίας 8 και 4 ετών αντίστοιχα, ως ακολούθως:
Κάθε Πέμπτη της εβδομάδας από ώρα 17.00 έως 20.00 απογευματινή.
Κάθε δεύτερη και τέταρτη Κυριακή, κάθε μήνα, από ώρα 10.00 το πρωϊ έως 20.00 απογευματινή.
Κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και Καλοκαιρινές Διακοπές, διεύρυνε την επικοινωνία!
Κατά την παραπάνω Απόφαση, η παραλαβή και παράδοση των παιδιών από τον πατέρα, θα γίνονταν σε Αστυνομικό Τμήμα, Νομού Αττικής. Τούτο απέχει 5 πέντε περίπου χιλιόμετρα από την κατοικία του πατέρα. Χρόνος μετάβασης περί τα δεκαπέντε λεπτά. -Εύκολη και σύντομη διαδρομή-.
Το δεύτερο Πενθήμερο του μηνός Σεπτεμβρίου 2019, η Πρόεδρος Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου Αθηνών, με προσωρινή Διαταγή της, κατ’ Αίτηση της μητέρας, ανακάλεσε, την Διάταξη της παραπάνω Απόφασης, μόνο, περί την παράδοση και παραλαβή των παιδιών, στο άνω Αστυνομικό Τμήμα Αττικής.
Ορισε, να παραλαμβάνει και να παραδίδει αυτά ο πατέρας, σε Αστυνομικό Τμήμα απόμακρου Νησιού των Κυκλάδων, όπου φέρονταν, να μετακόμισε η μητέρα, ύστερα από δύο μετακομίσεις, σε δύο διαφορετικούς Νομούς της Αττικής, για απόκρυψη, -κατά τον πατέρα- των παιδιών, από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων, οι οποίες είχαν διαταχτεί δικαστικά, για “έρευνα των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών”.
Η επικοινωνία με τα παιδιά, διατηρήθηκε από την Προσωρινή Διαταγή, κατά τις ίδιες ημερομηνίες και ώρες, που όριζε η Απόφαση, που ανακλήθηκε.
Ετσι, ο πατέρας, στην πρώτη άνω επικοινωνία, πρέπει, κάθε Πέμπτη, να φεύγει από την κατοικία του, που είναι σε Δήμο της Αττικής και να πηγαίνει στο Νησί των Κυκλάδων, για να επικοινωνήσει με τα παιδιά του, από 17.00 μ.μ έως 20.00 μ.μ. Δηλαδή επί τρίωρο.
Για να φτάσει στο Νησί, πρέπει να πάρει το πλοίο από την Ραφήνα, που φεύγει στις 8.25 το πρωϊ, άλλως, αυτό που φεύγει, κατά τον χρόνο που είναι πλησιέστερος προς την ώρα της επικοινωνίας. (16.00).
Στην δεύτερη όμως αναχώρηση, δεν προλαβαίνει την επικοινωνία!
Στην δεύτερη άνω επικοινωνία, -κάθε δεύτερη και τέταρτη Κυριακή, από ώρας 10.00 έως 20.00- το πρώτο καράβι, φεύγει από την Ραφήνα ώρα 12.15. Την ώρα δηλαδή που έπρεπε να είχε αρχίσει η επικοινωνία. -Δύο ώρες και 15 λεπτά νωρίτερα-.
Την ώρα που θα έφτανε το καράβι στο Νησί, δεν την υπολογίζουμε!..
Όπως δεν υπολογίζουμε και την επιστροφή στην Ραφήνα από το Νησί, κατά την λήξη της επικοινωνίας που το καράβι έχει αναχωρήσει, από το Νησί.
Ομοίως δεν υπολογίζουμε τα “απαγορευτικά” κίνησης των καραβιών, όταν δεν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.
Τα ίδια ισχύουν περίπου και για τις υπόλοιπες ημέρες και ώρες των επικοινωνιών που όρισε η Προσωρινή Διαταγή. Δηλαδή Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαιρινές Διακοπές κ.λ.π.
Πέραν των παραπάνω αδυναμιών και δυσκολιών αυτής της επικοινωνίας, συντρέχει και ο οικονομικός παράγων.
Ο πατέρας, εμπορεύεται συνεταιρικά ανταλλακτικά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στο κέντρο της Αθήνας.
Τα εισοδήματα που κρίθηκε δικαστικά πως έχει, είναι 1.500 ευρώ κατά μήνα.
Καταβάλλει ανελλειπώς στα παιδιά με δικαστική απόφαση, διατροφή 490 ευρώ τον μήνα. Του μένουν 1.010 ευρώ το μήνα.
Με αυτά τα χρήματα, θ’ αντιμετωπίζει την επιβίωσή του, τα έξοδα της δουλειάς του, τα έξοδα μετάβασης, από την Αθήνα στο Νησί και αντίστροφα, τις διαμονές του στα Ξενοδοχεία του Νησιού, όταν δεν προλαβαίνει το καράβι της επιστροφής. Ή όταν έχει απαγορευτικό, ή απεργίες.
Η δουλειά του ακόμη, καταστρέφεται κυριολεκτικά, όταν την εγκαταλείπει για τις ασταθείς αυτές μετακινήσεις και τις διανυκτερεύσεις στα ξενοδοχεία.
Σε κάθε περίπτωση, “τα απαγορευτικά των απόπλων”, ένεκα έκτακτων καιρικών φαινομένων και τις Απεργίες των Θαλάσσιων μεταφορών, δεν μπορεί, να τ’ αντιμετωπίσει.
Ως τελευταίο, ενδεικτικά παραθέτω, πως, ο πατέρας την 5/10/2019 πήγε στο ΑΤ του Νησιού για να πάρει και να επικοινωνήσει με τα παιδιά του, κατά τους ορισμούς της Δικαστικής απόφασης.
Αυτά, συνοδευόμενα από την πρώην σύζυγό του και την “φίλη της δικηγόρο”, προσήλθαν στο Αστυνομικό Τμήμα.
Τα παιδιά, είχαν εκπαιδευτεί με υποβολές και επιβολές, -κατά τις διαπιστώσεις του πατέρα- ν’ αρνηθούν να τον ακολουθήσουν.
Και γενικά, να έχουν επικοινωνία μαζί του.
Το Αστυνομικό Τμήμα του Νησιού, χωρίς άλλο, “κατέγραψε” την άρνηση, στα Βιβλία Συμβάντων. Προφανώς, κρίνοντας την άρνηση των ανηλίκων, αυτόβουλη και ελεύθερη, κάθε υποβολής και επιβολής. Κατ’ αντιποίηση των Κοινωνικών και των Ψυχιατρικών Υπηρεσιών, που είναι αρμόδιες, για τέτοιες κρίσεις. Και αρμόζουσες αποκαταστάσεις!
Έτσι, ο πατέρας έφυγε με το κεφάλι σκυφτό και την καρδιά μαύρη, εντελώς άπρακτος…! Χωρίς μάλιστα να προλάβει, το επόμενο Καράβι της επιστροφής, από το Νησί στην Ραφήνα.
Δυστυχώς, ο πατέρας αυτός, με Δικαστική Διαταγή, αναγκάστηκε, “στ’ αδύνατα”!
Υποβλήθηκε σε οικονομική ασφυξία! Χωρίς αντίκρυσμα. Και εκτέθηκε στον έσχατο εξευτελισμό και στην έσχατη κακοποίηση της προσωπικότητάς του.
Υπ’ αυτά τα δεδομένα, που ενδεικτικά αναφέρονται, η ύπαρξη και η αξία του πατέρα, περιέρχονται και υποτάσσονται διαρκώς, σε “σκληρή βία”.
Και η ανατροφή και γενικά η ζωή των παιδιών, σε πατρική ορφάνεια. Με ανυπολόγιστες μελλοντικές συνέπειες γι’ αυτά.
Έχω στην διάθεση κάθε Αρμόδιου και βέβαια του Συμβούλιου Επιθεώρησης των Δικαστηρίων, κάθε Παραστατικό της Υπόθεσης.