«Από την αρχή της κρίσης, το 2011, έχασαν την ζωή τους περίπου 11.000 άτομα, αυτοκτόνησαν. Είναι μια μεγάλη πόλη, όχι ένα χωριουδάκι. Μια μεγάλη πόλη εξαφανίσθηκε από τον χάρτη, ο γιος μου ήταν ένας από αυτούς» δηλώνει στη συνέντευξη ο διοικητής του νοσοκομείου και προσθέτει: «Δεν ξέρω με ποιον τρόπο κάποιος μπορεί να εξηγήσει αυτό που συνέβη. Πολλά άτομα προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν, αλλά τους έσωσαν, ενώ δέκα χιλιάδες έχουν ήδη πεθάνει» προσθέτει.

«Τώρα οι τράπεζες άρχισαν να παίρνουν τα σπίτια μας. Πόσους άλλους νεκρούς χρειάζονται για να καταλάβουν;» αναρωτιέται ο Θεόδωρος Γιάνναρος, αναφερόμενος στα χρέη των πολιτών, που είναι αποτέλεσμα της κρίσης, και συμπληρώνει: «Αυτή είναι μια ερώτηση, στην οποία δεν είμαι σε θέση να απαντήσω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχουμε όλοι την ίδια καρδιά, το ίδιο χαμόγελο, τα ίδια λυπημένα μάτια των ανθρώπων του υπόλοιπου κόσμου, αλλά είμαστε τόσο κλειστοί μέσα στην Ευρώπη».

«Αν στην Γερμανία ένα σκυλί πεθάνει με άσχημο τρόπο, η είδηση προβάλλεται στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες. Είδατε να γίνεται αναφορά σε δέκα χιλιάδες άτομα που αυτοκτόνησαν; Δεν νομίζω, διότι αυτή τη στιγμή η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι τίποτα. Μπορώ μόνο να πω ότι ντρέπομαι που είμαι Ευρωπαίος» υπογραμμίζει στην συγκινητική του μαρτυρία ο διοικητής του νοσοκομείου Ελπίς.