Την 25η Μαρτίου ένας ανήλικος μαθητής με προβλήματα κίνησης, παρελαύνοντας σε αναπηρικό καροτσάκι, προέβη σε μία χαρακτηριστική κίνηση διαμαρτυρίας. Μούντζωσε τους επίσημους διαμαρτυρόμενος με αυτόν τον τρόπο στον κατακερματισμό και την διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους.
Μία πράξη που αποτυπώθηκε από τον φωτογραφικό φακό του Αγώνα της Κρήτης με αποτέλεσμα να εγείρει πολλές αντιδράσεις. Πολύς κόσμος ένιωσε ικανοποίηση από την πράξη του νεαρού ενώ κάποιοι άλλοι δυσανασχέτησαν και χαρακτήρισαν την πράξη του ως μη πολιτισμένη.
Ο νέος μαθητής, αργότερα, μέσω facebook, δικαιολόγησε την πράξη του λέγοντας ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πολλά, τα επιδόματα έχουν κοπεί, η ΕΛΕΠΑΠ οδηγείται προς διάλυση ενώ δεν διαφαίνεται κάποια διέξοδος από τα προβλήματα στο άμεσο μέλλον.
Αποτέλεσμα της φωτογραφίας που αναρτήθηκε πρώτα στο facebook ήταν μία σειρά σχολίων προς το πρόσωπο της κυρίας Κουρουπάκη η οποία αποτυπώνεται στην φωτογραφία καθισμένη σε μία λευκή πλαστική καρέκλα, με γυαλιά ηλίου να χειροκροτά τους παρελαύνοντες. Μία εικόνα που σε συνδυασμό με το πρόσφατο παρελθόν και τα δεινά μέτρα που πάρθηκαν και που θα παρθούν σε λίγους μήνες προκάλεσε την οργή του κόσμου η οποία φάνηκε και στα σχόλια που παρατέθηκαν.
Είναι δικαιολογημένη όμως αυτή η πράξη του νέου μαθητή; Στον καιρό της οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και αργότερα η κυβέρνηση συνεργασίας με επικεφαλής τον κ. Παπαδήμο, αποφάσισε ότι ο μόνος δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι το τσεκούρωμα μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών καθώς και η επιβολή δυσβάσταχτων φόρων και έκτακτων εισφορών ξεκινώντας πρώτα από τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα και οδηγώντας στον όλεθρο οικογένειες και ολόκληρες κοινωνικές ομάδες.
Η αντίθετη άποψη αφορίζεται διαρκώς και με κάθε ευκαιρία ως ανεύθυνη και επικίνδυνη, οι διαδηλώσεις διαλύονται χωρίς πολλές πολλές κουβέντες με την χρήση σκληρής βίας, τα αστυνομικά όργανα διολισθαίνουν του θεσμοθετημένου ρόλου τους, αφαιρώντας από πάνω τους τον παραμορφωτικό μανδύα που φορούσαν μέχρι τώρα, για να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, δηλαδή των υπερασπιστών ενός καθεστώτος που κατέλυσε την δημοκρατία και αδιαφόρησε για το σύνταγμα, λειτουργώντας σαν ανάχωμα και αμυντική προμετωπίδα μεταξύ των πολιτών και των πολιτικών.
Το κράτος δικαίου έχει χάσει πλέον κάθε έννοια ενώ οι πολίτες της χώρας νοιώθουν απομονωμένοι, αδύναμοι να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, έρμαια των καταστάσεων και υποχείρια των ορέξεων ενός συγκεκριμένου τραπεζικού οικονομικού μοντέλου με παγκόσμιες προεκτάσεις και ντόπιους υποστηρικτές.
Ταυτόχρονα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης βομβαρδίζουν τους πολίτες ασταμάτητα, τόσο ευθέως όσο και υποδορίως, με μηνύματα που περιστρέφονται γύρω από έναν συγκεκριμένο άξονα καλώντας μας ούτε λίγο ούτε πολύ να αμφισβητήσουμε, εμείς οι ίδιοι, συνειδητά, την κριτική μας ικανότητα, να αναρωτηθούμε για τα επίπεδα νοημοσύνης μας και να εμπιστευτούμε τυφλά το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο σαν μοναδικό όχημα που μπορεί να οδηγήσει σε βιώσιμη λύση εξόδου από την κρίση.
Το κατεστημένο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, προβάλλει διαρκώς τον εαυτό του, ως τη μοναδική λογική επιλογή σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται αλλά που τίποτα ουσιαστικά δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Η πρόοδος όμως (σε κάθε επίπεδο) είναι άγνωστη έννοια για τον τόπο αυτόν.
Η κυρία Κουρουπάκη, σαν λειτουργικό μέλος αυτού του σάπιου πλέον πολιτικού συστήματος που εδώ και δεκαετίες – όπως πλέον αποδεικνύεται και προς τον πιο δύσπιστο πολίτη – οδηγεί την χώρα στον κατήφορο, έκρινε σκόπιμο, μετά την δημοσιοποίηση της φωτογραφίας και την έντονη κριτική που δέχτηκε να “απαντήσει” στην φωτογραφία αυτή με…τις δικές της φωτογραφίες. Φωτογραφίες το ίδιο γλαφυρές αλλά αυτή τη φορά σκηνοθετημένες και στημένες. Προγραμματισμένες και με προσοχή σχεδιασμένες από αυτή και το επιτελείο της.
Στην φωτογραφία της παρέλασης ο πολιτικός στην πλαστική καρέκλα και η μούντζα προς το πρόσωπό το δικό της και των άλλων επισήμων αποτυπώνει σαν πίνακας την πραγματικότητα της χώρας. Μία μούντζα που απευθύνεται όχι μόνο στους παρευρισκόμενους στην παρέλαση επισήμους αλλά σε ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο.
Στις δικές της φωτογραφίες, η ίδια με ζωγραφισμένο χαμόγελο κατανόησης στο πρόσωπό της δίπλα στον νέο δοκιμαζόμενο οργισμένο μεν, μεταμελημένο δε μαθητή με το αβέβαιο μέλλον. Τα μηνύματα εδώ είναι ξεκάθαρα. Ο πολιτικός που καταλαβαίνει, ο πολιτικός που δεν φοβάται να εκτεθεί, ο πολιτικός που αγκαλιάζει τις ευαίσθητες πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες (όπως αυτή των αναπήρων), ο πολιτικός που δείχνει ανωτερότητα και…συγχωρεί. Στην ουσία όμως, ο πολιτικός που χρησιμοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις για την δική του προβολή, εν όψει και της εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου.
Σε ένα πραγματικό γεγονός, η κα. Κουρουπάκη δημιούργησε ένα εικονικό. Στην βίαιη πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες και τη μούντζα που της έδωσε ο μαθητής, η κα. Κουρουπάκη επέλεξε να καταστείλει, να εξουσιάσει και να αποκρύψει την πραγματικότητα με ένα χαμόγελο και μία αγκαλιά που επιζητούσε “σιωπή” εκ μέρους του μαθητή. Κι έτσι, η διαστρέβλωση της αλήθειας, ήθελε να ολοκληρωθεί ώστε να αντιστρέψει το αρνητικό προς αυτή κλίμα.
Οι πολιτικοί του μνημονίου δέχονται το δικαίωμα της κριτικής μεν αλλά την απορρίπτουν ως προερχόμενη από άσχετους, περιθωριακούς, επικίνδυνους και παραπλανημένους πολίτες που απλά ακολουθούν το κυρίαρχο ρεύμα, υπνωτισμένοι από ένα κοινωνικό συντονισμό που δεν έχει ουδεμία βάση στην λογική και την πραγματικότητα των καταστάσεων. Καταδικάζουν τις ρίψεις γιαουρτιών, τα φασκελώματα και τις αποδοκιμασίες ως βάρβαρη, απολίτιστη και αντιδημοκρατική πρακτική αλλά ούτε λόγος για τις δολοφονικές επιθέσεις νεοφασιστών σε πανεπιστημιακούς χώρους με τσεκούρια και στηλάρια ενώ κωφεύουν χαρακτηριστικά μπροστά στις στρατιές των περιφρονημένων και δυστυχισμένων πολιτών που δέχονται την βία των πράξεων και αποφάσεων τους καθημερινά.
Γιατί βία είναι και (μεταξύ πολλών άλλων) οι μισθοί βουλγαρίας, οι ανύπαρκτες κοινωνικές παροχές, η εργασιακή βαρβαρότητα, η πολιτική ανελευθερία, η δυσβάσταχτη φορολογία, η κρατική τρομοκρατία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι μονόδρομος σου λένε. Συμβιβάσου με τα δεδομένα και ξεκίνα να ενσωματώνεσαι στις δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου οικονομικού συστήματος το οποίο πλέον αποκτά ξεκάθαρα χαρακτηριστικά απολυταρχικού καθεστώτος. Αν δεν συμβιβαστείς με τα παραπάνω, θα ρθούμε σπίτι σου για να στο εξηγήσουμε αφού πρώτα σου αφαιρέσουμε το δικαίωμα σε μία αξιοπρεπή ζωή και θα τραβήξουμε και φωτογραφίες ώστε να θολώσουμε τα νερά και να επηρεάσουμε την ευμετάβλητη και ζαλισμένη πολιτικά μάζα. Ή τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν.
Ζούμε στον καιρό της κατάπτωσης κάθε ιδανικού, αξίας και χώρου. Κατάπτωση στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία, στους κινηματικούς χώρους, στο ήθος, την ανθρωπιά. Κατάπτωση στο πνεύμα, κατάπτωση πολιτιστική, κατάπτωση στην παραγωγή, κατάπτωση οργανωτική, κατάπτωση ηθική, κατάπτωση αξιακή. Κατάπτωση στον χώρο της υγείας και της παιδείας. Κατάπτωση στο νόημα των εννοιών. Κατάπτωση στα πάντα. Ένας αχταρμάς, επιεικώς χαρακτηριζόμενης μετριότητας. Μία ανούσια παρουσία ανθρώπων και θέσεων χωρίς προσανατολισμό ξεκάθαρο, χωρίς νόημα, χωρίς κανένα ανθρωποκεντρικό όραμα και στόχο. Μία παρωδία τρόμου που προκαλεί κλαυσίγελο μέσα σε ένα δραματικό περιβάλλον που όμως αποτελεί την πραγματικότητα και όχι μυθοπλασία.
Οι κολασμένοι αυτής της χώρας, στην εποχή της γενικής κατάπτωσης των πάντων δεν έχουν πλέον πολλά περιθώρια αντίδρασης. Σπασμωδικά, απομονωμένοι και ατομικά, διαμαρτύρονται με όποιο τρόπο μπορούν – μέσω μίας οπισθοχωρούσας πορείας συνεχιζόμενων ηττών – μιας και στο ανθρώπινο είδος αρέσει να εκφράζεται και να εκφράζει τις ανησυχίες του, να υπερασπίζεται και να αγωνίζεται για το δίκαιο, όπως το αντιλαμβάνεται και όπως διαμορφώνεται μέσα από τις κοινωνικές συνθήκες.
Κανείς δεν προσέχει τι κάνεις, μέχρι κάτι να κάνεις. Μέχρι να σηκώσεις το κεφάλι και να πεις: “ως εδώ κουφάλες, θέλω να ζήσω”. Έτσι και ο νέος της παρέλασης με τα κινητικά προβλήματα, εξέφρασε την δυσαρέσκεια του, απέναντι σε όλα τα παραπάνω με την μούντζα.
Τί είναι όμως η μούντζα και γιατί θεωρείται απολίτιστη μορφή διαμαρτυρίας όταν στην πραγματικότητα είναι η πλέον κατάλληλη χειρονομία που αρμόζει κατάλληλα στο διαλυμένο πλέον και σάπιο πολιτικό κατεστημένο;
Η χρήση της μούντζας ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, και συγκεκριμένα σε μία ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο. Η κίνηση εκφράζει βαριά περιφρόνηση, μαζί δε και κατάρα για αποπομπή και εξαφάνιση. Είναι η πιο ήπια μορφή διαμαρτυρίας και αν δεν ταιριάζει σε μία εκδήλωση όπως την παρέλαση μίας εθνικής επετείου τότε καλό θα ήταν να το σκεφτόντουσαν νωρίτερα, πριν δηλαδή αποφασίσουν να την ξεφτιλίσουν οι ίδιοι οι πολιτικοί της χώρας μας με τις αποφάσεις τους, δηλαδή τους ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες, τους ασφαλίτες με πολιτικά στους γύρω χώρους, τα πογκρόμ συλλήψεων δίχως κανένα κατηγορητήριο, την απροκάλυπτη βία, το κλίμα τρομοκρατίας απέναντι σε γονείς και άλλους παρευρισκόμενους. Μία κλειστή παρέλαση για να… “χαρούν” οι επίσημοι.
Έχει τεράστια σημασία, ο τρόπος με τον οποίο ορισμένοι πολιτικοί του τόπου μας και συγκεκριμένα η βουλευτής ΠΑΣΟΚ Χανίων, Λίτσα Κουρουπάκη, επέλεξε να αντιδράσει. Κάθε δράση μπορεί να οδηγήσει σε αντίδραση και αν χαρακτηρίζουμε και κρίνουμε την δράση χρήσιμο είναι να κάνουμε το ίδιο και για την αντίδραση.
Αν η δράση του νέου χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως ανώριμη, βάρβαρη και επικίνδυνη για την δημοκρατία μας [sic!] τότε πώς θα πρέπει να χαρακτηριστεί η πράξη της κυρίας Κουρουπάκη να επισκεφτεί τον νέο στο σπίτι του, στον ιδιαίτερο χώρο του αφού πρώτα αυτός είχε δεχτεί κάθε μορφή πίεσης από το σχολικό του περιβάλλον, τον κοινωνικό του περίγυρο, το πολιτικό κατεστημένο, το γενικότερο κύκλωμα υπερασπιστών ενός σάπιου πολιτικού και κοινωνικού πλαισίου; Ενός πλαισίου που αγκαλιάζει την αδιαφορία, χαιρετά την καταστολή, κλείνει τα μάτια στην ακροδεξιά, συνεργάζεται με τους καταπιεστές στο όνομα μίας υποσχόμενης ανάπτυξης και μίας προσωπικής διαστροφής με εγωιστικά χαρακτηριστικά και μακιαβελίστικη λογική.
Αν η μούντζα είναι το πρόβλημα, τότε τί είναι η τρομακτική στατιστική άνοδος στον αριθμό των ανέργων, το διογκούμενο κύμα αστέγων και το δικαιολογημένο αίσθημα αδιεξόδου; Η κυρία Κουρουπάκη επέλεξε συνειδητά να απαντήσει στους χαρακτηρισμούς που δέχτηκε με αυτόν τον τρόπο. Επισκέφτηκε τον νέο στο σπίτι του. Για να συζητήσει ή για να νουθετήσει; Για να ενημερωθεί ή για να ενημερώσει; Για να ακούσει ή για να ακουστεί; Για να προβάλει ή για να προβληθεί; Από πραγματικό ενδιαφέρον ή από εγωιστική μικρότητα;
Ήθελε να ενημερωθεί για τις δυσκολίες που περνάει ο νεαρός; Της είναι δύσκολο να αντιληφθεί την πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία; Σαφώς και όχι. Η κα. Κουρουπάκη γνωρίζει πολύ καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νέος και κάθε νέος αυτής της χώρας και γνωρίζει ακόμα καλύτερα ότι όση φιλανθρωπία κι αν τυχόν δείξει τώρα, το μέλλον του νέου διαγράφεται δυσοίωνο ενόψει και των νέων μέτρων.
Επέλεξε να σκηνοθετήσει και να αποθανατίσει την μοναδική αυτή στιγμή με φωτογραφίες τις οποίες ανάρτησε στο προφίλ της στο facebook αλλά και να σχολιάσει με ύφος εκδικητικό αποζητώντας να έχει τον τελευταίο λόγο με τα παρακάτω λόγια σε τοίχους άλλων στο fb: “Η “ΜΟΥΛΑΡΑ” ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ” απαντώντας έτσι στον ίδιο χαρακτηρισμό. Πόση αλαζονεία…
Οι φωτογραφίες πρέπει να ειδωθούν η μία απέναντι στην άλλη. Άλλωστε, γι αυτό έσπευσε να φωτογραφηθεί. Για να γίνει η σύγκριση και να βγει “νικήτρια”. Ατυχής στιγμή για την κα. Κουρουπάκη. Μία στιγμή που δείχνει σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια την μικροψυχία και πανικό των πολιτικών μας. Το ήθος τους και την καλλιέργειά τους. Το πόσο ικανοί είναι όταν πρόκειται να σκαρφιστούν τρόπους προσωπικής τους προβολής για εκλογικούς λόγους χρησιμοποιώντας ανθρώπους ως όχημα για την δική τους επανεκλογή. Το πόσο ανίκανοι είναι να απαντήσουν στα πραγματικά προβλήματα και να δώσουν λύσεις που θα ανακουφίσουν τους πολίτες υιοθετώντας μία αληθινά υπεύθυνη στάση και όχι απλά κινήσεις εντυπωσιασμού και πράξεις κενές από ουσία.
Εξάλλου αν η κυρία Κουρουπάκη θέλει να δείξει την μεταμέλεια της απέναντι στον νέο μπορεί να το δείξει με τις πράξεις της. Όπως αναφέρει ένας διαδικτυακός φίλος στο προφίλ της, οι πράξεις, είναι οι πιο αποστομωτικές απαντήσεις στους κακοπροαίρετους! Ακολουθήστε την συμβουλή αυτή κα. Κουρουπάκη. Υπάρχουν επιλογές. Αν δεν μπορείτε να καταψηφίσετε τα μνημόνια και τα νέα μέτρα που έρχονται και τα οποία θα οδηγήσουν σε ακόμα δυσμενέστερη θέση τον νέο με τον οποίο αγκαλιαστήκατε και χαμογελάσατε πλατιά στον φακό, μπορείτε να παραιτηθείτε από την θέση σας. Είναι κι αυτή μία επιλογή η οποία έχει το νόημά της.
Aν περνάς μέσα από την κόλαση, συνέχισε να περπατάς έλεγε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ αλλά η κόλαση φαίνεται να διαθέτει μόνο πύλες εισόδου. Η έξοδος ακόμα άγνωστη. Κι αν δεν μπορείς να βγεις από αυτή, προς το παρόν τουλάχιστον φρόντισε να απαλλαγείς από κάθε λογής σατανάδες, δαιμόνια και τρομακτικές σκιές.
Το δόντι που έχει σαπίσει σφραγίζεται ή αφαιρείται. Εσείς κυρία Κουρουπάκη, το ξέρετε καλύτερα απ’ όλους.