Όταν ένα μέσο ενημέρωσης, όπως ο ΚΡΗΤΗ TV 1 – ο πρώτος ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός της Κρήτης – και ο ΚΡΗΤΗ FM 101.5, οδηγούνται, μεθοδευμένα όπως δείχνουν τα γεγονότα, στο χείλος της καταστροφής, αρκετές εικασίες μπορούμε να κάνουμε.Πιθανόν κάποιοι ενοχλούνται ιδιαίτερα από τον αντιμνημονιακό λόγο που τα μέσα αυτά αρθρώνουν, ειδικά από τότε που η χώρα μας τέθηκε κάτω από το ειδικό καθεστώς της τρόικας και της μνημονιακής αγχόνης.
Ακόμα πιο πιθανό να βολεύει, ιδιαίτερα ενόψει της διόγκωσης του κύματος αγανάκτησης από τις μνημονιακές πολιτικές και τα νέα μέτρα που έρχονται, η συγκέντρωση της ενημέρωσης σε λίγα χέρια, η μετατροπή δηλαδή της ενημέρωσης σε «ενημέρωση».
Ο βαθμός στον οποίο πλήττονται τα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) της Περιφέρειας από την οικονομική κρίση, εντείνεται με αποτέλεσμα όσα από αυτά τα μέσα προσπαθούν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους από κέντρα εξουσίας και να κρατηθούν μακριά από τις γνωστές λογικές της «πληρωμένης δημοσιογραφίας» να κινδυνεύουν καθημερινά με φίμωση.
Πέρα από τις θέσεις εργασίας που χάνονται κάθε φορά που μια περιφερειακή εφημερίδα ή ένας περιφερειακός (και όχι μόνο) σταθμός βάζει αναγκαστικά λουκέτο, υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα δημοκρατίας που εκκρεμεί πίσω από το ζήτημα της ενημέρωσης (και όχι της «ενημέρωσης»).
«Κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας». Και το λέμε αυτό γιατί την ίδια ώρα που ένας περιφερειακός σταθμός βρίσκεται αντιμέτωπος με την «παράξενη» άρνηση της ΔΕΗ να προχωρήσει σε διακανονισμό χρεών (κάτι που γενικά είναι πολύ σύνηθες και έχει επανειλημμένα συμβεί στο παρελθόν), οι καταγγελίες για χαριστικές συμπεριφορές της ΔΕΗ απέναντι σε ημέτερα (;) ΜΜΕ περνούν απαρατήρητες.