Επιστολή: “Αντί το κράτος να κάνει υποδομές και να ενθαρρύνει το λαό να οικοδομεί σε άγονα μέρη, του επιτρέπει στα γόνιμα και του χαρακτηρίζει δασικό τα βράχια”

Αγαπητέ κ.Αγγελάκη,

Με αφορμή την ανάρτηση δασικών χαρτών και την ταλαιπωρία που δέχονται οι πολίτες για να σώσουν τα χωράφια τους, έχω να πω τα εξής:

Ένα σοβαρό κράτος δεν επιτρέπει να κτίζονται οι κάμποι, αλλά επιτρέπει τη δόμηση σε άγονα μέρη όπως λόφους, βουνά.

Φέρνω για παράδειγμα κακής πολιτικής τον κάμπο μεταξύ Σούδας – Χανιά.

Ο κάμπος αυτός είναι εύφορος, στο ένα μέτρο οταν σκάψεις, αντλείς νερό. Είναι δίπλα στο λιμάνι, άρα ελάχιστα μεταφορικά για τα αγροτικά προϊόντα προς Πειραιά.

Ετσι αντί να απαγορεύεται η δόμηση, έχει σχεδόν ενωθεί με την πόλη των Χανίων η Σούδα. Χάνεται λοιπόν πολύτιμος χώρος καλλιέργειας, σημαντικό για τη τοπική οικονομία.

Αντίθετα, απαγορεύεται η οικοδόμηση στους βράχους πάνω στο βουνό όπως η Μαλάξα, γιατί έχει χαρακτηριστεί δασικό χωρίς κανένα δέντρο. Αν ήταν δάσος με δέντρα το υποστηρίζω, όμως εδώ άντε να υπάρχει κανένας πρίνος ή ασπάλαθος.

Ποιο το όφελος; Αντί το κράτος να κάνει υποδομές και να ενθαρρύνει το λαό να οικοδομεί σε άγονα μέρη, του επιτρέπει στα γόνιμα και του χαρακτηρίζει δασικό τα βράχια. Τραγελαφικό δεν είναι;

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Μιχαήλ Γ. Κελαϊδής.