Κανένα;
-Άνεργε νέε με το επίδομα ανεργίας το οποίο μοιάζει ποσοτικά πλέον με μεταλάβωση και για ελάχιστους δικαιούχους ένεκα του κατακρεουργήματος από τις περικοπές που επιβάλλουν οι ιεροεξεταστικές επιτροπές και των αμερικανόφρονων εγκεφάλων του ΔΝΤ (και αφεντικών των Ράμπο), πόσο ωφελήθηκες από την επίσκεψη του αεροπλανοφόρου με το προκλητικό ψευδώνυμο «εκδικητής»;
Τίποτα;
– «Τυχερέ» εργαζόμενε που δουλεύεις ή μάλλον ορθότερα απασχολείσαι ακατοχύρωτα εξαιτίας των προσταγών ντόπιας κεφαλαιοκρατίας, ΕΕ και Λαγκάρντ (και αφεντικού των Ράμπο) σε ένα εργοδοτικό καθεστώς που ερωτοτροπεί ολοένα και περισσότερο με τις εποχές του δουλοκτητικού σταδίου, πόσο βελτιώθηκε η θέση σου από το ασύδοτο αλώνισμα σαν στο σπίτι τους που διαρκώς και πυκνώνει το πρόσφατο διάστημα και τον ατιμώρητο βανδαλισμό των χιλιάδων μισθοφόρων στη σύγχρονη Τρούμπα;
Καθόλου;
– Μικρομαγαζάτορα που αγκομαχείς καθημερινά και βουλοπλέεις για οριακή επιβίωση καρκινοβατώντας μέσα σε μια τρικυμία μνημονιακής αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, σύνθλιψης από τα μεγαθήρια του κλάδου και φοροεξοντωτικών μέτρων που η αδηφαγία της τοκογλυφικής συγχορδίας των δανειστών απαιτεί (οι υπερατλαντικοί πιστωτές είναι μάλιστα αφεντικά των Ράμπο) πόσο ανάσανες από την μετατροπή του τόπου μας όχι μόνο σε πολεμικό εφαλτήριο αλλά και σε βέβηλο αναψυκτήριο και χαμαιτυπείο τους;
Στο παραμικρό;
– Αγρότη που διαρκώς αντικρίζεις κατάματα το ξεκλήρισμά σου λόγω της ανάλγητης πολιτικής των ιμπεριαλιστών ΕΕ και ΗΠΑ και την παραγωγική ερήμωση της υπαίθρου γιγαντώνοντας τη διατροφική εξάρτηση από τις πολυεθνικές του χώρου (και αφεντικά των Ράμπο) πόσο ανακουφίστηκες με την απόβαση των φουσάτων των διεθνών δημίων;
Ούτε δεκάρα;
– Φοιτητή και απόμαχε της δουλειάς, εσάς που τα δικαιώματα σας κρίνονται από τις παγκόσμιες παρασιτικές βδέλλες (και αφεντικά των Ράμπο) επιζήμιες, καταχρηστικές και αντιαναπτυξιακές δαπάνες καταντώντας έτσι τη μόρφωση ταξικό προνόμιο των λίγων, τη σύνταξη οβολό ζητιανιάς και ετοιμοθάνατη την δωρεάν περίθαλψη, πόσο βελτιώθηκαν οι όροι αυτοί με τον ερχομό των εκτελεστικών αποσπασμάτων μονάχα λίγων (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ψυχών;
Χειροτέρεψαν κιόλας;
– Καημένη ιερόδουλη, όπου πάνω στο κορμί σου ξέσπασε ότι ζωώδες ένστικτο των αμερικάνων στρατιωτών δεν εκτονώθηκε και εξαντλήθηκε σε δολοφονική μανία κατά των πέριξ λαών και τους περίσσεψε σαν γενετήσια ορμή, πόσο σε ελέησαν οι προαγωγοί σου;
Ψίχουλα;
– Τότε λοιπόν αφού η ορδή των πραιτοριανών ολωσδιόλου δεν τονώνει την οικονομία της πόλης μας η οποία ασφυκτιά και βαθμιαία νεκρώνεται υπό το βάρος των εντολών των βαρβαρικών αφεντικών των Ράμπο, γιατί βάλθηκαν τόσοι παράγοντες με πρωταγωνιστή τον αντιπερειφερειάρχη να διατείνονται περί του αντίθετου; Παρουσιάζοντας τους σαν καλούς μάγους, όπου με τα πολύτιμα δώρα τους θα αναζωογονήσουν την κατάσταση, την οποία οι προϊστάμενοι τους όμως συστηματικά επιδεινώνουν; Μέχρι και τα χρυσοποίκιλτα και έως κραιπάλης παραχορτασμένα ιερατικά άμφια έστερξαν την προσπάθεια εξωραϊσμού και καθαγίασης των «ευλογημένων» Νατοϊκών εγκληματιών με τη διαφήμιση της λειτουργίας του ΚΕΝΑΠ.
Τι αποβλέπουν και που στηρίζονται; Γιατί η βοούσα αλήθεια παραχαράσσεται; Πριν μερικά χρόνια όταν το αντιιμπεριαλιστικό και αντιβασικό κίνημα είχε μια αξιοπρόσεκτη συγκρότηση και παρουσία πετώντας αυθόρμητα και με «ασήμαντη» αφορμή στο λιμάνι τους αμερικάνους, θα τολμούσαν άραγε όλοι αυτοί οι αναίσχυντα επίγονοι των κοτζαμπάσηδων και του Τσολάκογλου να συμμετέχουν ωμά σε μια αντίστοιχη γκεμπελική εκστρατεία βιασμού και αντιστροφής της πραγματικότητας και εξύμνησης των δυναστών της ανθρωπότητας;
Αξιοποιείται δυστυχώς το ευνοϊκό κλίμα της περιόδου, που στη σφυρηλάτηση του συνέδραμε αρκούντως και η για πρώτη φορά ανάληψη καθηκόντων διαχείρισης του εξαρτημένου και βαθειά κρισιακού ελληνικού αστισμού από την προδοτική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μισοάδειοι από διαδηλωτές και απεργούς δρόμοι επιτρέπουν στην κυβέρνηση να χλευάζει δίχως συστολή τις εργατολαϊκές μάζες ισχυριζόμενη πως τα κλιμακούμενα μέτρα εξαθλίωσης των αποσκοπούν στην ευημερία τους. Φτάνει επίσης στην ασύλληπτου βαθμού ειρωνεία προς τον λαό να παιανίζει θριαμβευτικά για την επάνοδο στην Αθήνα των θεσμικών όρνεων, σκοπός των οποίων είναι η εκ του σύνεγγυς σχεδιασμός και εποπτεία ρημάγματος κάθε απομειναριού παλιότερων κατακτήσεων ή να εκχωρεί απροκάλυπτα και καμαρωτά ο Καμένος την κατατραυματισμένη εθνική κυριαρχία στους αμερικάνους πάτρωνες.
Από κοντά δε συναγωνίζεται εμετικά με αναπτερωμένο αντεργατικό μίσος και ο Άδωνης διαλαλώντας στην αλλοδαπή τη δελεαστικότατη φτήνια της εργατικής δύναμης και της απαξιωμένης περιουσίας της χώρας μας καλώντας το αρπακτικό σκυλολόι των επενδυτών να ορμήσουν με λύσσα σε πρωτοφανή λεηλασία και εκμετάλλευση. Πέραν λοιπόν της κατασταλτικής πρακτικής με τη βιομηχανία δικαστικών διώξεων και την εμπέδωση μιας βαριά αντιδημοκρατικής αύρας και χαλαρώνοντας προσεκτικά το λουρί που συγκρατεί τον φασιστικό κέρβερο το σύστημα και οι ποικίλοι απολογητές και θεραπαινίδες του αποδύονται μιας πανούργας επιχείρησης εγκαθίδρυσης ενός ιδιαίτερου αντιδραστικού ιδεολογικού πλαίσιου.
Εκείνου που κεφαλαιοποιεί και ατσαλώνει τις απανωτές νίκες των εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών της εργατικής τάξης και των πλευρικών στρωμάτων (καθότι ξέρουν πως η πλάστιγγα των συσχετισμών ποτέ στην ιστορία δεν μένει αταλάντευτη και ότι βίαια αποσπούν, μπορούν να το ξαναχάσουν, χάνοντας μαζί πιθανόν και το όλον τους) επιδιώκοντας να τις διευρύνει ίσαμε τις μεσαιωνικές εσχατιές και ακόμη οπισθοδρομικότερα. Αναγκαίο εργαλείο αυτού του επιτελικού εγχειρήματος είναι και ο διαποτισμός των καταπιεζόμενων με την ανόητη, την παντελώς σαθρή αντίληψη ότι ο αγάς με τη σφαγή τους σώζει. Απόρροια άλλωστε αυτής της συλλογιστικής είναι η άποψη, που δειλά αλλά και με θρασύτητα ξεπροβάλλει σε χανιώτικα και αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης, πως οι επικεφαλής των επιδρομέων του τερατόπλοιου ενώ μας στραγγίζουν στυγνά και σε υπερθετικό βαθμό μέσω ΔΝΤ, την ίδια ώρα μας «πλουτίζουν» με τα πενιχρά πορνοδολάρια τους. Μόνο που η πρόσθεση στο πουγκί είναι μηδαμινή και η αφαίρεση αστρονομική.
Βασικό συστατικό συνάμα είναι η παγίωση της πεποίθησης πως αυτή η κοινωνία της μεσουρανούσας αδικίας παρότι μη ιδεατή αποτελεί και την αποκλειστική επί γης βιώσιμη υπόσταση. Η ελπίδα του εναλλακτικού στέρεψε και όλα πρέπει να εναποτεθούν και αφεθούν μοιρολατρικά στην ανεμπόδιστη ροή αυτού του άθλιου συστήματος. Πασχίζουν δηλαδή να εδραιώσουν την ιστορική αποδοχή της μονοκρατορίας καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού σε βάρος αντίθετων ουτοπικών οραματισμών. Άρα οφείλουμε να υποκλιθούμε και υποστούμε τις φρικτές συνέπειες (συμπεριλαμβανομένων και των μνημονιακών) ενός κράτους ανισότητας, σκληρό και άκαμπτο θεματοφύλακα των συμφερόντων της δικτατορικής μειοψηφίας των μπουρζουάδων και φυσικότατα μιας εξεζητημένης υποτέλειας.
Βέβαια σε διαφορετικό μήκος κύματος αλλά στην ίδια συχνότητα εκπέμπουν και αριστερές φωνές που σε τελική ανάλυση δυστυχώς συνεπικουρούν αυτή την ιδεολογική στόχευση προτείνοντας είτε τον ανατρεπτικό επαναπρογραμματισμό των ακέραιων καπιταλιστικών δομών (αντί της συθέμελης σάρωσης των) ή την κοινοβουλευτική επιβολή λαϊκής εξουσίας επάνω στην ανέπαφη εκείνη των τυράννων!
Οπότε, επανερχόμενοι στο προηγούμενο ζήτημα διαχέεται ενορχηστρωμένα προφανώς η θέση πως ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επί του προκείμενου δεν είναι μια χάρτινη και αιμοδιψής τίγρης, αλλά μία ακαταμάχητη μεν, πλην όμως και καλοκάγαθη οντότητα που κόπτεται για την παγκόσμια ασφάλεια, τον αφανισμό του τζιχαντισμού και επιπρόσθετα μας τονώνει οικονομικά.
Παρεμπιπτόντως δε και για το αστείο δε της υπόθεσης αγωνιά κιόλας η ΝΑΣΑ για την ύπαρξη εξωπλανητικής ζωής σε επτά εντοπισμένα διαστημικά σώματα, όταν καταντά κόλαση πείνας, πολέμων και δυστυχίας την υφήλιο και απειλεί ένεκα της φρενίτιδας του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού να εξαϋλώσει τη γνωστή εδώ και εκατομμύρια χρόνια δική μας ανθρώπινη ζωή μέσω ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος. Αναμέτρηση των σφετεριστών της υδρογείου στην οποία η Ελλάδα και ειδικότερα ο νομός μας με τις βάσεις Ακρωτηρίου – Σούδας παίζει σημαίνοντα ρόλο. Αφού έχει την γεωγραφική κατάρα να βρίσκεται σε ένα από τα πιο κρίσιμα επίκεντρα της γεωπολιτικής και στρατηγικής σύγκρουσης όχι μόνο ανατολής (Ρωσία κυρίως παναπεί, παρόλο που ο Τραμπ ίσως σχεδιάζει κατεβάζοντας την αντιπαράθεση ένα σκαλί χαμηλότερα, να την εξυψώσει εν συνεχεία πολλά παραπάνω) -δύσης αλλά και ενδοδυτικής (ήτοι αμερικανοευρωπαϊκής).
Οι Αμερικάνοι λοιπόν είναι φονιάδες αδελφών, του μόχθου μας ληστές. Δεινών γονιοί, ποτέ της προκοπής υπερασπιστές. Δεσμώτες είναι κι όχι λυτρωτές. Άγγελοι πάντα συμφορών. Εμπρηστές και διόλου ειρηνοποιοί. Σκοτώνουν αλύπητα και κάνουν μάνες δίχως γιούς, λαούς χωρίς πατρίδες και πρόσφυγες πνιγμένους. Κλέβουν το ψωμί μας και δεν μας θρέφουν. Ρίχνουν λάδι στη φωτιά των αντιθέσεων που σιγοκαίει αναμεταξύ των Ελλήνων και Τούρκων μεγαλοαστών κινδυνεύοντας να παρασύρουν τους λαούς μας σε ένα λουτρό αίματος. Παρόλο που όχι μόνο δεν έχουμε διαφορές, μα τουναντίον μας ενώνουν οι κοινοί ταξικοί αντίπαλοι δίπλα στο Αιγαίο και των ιμπεριαλιστών μακρύτερα.
Για άλλη μια φορά η Πρωτοβουλία Αντίστασης δραστηριοποιήθηκε και κατάγγειλε την έλευση του πυρηνοκίνητου σκάφους που κουβαλά τον θάνατο με κοινές παρεμβάσεις συνεργαζόμενη με διάφορες συλλογικότητες . Οπωσδήποτε με μια μαζικότητα παράταιρη των απαιτήσεων της δύσκολης περιόδου. Όμως η πλήρης απραξία θα ήταν απείρως τραγικότερη, ενώ συχνά το πολυπληθές αρχίζει κοπιαστικά από το λίγο. Ξανά και για το θεαθήναι εμφανίστηκε με λίγες δεκάδες διαδηλωτές και η εκδοχή της περιχαρακωμένης αριστεράς με τις αναμφίβολα ασύγκριτα περισσότερες δυνατότητες και περιφρονώντας την αναγκαιότητα της πιο ενιαιοποιημένης αποτελεσματικής απάντησης σε αυτό το περιστατικό και παράλληλα της ανάπτυξης ενός συσπειρωτικού και σταθερού αντιιμπεριαλιστικού ρεύματος στο νησί μας αλλά και ευρύτερα με κάθε διαθέσιμη δύναμη.
Πίσω όμως από την απόπειρα των λακέδων των Αμερικάνων να μας πείσουν ότι αυτοί οι κανίβαλοι νοιάζονται για το καλό μας, κρύβεται ξεκάθαρα ο απέραντος φόβος τους. Υπολογίζουν με άκρα προσοχή και επιστημονισμό τη δυσαρέσκεια και οργή μας. Αυτήν όμως που όπως εξυπακούεται έχει συγκρότηση, μαζικότητα και ρωμαλεότητα. Για αυτό ισχυρίζονται οι δοσίλογοι πως μεριμνούν οι εντολείς τους για την πρόοδο μας. Ειδάλλως ούτε καν θα έμπαιναν σε αυτόν τον κόπο να ασπρίσουν το άραχλο και το κατάμαυρο.
Οι Κρητικοί, ο λαός μας γενικά ξέρουν καλά. Ότι κέρδισαν, το κατάκτησαν με την πάλη τους. Δεν άπλωσαν ντροπιασμένα το χέρι τους ζητιανεύοντας φιλοδωρήματα από τους κατακτητές, ανάβοντας τα κόκκινα φανάρια και ικετεύοντας την επιείκεια σαν αντάλλαγμα για την υποταγή τους. Αγωνίστηκαν με θυσίες ενάντια τους υψώνοντας τη γροθιά τους και διεκδικώντας τη λευτεριά και την ευημερία που μας στερούν. Σε κάθε ελλιμενισμό πλοίων της καταστροφής διαρκώς θα βροντοφωνάζουν ακούραστα και πιο θυμωμένα: ΕΞΩ ΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ. Γιατί όλο και πιο πολύ η φτώχεια που προξενούν θα γονατίζει περισσότερο και θα κλωθογυρίζει συνάμα και ο κίνδυνος για πολεμικές περιπέτειες.
Αγωνίστηκες; Πόσα εξασφάλισες; Πέτυχες κάτι, αλλά σου λείπουν και άλλα; Τότε πάλεψε μέχρι τέλους για να έχεις ότι σου ανήκει και ότι δημιουργείς, όλα δικά σου.
Καπετανακης Μ, μέλος της Πρωτοβουλίας Αντίστασης Χανίων
