Ευρωεκλογές 2019… Όραμα… Ανατροπές

Γράφει o Βαγγέλης Πάλλας *

Οι προφήτες και οι ποιητές λένε ότι βλέπουν οράματα. Τα βλέπουν στον ύπνο τους και άλλοτε στον ξύπνιο τους. Στην πραγματικότητα όμως όραμα είχαν και έχουν πάντα όλοι οι άνθρωποι.

Εμείς, οι απλοί άνθρωποι δεν οραματιζόμαστε τίποτε διαφορετικό, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τα οράματα των απλών ανθρώπων. Όραμα έχει ο καθένας, ακόμα και όταν δεν το συνειδητοποιεί. Καθένας το βαφτίζει ανάλογα με το πρόβλημά του.

Το όραμα και ο αγώνας μας πρέπει να είναι ταυτόχρονα τοπικός και διεθνής. Το σχέδιο της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, αλλά και της ακροδεξιάς είναι η εκμετάλλευση της κρίσης. Η απειλή της ακροδεξιάς ρητορικής για τους ευρωπαϊκούς λαούς είναι πλέον πιο ορατή από το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου. Η ακροδεξιά σε όλες τις μορφές, από την φασιστική μέχρι την πιο θεσμική, επιχειρεί μαζί με τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ελίτ να διευρύνει την πρόσβασή της στα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση.

Τον Οκτώβριο του 2018 οι Σαλβίνι και Λεπέν παρουσίασαν ένα ιδιότυπο μανιφέστο μιας νέας Ακροδεξιάς. Λεπτομέρεια που δείχνει την ουσία: η συνέντευξη τύπου δόθηκε απέναντι από την έδρα του ιστορικού ιταλικού ΚΚ (PCI), στην Botteghe Oscure της Ρώμης. Μετά από μια διπλή κρίση στην Ευρώπη, οικονομική και κοινωνική, καθώς και την περιπέτεια του Brexit, ιδέες που πιστεύαμε ότι είχαν μπει στο περιθώριο της ιστορίας βγαίνουν ξανά στο προσκήνιο.

Η Ευρώπη των λαών έχει καταργηθεί στην πράξη δίνοντας πρόσφορο έδαφος στην Ευρώπη των λαϊκιστών. Τα παραδοσιακά κόμματα βλέπουν τα ποσοστά τους να καταγράφουν βουτιά στις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών. Πολιτικές λιτότητας και ακραίος νεοφιλελευθερισμός είχαν ως συνέπειες την ισοπέδωση του βιοτικού επιπέδου, την διάλυση του κράτους πρόνοιας, την υποχώρηση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ομολογουμένως, τέτοιες κοινωνικές ανισότητες, είχε δεκαετίες να ζήσει η Ευρώπη. Σε αυτήν την κρίσιμη καμπή, είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία ενός δημοκρατικού μετώπου, μιας προοδευτικής συμμαχίας, σοσιαλιστών, αριστερών και πράσινων, ενάντια στη λαίλαπα της Ακροδεξιάς. Ένα κοινωνικό ανάχωμα, στο οποίο κανείς προοδευτικός πολίτης δε περισσεύει.

Ο κόσμος αλλάζει και η σύγχρονη αριστερά δεν χρειάζεται να έχει κάποια καθεστώτα ως πρότυπα ούτε να λατρεύει κάποια πρόσωπα. Πράγματι μια σύγχρονη αριστερά δεν μπορεί να βλέπει τον σημερινό κόσμο με τα μάτια και τις ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Στην απαρχή της νέας χιλιετίας οι σύγχρονες κοινωνίες βιώνουν μεγάλες τεχνολογικές και οικονομικές αλλαγές, κοινωνικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις που ασκούν αντιφατικές επιδράσεις στη ζωή και στη συνείδηση δισεκατομμυρίων ανθρώπων του πλανήτη. Οι συντηρητικές δυνάμεις και οι κυρίαρχες ελίτ του καπιταλιστικού συστήματος, προσπαθούν να αξιοποιήσουν σε όφελος τους τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής να καθυποτάξουν χώρες και λαούς στην εξυπηρέτηση των στενών και εγωιστικών τους συμφερόντων. Είναι προφανείς οι προσπάθειες τους να στρέψουν τον τροχό της ιστορίας στο παρελθόν, να αποτρέψουν ώριμες ριζοσπαστικές αλλαγές, χρησιμοποιώντας τα σύγχρονα «μέσα μαζικής επικοινωνίας» για τη χειραγώγηση συνειδήσεων.

Η εκκολαπτόμενη συμμαχία Σαλβίνι-Κατσίνσκι, την οποία χαιρέτισε ο Όρμπαν, θα ενταχθεί στο ίδιο σχήμα με την Λεπέν και άλλες όμορες δυνάμεις, διεκδικώντας ακόμη και τη δεύτερη θέση. Την ίδια στιγμή, το νεοφρανκικό Vox στηρίζει την κυβέρνηση της Ανδαλουσίας…

Διάπλατα ανοίγει, μέρα με την ημέρα και όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου, η ακροδεξιά «βεντάλια» σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από την Ισπανία μέχρι την Ουγγαρία και από την Ιταλία μέχρι την Πολωνία, το τελευταίο διάστημα καταγράφεται έντονη κινητικότητα, με τα αποτελέσματα να είναι ήδη ορατά και να προδιαγράφουν σημαντικές αλλαγές στον πολιτικό χάρτη της Ευρωβουλής και της ΕΕ. Πρόκειται για αλλαγές οι οποίες αντανακλούν τις διεργασίες που συντελούνται τόσο στο επίπεδο των αστικών τάξεων όσο και στις κοινωνίες.

Η δε αιτία τους βρίσκεται μόνο φαινομενικά στο μεταναστευτικό – που αποτελεί πρακτικά τη συγκολλητική ουσία ανάμεσα στα διάφορα μορφώματα του χώρου – και πρέπει να αναζητηθεί στην αναμόρφωση (συχνά βίαιη) του πολιτικού σκηνικού και των ισορροπιών, σε διεθνικό-πανευρωπαϊκό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο.

Η έκβαση της σύγκρουσης των αστικών κομμάτων στις εκλογές του Μαίου θα αποτυπώσει και τους νέους συσχετισμούς που θα είναι εξαιρετικά κρίσιμοι για το μέλλον.

Επομένως το δικό μας όραμα, όπως και του αριστερού Σπινέλη το 1945, εμείς θα το ζωγραφίσουμε, για μια Ευρώπη των λαών, των εργαζομένων και των ανυπότακτων πολιτών, απέναντι στις ακροδεξιές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Για να φανεί η αλήθεια που κρύβεται πίσω από το σκηνικό της ακροδεξιάς αθλιότητας. Να φανούν οι μηχανισμοί που κρύβονται πίσω από τον καθημερινό ανελέητο βομβαρδισμό της νόησης και της συνείδησης των πολιτών.

Η Ακροδεξιά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καταψήφισε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες που ήταν προς το συμφέρον των πολιτών. Την ίδια στιγμή, όσοι φλερτάρουν με τους ακτιβισμούς της Ακροδεξιάς, κάνουν πράξη τον εργασιακό μεσαίωνα. Δεν είναι τυχαίο ό,τι στην Αυστρία επανέφεραν το 12ωρο, στην Ουγγαρία ψήφισαν 400 ώρες υποχρεωτικής υπερωρίας το χρόνο, χωρίς αμοιβή. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτό το άμεσο δημοκρατικά εκλεγμένο όργανο, κινδυνεύει με οπισθοδρόμηση και φυσικά μια τέτοια εξέλιξη θα επηρεάσει άρδην και τη ζωή των Ελλήνων πολιτών. Η μάχη των προοδευτικών δυνάμεων σε αυτές τις ευρωεκλογές είναι διπλή. Μάχη κατά του Νεοφιλελευθερισμού και μάχη κατά της Ακροδεξιάς. Η νίκη θα σημάνει την υπογραφή ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου, που θα γράφει πρώτα και πάνω από όλα “εμβάθυνση Δημοκρατίας”.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Καταλαβαίνουμε το μέγεθός μας. Έχουμε πλήρη επίγνωση πως τα χέρια μας κρατάμε την ελπίδα, όχι στη χαλαρή ψήφο, όχι στην αποχή.

Ο δικός μας ο αγώνας πρέπει να ταυτιστεί με τις κινηματικές παραδόσεις των ευρωπαϊκών λαών για μια Ευρώπη με ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.

Σήμερα, καλώς ή καλώς, στον κόσμο υπάρχει η αριστερά …, αλλά υπάρχει και η δεξιά που όταν ζορίζετε χρησιμοποιεί την άκρα δεξιά για εκτόνωση….