Το Πρόβλημα του ΙΚΑ – η μείωση των ασφαλιστικών. Εισφορών
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΥΡΙΑΖΗ
Αφορμή στο σημείωμα η παρέμβαση της βουλευτού κας Νάντιας Γιαννακοπούλου στη συνεδρίαση της Ειδ. Διαρκούς Επ. σχετικά με τα του τίτλου, που πρότεινε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που, πέρα από την ενίσχυση του «επιχειρείν» θα συμβάλει και στη δημιουργία «ασφαλιστικής συνείδησης» οπότε θα καταβάλλουν όλοι τις εισφορές τους.
Ωραίες προθέσεις. Αλλά τόσο χρόνια πρέπει να περάσουν για να δημιουργηθεί αυτή η «Α.Σ.»; Το ΝΑΤ ιδρύθηκε το 1836, το Μετ. Ταμείο Στρατού το 1856, Τραπεζών το 1867, πολιτικών υπ.το 1900, ο ν. 281/1914 περιείχε και διατάξεις ασφ.περιεχομένου (και αγρίεψαν οι δεξιές πολιτικές δυνάμεις και ο τύπος, ότι η κοινωνική ασφάλιση θα σκοτώσει τους εργοδότες, την οικονομία…) ο ν.6298/1934 καθολίκευσε την ασφάλιση για κάθε «παρέχοντα εξηρτημένην εργασία σε όλη τη χώρα», που ετέθη σε εφαρμογή, ΙΚΑ, την Πρώτη Δεκεμβρίου 1937, ο ΟΓΑ το 1961. Δηλαδή ο θεσμός πλησιάζει τα διακόσια χρόνια του! Κι ακόμα «ψάχνουμε» την «ασφαλιστική συνείδηση».
Η πραγματικότητα τι βεβαιώνει: μονιμότητα και αύξηση των εισφοροδιαφυγών (δηλ., να μην ασφαλίζεται καθόλου ο εργαζόμενος ή ν’ ασφαλίζεται για μικρότερο από τον χρόνο εργασίας του ή με μικρότερες των καταβαλλομένων αποδοχές), όπως και η εισφοροκλοπή (δηλ. να εισπράττεται από τον ασφ.το ποσοστό του ασφαλίστρου που του αναλογεί αλλά να μην καταβάλλεται, όπως και του εργοδότη, διαπραττόμενο, έτσι, και το αδίκημα της υπεξαίρεσης). Τα ποσά που χάνονται κυμαίνονται γύρω στο 35%!
Άλλη βεβαίωση: η εργοδοσία, ιδιαίτερα η μεγάλη, και οι πολιτικοί εκπρόσωποί της και στα ΜΜΕ, πάντα φωνασκούν και οδύρονται ότι τους σπρώχνουν στη χρεωκοπία οι ασφ. Εισφορές, ζητούν τη μείωση κλπ.
Οι γνώμες περί αυτών, ελάχιστων «αρμοδίων»: Δ. Στρατής, Πρόεδρος της Ομ. Σιδηροδρομικών, του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, αριστίνδην Γερουσιαστής το 1932 κ.λπ «Τα ασφαλιστικά Ταμεία από κουμπαράς των εργαζομένων μεταβλήθησαν σε κουμπαράς της μεγαλοεργοδοσίας». Ο Σολωμός, π. Διοικητής του ΙΚΑ: «Το ΙΚΑ εάν εισέπραττε και διαχειριζόταν ως συνετός οικογενειάρχης τα έσοδά του θα μπορούσε να δίνει και κατά 50% ανώτερες παροχές σε χρήμα και είδος». Πρόσφατα η μόλις διορισθείσα «Συνήγορος του Πολίτη» κα Καλλιόπη Σπανού, «Ποια είναι η ευθύνη του επιχειρηματία που δεν πληρώνει στο ΙΚΑ τις εισφορές, όταν ο ίδιος ασφαλιστικός οργανισμός δεν ενδιαφέρεται να πληρωθούν εγκαίρως αυτές οι εισφορές»; Για την «ασφαλιστικά συνείδηση»: «…Κατά πόσο δηλαδή αποδέχονται οι πολίτες τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλονται και κατά πόσον αυτό που παράγει το κράτος, για παράδειγμα οι υπηρεσίες που παρέχει, δίνει την αίσθηση στους πολίτες ότι αξίζει να πληρώσουν».
Θ’ αναφερθώ μόνον σε δύο περιπτώσεις της «οικονομικής κακοδαιμονίας» του ΙΚΑ. Το 1951 το Ίδρυμα είχε έτοιμο πρόγραμμα για ανέγερση ιδιόκτητων νοσοκομείων δυναμικότητας 3.650 κρεβατιών και οικοδομών για τις διοικητικές υπηρεσίες του σε όλη τη χώρα. Δεν το επέτρεψαν οι κυβερνώντες και τα αποθεματικά του τα πήρανε και τα δώσανε σε επιχειρηματίες – που ποτέ δεν τα επιστρέψανε – για ανάπτυξη της βιομηχανίας. Τα αποθεματικά του τοποθετούνταν στην Τ.Ε. και σε άλλες ατόκως! Ενώ το ίδιο δανειζόταν εντόκως! Την ίδια στιγμή! Και οι αμαρτωλές Επιτροπές Αναστολών, δηλ., αναστέλανε σε οφειλέτες εισφορών για πάντε, έξι και περισσότερα χρόνια την καταβολή τους και στην πράξη ουδέποτε πραγματοποιείτο… Ας μην ξεχνάμε και τα προσφάτως δομημένα ομόλογα…
Το 1980 οι απώλειες εσόδων του ΙΚΑ ανήρχοντο σε 33.400.000.000 δρχ.
Το συμπέρασμα: Καλό είναι και το «κυνηγητό» της «ασφαλιστικής συνείδησης», αλλά το επείγον, το αποτελεσματικό, το ουκ άνευ είναι η οργάνωση της Υπηρεσίας Εσόδων του ΙΚΑ για βεβαίωση και είσπραξη των εισφορών εντός του εικοσαήμερου του επόμενου μηνός που προβλέπει ο νόμος. Και προπαντός απαιτείται «κυβερνητική βούληση» για το προηγούμενο, που οι συζητήσεις για μειώσεις εισφορών, Αναστολές, ανασφάλιστη εργασία… βοηθούν στην επέκταση της εισφοροδιαφυγής και κλοπής.
