Η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται λέει ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη σχετικά με την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Χαρακτηριστική και η χθεσινή δήλωση της κυβερνητικής εκπροσωπου κ. Πελώνη, σύμφωνα με την οποία ο πολυϊσοβίτης «εκβιάζει με την απεργία πείνας που επέλεξε», ενώ πρόσθεσε πως ο ίδιος «επέλεξε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του και όχι να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ένα δικαίωμα που του δίνει η έννομη τάξη».
«Η Δημοκρατία δεν εκδικείται, ούτε εκβιάζεται. Η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τον νόμο χωρίς διακρίσεις. Και αυτό θα πράξει», κατέληξε.
Βεβαίως, καμία απεργία πείνας δεν είναι εκβιασμός. Εκβιασμός ήταν αυτό που έκανε η TUI η οποία απείλησε την κυβέρνηση ότι αν δεν αποσύρει μέτρο προστασίας από τον κορωνοϊό, θα ακυρώσει όλα τα ταξίδια της προς την Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε άτακτη υποχώρηση και την επόμενη ημέρα ο Υπουργός Τουρισμού κ. Θεοχάρης χαριεντιζόταν με τον εκπρόσωπο της TUI.
Εκβιασμός επίσης είναι όταν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να δώσει 120 εκατομμύρια ευρώ στην Aegean Airlines κι εκεί όπου σε άλλες χώρες η χορήγηση τέτοιων σημαντικών ποσών σε ιδιώτες οδήγησε σε κρατικοποιήσεις εταιρειών, στην Ελλάδα απλά δόθηκαν τα χρήματα στον επιχειρηματία… για να μην κλείσει την εταιρεία του! Τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων δόθηκαν για να σωθεί μία ιδιωτική εταιρεία; Χωρίς να λαμβάνει τίποτα πίσω το κράτος;
Εκβιασμούς κάνουν οι δανειστές, η τρόικα που ονομάστηκε «θεσμοί», οι εταίροι μας που απαιτούν εν μέσω πανδημίας να ξεκινήσουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Και η κυβέρνηση θα πράξει σύμφωνα με τη βούλησή τους εις βάρος των συμφερόντων των ελλήνων πολιτών από τους οποίους εκλέχθηκε.
Εκβιασμοί συμβαίνουν συνεχώς και η κυβέρνηση υποχωρεί διαρκώς. Όμως, τους πραγματικούς εκβιασμούς που τους πραγματοποιούν οι ισχυροί και τις υποχωρήσεις που αυτοί οι εκβιασμοί παράγουν, δεν τους αναγνωρίζει ως εκβιασμούς.
Κάποιοι επιμένουν ότι η κυβέρνηση επενδύει πολιτικά στην απεργία πείνας του Κουφοντίνα. Βλέποντας ότι η κρίση της πανδημίας θα έχει τεράστιες συνέπειες, τη στιγμή οπου τα νοσοκομεια γεμιζουν ξανά, ότι πολλές χιλιάδες έχουν καταστραφεί κι ότι η ανεργία θα εκτοξευθεί όταν σταματήσουν οι κρατικές ενισχύσεις, ότι η κατάσταση και στην παιδεία είναι έκρυθμη ενώ οι εταίροι και δανειστές της χώρας πιέζουν για την εφαρμογή σκληρών μέτρων λιτότητας, χρησιμοποιεί την υπόθεση για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της σε μία εκλογική μάχη που μπορεί να μην είναι τόσο μακρινή. Τότε, η φράση «η δημοκρατία δεν εκβιάζεται» δεν είναι παρά ένας πολιτικάντικος σοφισμός, ένα τέχνασμα που χρησιμοποιείται για να παράγει πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη.
Όμως ο θάνατος του απεργού πείνας κρατούμενου για τις δολοφονίες 11 ανθρώπων Δημήτρη Κουφοντίνα θα έχει μόνιμες συνέπειες στην όποια Δημοκρατία θα έχουμε στη χώρα μας.
Όπως εύστοχα έγραψε κάποιος στο twitter:
“Είμαστε ένα βήμα από το να αποκτήσουμε τον πρώτο δολοφόνο πρωθυπουργό στην Ιστορία της χώρας”
Κι αυτό, η μετατροπή του κράτους δικαίου σε κράτος δολοφόνο με πρωθυπουργική σφραγίδα, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίζει τους πάντες ανεξαρτήτως πολιτικών πιστεύω.
