Να και κάτι που και τα ελληνικά μέσα ενημέρωση αποσιωπούν. Η Δημοκρατία για την οποία ο Ζελένσκι διαρκώς φωνάζει οτι προασπίζεται την οποία αντιπαραθέτει με τον απολυταρχισμό του Πούτιν, μοιάζει όλο και παραπάνω με δικτατορία.
Οι κινήσεις που έχει κάνει το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος Ζελένσκι, αν είχαν γίνει απο τον Πούτιν, όλοι θα μιλούσαν για την μετατροπη του καθεστώτος του σε δικτατορία. Όμως για τον Ζελένσκι όλοι σιωπούν.
Έτσι, στα ψιλά πέρασε η είδηση ότι ο Ζελένσκι απαγόρευσε όχι 1 αλλά 11 κόμματα της αντιπολίτευσης. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει το φιλορωσικό “Opposition – Platform for Life” το οποίο είχε 44 από τις 450 έδρες στο Ουκρανικό Κοινοβούλιο και έλαβε ποσοστό άνω του 10% στις τελευταίες εκλογές. Σημειώνουμε ότι το συγκεκριμένο κόμμα τάχθηκε ξεκάθαρα ενάντια στη Ρωσικής εισβολής.
Όμως ο Ζελένσκι δεν έμεινε εκεί αφού προχώρησε και σε μία άλλη κίνηση που παραπέμπει σε απολυταρχικά καθεστώτα. Πιο συγκεκριμένα, αποφάσισε την απαγόρευση όλων των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, ενώνοντάς τα σε ένα κρατικά διοικούμενο τηλεοπτικό σταθμό.
Χαρακτηριστικές είναι και οι αντιδράσεις της βουλευτίνας Mykola Kniazhitsky που είναι και μία εκ των ιδιοκτητών του τηλεοπτικού σταθμού Espresso TV. Αποκάλεσε την απόφαση του πρόεδρου Ζελένσκι ως “ένας αγώνας εναντια στα πατριωτικα Ουκρανικά κανάλια”:
“Ειναι παράνομο και άδικο. Η τηλεόραση Espresso για παράδειγμα έχει το BBC και το Radio Liberty, France 24 και άλλους διεθνείς συνεργάτες. Η Espresso εκπέμπει σε πολλά δορυφορικά κανάλια στην Ευρώπη και σε άλλες ηπείρους. Οι άνθρωποί μας αγωνίζονται για ελευθερία, όχι για δικτατορία, για την Ουκρανική οπτική του κόσμου, όχι για τον Ρώσικο κόσμο. Εγώ προσωπικά θα προβάλω ένσταση σε όλες τις υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Αμερικάνικου Κογκρέσου, των κοινοβουλίων όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για αυτό το θέμα. Είμαι έτοιμη να στηρίξω τον Ζελένσκι σε αυτό τον κοινό αγώνα ενάντια στον εισβολέα, αλλά αυτός είναι ένας αγώνας για μια δημοκρατική ειρήνη, όχι για μια δικτατορία”.
Για την Ουκρανία που το ισχυρότερο χαρτί που έχει για τη στήριξη που λαμβάνει είναι η συμπάθεια της επίθεσης του καταπιεστικού κράτους του Πούτιν ενάντια σε μία ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, όλο και παραπάνω μοιάζει ότι μικρή σχέση έχει με Δημοκρατια.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι η Ουκρανία επί Ζελένσκι και πριν τον πόλεμο με δυσκολία μπορεί να περιγραφεί ως μία ώριμη δημοκρατία αφού υπήρχε μια έντονη ροπή προς τον απολυταρχισμό.
Ο Ουκρανός πρόεδρος άλλωστε είχε απαγορεύσει τον Αύγουστο του 2021 το ειδησεογραφικό πρακτορείο Strana.ua που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα της Ουκρανίας εις το όνομα της “εθνικής σφάλειας”. Η συγκεκριμένη απόφαση είχε προκαλέσει εντονότατες αντιδράσεις και ήρθε μόλις 6 μήνες μετά από άλλη απόφαση που είχε πάρει και το κλείσιμο άλλων τριών ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών που ασκούσαν κριτική στην διακυβέρνησή του.
Ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος Δημοσιογράφων (EFJ) μαζί με την Εθνική Ένωση Δημοσιογράφων της Ουκρανίας (NUJU) είχαν αποκαλέσει τις συγκεκριμένες ενέργειες ένα κίνδυνο για την ελευθερία του τύπου και τον πλουραλισμό στη χώρα.
Το Strana.ua ήταν ένα από τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης που υπήρχαν στην Ουκρανία και ασκούσαν κριτική.