22 Ιουνίου 1977. Μια ντουζίνα αμερικανών υπαξιωματικών είχε κρυφτεί σε μια ταβέρνα στο λιμάνι των Χανίων, προσπαθώντας να σώσουν τη ζωή τους.
Περίπου δύο χιλιάδες Κρητικοί πολιορκούσαν για ώρες το συγκεκριμένο εστιατόριο, ζητώντας τα «κεφάλια» τους, επειδή είχαν προσβάλλει την τιμή μιας Κρητικοπούλας.
Τα επεισόδια άρχισαν στις 22.45 το βράδυ έξω από την ταβέρνα όπου έτρωγαν οι 12 αμερικανοί στρατιωτικοί.
Όση ώρα δειπνούσαν, έκαναν διάφορες άσεμνες χειρονομίες στις περαστικές κοπέλες και τις πείραζαν φραστικά.
Αρχικά, οι υπεύθυνοι της ταβέρνας και οι πελάτες έδειχναν να κάνουν υπομονή μαζί τους παρά τις φωνές και τα γιουχαΐσματα των υπαξιωματικών προς τον γυναικείο πληθυσμό….
Ξαφνικά όμως, ένας από αυτούς σηκώθηκε από την καρέκλα του και όρμησε σε μια νεαρή Χανιωτοπούλα που περνούσε από μπροστά του.
Η κοπέλα προσπαθούσε να τον αποφύγει αλλά ο «ξαναμμένος» στρατιωτικός δεν κρατιόταν. Της έσκισε το φόρεμα και της τράβηξε το εσώρουχο προς τα κάτω….
Οι φωνές της κοπέλας έκαναν τους πάντες να αντιληφθούν τι είχε συμβεί και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, εξαγριωμένοι Κρητικοί άρχισαν να πετούν στους αμερικανούς υπαξιωματικούς καρέκλες, ποτήρια, τραπέζια, πιάτα, μαχαιροπήρουνα και οτιδήποτε άλλο έβρισκαν πρόχειρο.
Για να γλιτώσουν οι στρατιωτικοί μπήκαν άρον –άρον στην ταβέρνα. Ως δια μαγείας σταμάτησαν να κάνουν τους νταήδες και ξεμέθυσαν σε λίγα λεπτά. Η ελπίδα τους ήταν ότι σε λίγα λεπτά η ένταση θα αποκλιμακωνόταν.
Συνέβη όμως ακριβώς το αντίθετο….
Αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε facebook, η είδηση για την επίθεση στην Χανιωτοπούλα όχι μόνο διαδόθηκε αστραπιαία σε όλο το λιμάνι των Χανίων αλλά και μέσα σε λίγα λεπτά περίπου δύο χιλιάδες Κρητικοί, κυρίως νέοι, μαζεύτηκαν έξω από την ταβέρνα για να λιντσάρουν τους ασεβείς Αμερικανούς.
Τους πετούσαν πέτρες και τους απειλούσαν ότι θα πληρώσουν την προσβολή με αίμα.
Στην ταβέρνα συγκεντρώθηκε σχεδόν όλη η αστυνομική δύναμη του νομού, χωρίς όμως να καταφέρει να ηρεμήσει το πλήθος….
Οι στρατιωτικοί που έκλειναν τις εισόδους με τραπεζοκαθίσματα, έτρεμαν πλέον για τη ζωή τους, καθώς έβλεπαν πως ούτε οι αρχές δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν.
Μετά από σχεδόν πέντε ώρες πολιορκίας, η αστυνομία μαζί με τον εισαγγελέα κατάφεραν να φυγαδεύσουν τους 12 υπαξιωματικούς και να τους οδηγήσουν στο τμήμα.
Πολλοί Κρητικοί τους ακολούθησαν και εκεί, χωρίς όμως να καταγραφούν άλλα επεισόδια.
Οι Αμερικανοί τιμωρήθηκαν (;) από τις δικές τους στρατιωτικές αρχές, αφού σύμφωνα με το καθεστώς της ετεροδικίας που ισχύει και σήμερα δεν μπορούσαν να δικαστούν από ελληνικό δικαστήριο.
Αυτό όμως που έμαθαν είναι ότι ο σεβασμός εκτός από θέμα αγωγής, μερικές φορές είναι και θέμα επιβίωσης…
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
